|
|||||||||||||
Stel je voor dat groepen als Mercury Rev of Pink Floyd bij aanvang van hun carrière besloten om klassieke muziek te maken. Dan heb je in een notendop een idee van de muziek die je van Angèle David-Guillou mag verwachten op haar derde worp A Question Of Angles. Hierop zes hedendaags klassieke nummers die zodanig ingenieus in elkaar steken waardoor ze deze psychedelische/progressieve vergelijking kunnen doorstaan. Dit is zonder twijfel haar meest ambitieuze project tot nu toe, aangezien de composities met meerdere ensembles een dynamisch filmisch contrapunt vormen voor haar contemplatieve lockdown EP Sans Mouvement, die gebaseerd was op een live-opname uit 2017 van het orgel in de Union Chapel. A Question Of Angles is een album met levendige instrumentale muziek gecentreerd rond twee hoofdensembles, een saxofoonoctet en een strijkerseptet, die stutten en glijden in ritmische dansen, waarvan de texturen zijn geïnspireerd door het samenspel tussen illusie en realiteit, met name het magisch realisme van de films van Jean Cocteau. David-Guillou speelde met het idee om dit te vertalen naar muziek: het maken van iets groots en gewaagds, maar evenzeer iets waarvan je niet zeker weet wat je hoort. Dit concept werd uitgebreid naar de albumhoes, die een foto met meerdere portretten bevat die op het eerste gezicht een nep compositie lijkt te zijn, maar in feit zorgvuldig in het echt werd gemaakt. De gedurfde opener ‘Valley Of Detachment’ komt binnen met bruisende saxofoons in pulserende frasen, gevolgd door ‘Absolutely Not’, dat vibrationele basklarinetten koppelt aan zacht wervelende piano die kransen van stemmen en opklimmende snaren naar binnen trekt. In ‘Akrotiri’ beweegt een solo-cello als een hoofse danseres, waarbij de maatsoorten in in elkaar grijpende patronen wisselen. ‘Forgetting Trees’ speelt ook met ritme, maar spreekt in zinnen die meer aandoen als eb en vloed, met herhalende frasen in fagot en fluit, voordat ‘Quid Pro Quo’, met zijn gelaagde koor en bastrombones, naar een daverende finale zweeft. Saxofoons en bastrombones zijn essentieel voor het geluid van het album. David-Guillou’s gebruik van deze instrumenten doet denken aan de meest uitbundige composities van Michael Nyman en de dynamische neo-barokke ritmische patronen van Moondog, terwijl de omgang met onconventionele maatsoorten de verontrustende sfeer van de soundtracks van componist Giovanni Fusco voor de films van Alain Resnais (Hiroshima Mon Amour, La Guerre est Finie...) weerspiegelt. Sporadisch moesten we bij het beluisteren van A Question Of Angles aan de instrumentale klassieke stukken denken op Sopor Aeternus’ Dead Lovers Sarabande, doch verdere gothic relevantie heeft dit werkje niet bepaald.
Dimi Brands |
Volgende besprekingen
Kloob & Onasander - Mundus Patet
NNHMN - Deception Island (part 2) vinyl
Aisha Orazbayeva - Music For Violin Alone
Nihiti - A New Kind Of Weather
Kindest Cuts - Keeping Distance (vinyl)
Phantoms Vs Fire - Modern Monsters I & II
Frontmachine - Wrong Fate (vinyl)
Artur Rumiński - Artur Rumiński
Dive - Where Do We Go From Here?
Winterstille - Puin Van Dromen