|
|||||||||||||
Het debuutalbum “Pinnacle Of The Draco” was voor Dark Entries en wellicht ook voor u de aangename kennismaking met dit Britse duo. Een kennismaking die niet alleen bijzonder aangenaam was maar die elke liefhebber van gothic rock, die het beste van Nosferatu en de glimmer goth van wijlen Suspiria steevast op extatische danspassen trakteert, een nieuwe verslaving bezorgde. Voor dit debuut brachten Angels Of Liberty op het eigen Secret Sin label al wat gelimiteerde ep’s op de zwarte markt. “Monster In Me” (2011) en “The Black Madonna ep” (2011) met name, welke door het relatief nieuwe Finse label Gothic Music Records (in samenwerking met Strobelight Records en Swiss Dark Night Records) én op vinyl én op cd recent werden heruitgegeven. Uiterst verzorgde uitgaven, voor de cd werd voor een dubbelaar geopteerd in een even sobere als fraaie digipak die de twee ep’s elk een schijfje gunt. Verre van noodzakelijk voor 10 nummers (+ 1 hidden track), waar wel een behandeling die van respect getuigt voor de originele versies. Muzikaal horen we wat al op het debuut “Pinnacle Of The Draco” was te horen; mysterieuze en melodieuze gothic rock die zich vastbijt in je vel en meteen bewijst dat je ook anno 2013 nog altijd geniale gothic rock kunt maken met respect voor de wortels van het genre zonder daarbij perse als een wandelend cliché te moeten klinken. Nummers als “Mars & Minerva” (ook present op het debuut), “The Black Madonna” (evenzeer present op het debuut), “Take Back The Night” of “Xepera Xeperu”, uit de "The Black Maddona ep” zijn wat mij betreft een schoolvoorbeeld van actuele gothic rock, doorleefd, een tikkeltje bombastisch, passievol en mysterieus als de nacht. Zwakke nummers zijn er niet. “Monster In Me” (ook terug te vinden op het debuut) is alweer geniaal torment, cliché maar zo doorleefd en overtuigend gebracht dat je er meteen in meegaat als liefhebber van het genre. Archetypisch. Maar waarom zou dit niet mogen, eclectische brouwsels in een poging om gothic rock van de vergankelijkheid te redden zijn er al in overvloed en deze weten maar zelden de gevoelige gothic snaar te raken. Iets wat deze Angels Of Liberty in elk nummer lukt. Ook “Shadows Come From Light” of “Blood Thief” spelen in de hoogste gothic rock divisie. Op “The Monster In Me ep” krijgt u er nog een remix van het titelnummer als hidden track bovenop. Een aantal nummers mag dan ook wel op het debuut prijken, toch blijft deze mooie heruitgave een must voor het groeiende legertje Angels Of Liberty fans dat, mede door Dark Entries, ook een aantal Vlaamse en Nederlandse jongeling aan het gothic rock front telt. Gelimiteerd op 1000 exemplaren, vraag er met andere woorden nu naar bij uw cd leverancier of richt u tot één van de eerder vermelde labels voor uw bloedend exemplaar. Anders bent u goed gek.
Kurt Ingels |
Gothic Music RecordsVolgende besprekingen
The Exploding Boy - Four
Undermathic - Indistinct Face
Calva Y Nada - El Peste Perverso Lieva Mi Peluca
De Brassers - Live at Doornroosje 1982 (lp)
Company Of State - Dance Remotion lp
Vanity - Occult You
Andreas Diesel, Dieter Gerten - Looking for Europe. The history of Neofolk.
Guards - In Guards We Trust
Vice - A Plain Reprise & More (1981-1984)
THYX - Network Of Light
Andere besprekingen van ANGELS OF LIBERTY
Angels Of Liberty - Telepathine
Angels Of Liberty - Pinnacle Of The Draco
Het is na de extreem rechtse ruk niet al kommer en kwel in Brazilië. De ondergrond leeft, nog steeds. En daar wordt verdomd leuke muziek gemaakt. Het Braziliaanse Paranoia Music presenteert ons, “Some Underground Sounds From Brazil” en zeggen zelf... 'The best way to resist in a world that becomes increasingly oppressive ...
Er was even twijfel, maar nu is het zeker: The Arch is terug op dreef! Ter herinnering: begin 2018 nam de groep uit Breendonk zich voor om maandelijks een nummer met video uit te brengen, die dan tegen het eind van het jaar een nieuwe plaat met 12 nummers moesten vormen. Het bleek wat hooggegrepen. De intervallen tussen de nummers werd langer, ...
Pete Shelley, zanger-gitarist van de legendarische punkband Buzzcocks stierf op donderdag 6 december 2018 op 63-jarige leeftijd in Estland (waar hij woonde) aan wat vermoedelijk een hartaanval was.
Pete Shelley werd geboren in 1955 en zijn echte naam was eigenlijk Peter McNeish. Hij richtte The Buzzcocks op in 1975 samen met schoolmakker ...
La Muerte is terug. Al een tijdje eigenlijk, want de groep die furore maakte tussen 1983 en 1994, is sinds 2015 aan een tweede jeugd begonnen. U hebt ze misschien live aan het werk gezien, en zo dat niet het geval is: het was indrukwekkend. La Muerte staat duidelijk nog steeds garant voor een aggressieve mix van metal, punk, garagerock en ...
Zoals u allicht titelgewijs kunt vermoeden betreft het hier elektronische muziek, minimal tot avant-garde, experimenteel tot industrieel en zelfs dansbaar allemaal gemaakt in de periode tusen 1975 en 1984 in Noord Amerika. Mooi is dat, ongetwijfeld zult u een aantal namen van deze 4cd’s tellende box, goed voor een totaal van 60 nummers, ...
Het was even spannend. Peter Murphy had de concerten voorafgaand aan Gent af moeten zeggen wegens ziekte en het werd pas de dag zelf duidelijk dat, tot groot jolijt van onder andere mezelf, het optreden in Gent wel zou kunnen doorgaan.
En effectief na het voorprogramma Desert Mountain Tribe, indie geweld met post punk en psychedelische ...
The Arch drukt reeds sinds 1986 zijn stempel op de Belgische wave-scene. Na hun vorige plaat 'Fates' waren de verwachtingen voor een opvolger hooggespannen. Het deed de groep grijpen naar een buitengewoon experiment. Volgende vrijdag ontvangen we The Arch op onze 26ste Dark Entries Night in de Kinky Star, en dat is het ideale moment ...
De laatste editie van Dwaalspoor, het mocht speciaal zijn. Al zullen alle artiesten die doorheen de jaren al hun opwachting mochten maken bij onze Noorderburen (een greep uit het indrukwekkende aanbod: Foresta Di Ferro, Luftwaffe, Der Blauwe Reiter, Jännerwein, Die Weisse Rose,...) beamen dat ze meer dan in de watten gelegd werden.
De ...
De Brexit laat de gemoederen weer oplaaien. Eén van de mensen die er niet over uitgeraasd raakt, is de Brit Matt Howden van Sieben. Dat heeft zelfs een prachtplaat opgeleverd met ‘Crumbs’, een verzameling nummers over de stand van zaken in de wereld. Een woedende plaat, aangelengd met een flinke portie humor. We deden een ...