|
|||||||||||||
Als je iets te veel avant-gardistische dingen hebt besproken, begin je te merken dat de persteksten van dit muzikale veld al net zoveel clichés herbergen als die van de gemiddelde technoplaat. De beschrijving van de muziek van Anders Holst en Mads Emil Nielsen lijkt wel het archetype:
- Gebruik maken van toevallige bijgeluiden? Check! Behalve in het uitzonderlijke geval dat we eens echt iets nieuws lezen, blijft er feitelijk maar één criterium over om abstracte muziek te recenseren: Klinkt het of klinkt het niet? Goed nieuws voor Clang en voor beide heren: Het klinkt. Beiden werken reeds samen sinds 2012 en je hoort dan ook een goed geoliede machine. Bovendien bevat de machine de broodnodige magie die dit ‘soort’ muziek méér maakt dan vrijblijvend geluid. Veel meer dan muziek die het moet hebben van zijn bizarre compositorische technieken is dit voornamelijk een uiterst gevoelig werk. We worden achtereenvolgens geëmotioneerd, in trance gebracht, omzwachteld door melancholie en een enkele keer zelfs in kosmische sferen gebracht. Af en toe kan er zelfs een beetje humor af, al kan dat ook aan onze eigen bizarre Dark Entries-interpretatie van die term liggen. Negen kleine parels omvat deze lp en dat woord gebruiken we niet al te lichtvoetig. Voor een keer vinden we zelfs geen dikke oester eromheen die we eerst moeten openbreken: de muziek is instant genietbaar en niet al te moeilijk maar blijkt toch rijk genoeg om meerdere luisterbeurten te doorstaan. Het grootste deel van de muziek is ingetogen en zelfs bijna introvert. De gitarist weet het effect van de stilte te appreciëren, een zelden geziene eigenschap bij gitaristen. Hierdoor krijgen de effecten en synths maximale speelruimte. Deze lp laat zich vooral als een mooi geheel beluisteren, maar de tracks blijven ook overeind als egocentrische entiteiten. Zo zijn we nogal wild van het korte Jitter/bug en van het sfeervolle Rhapsode/Ghosts. Weinig gebruik van drones op deze lp, maar de uizondering, Sonar<>sonar, spreekt wel meteen onze fantasie aan. Onmiddellijk branden de beelden van een U-boot in moeilijkheden zich op ons netvlies. Sterk! Dit is een muzikaal documentje dat pretentieloos klinkt en recht uit het hart lijkt te komen. Meer van dat! Als Clang heruitgaves van deze kwaliteit blijft opsturen –de oorspronkelijke lp werd enkel in Denemarken uitgegeven in 2014 – horen we hen zeer graag komen! Kleine voetnoot: Al kunnen hokjes me persoonlijk gestolen worden, toch heb ik lang getwijfeld aande genrebeschrijving. Post-rock zoals Mono of Mogwai is dit zeker niet. De term mag vrij letterlijk gelezen worden: wat te doen met een elektrische gitaar 'na' jaren van (vervelende) rock. Discogs houdt het op experimenteel maar het is net deze nadruk op de vorm waarmee ik deze prachtige plaat niet wens te associëren, zoals ik in de eerste paragraaf trachtte aan te geven. De term ambient mag u dan weer lezen als: Abstract maar sfeervol. Vooral luisteren, da's de boodschap, het is de moeite waard!
Peter De Koning |
Clang
Het is nu echt aftellen geblazen. Over exact een week start in Leipzig het Wave-Gotik-Treffen, het grootste zwarte festival ter wereld. Na twee jaar afwezigheid om redenen die u intussen wel kent, is de 29ste editie een feit. Er worden niet minder dan 184 artiesten aangekondigd. Dat zijn er wat minder dan gewoonlijk, maar als je weet dat je ...
In 2019 waren we laaiend enthousiast over 'Veel te lang beleefd geweest', het officiële debuut van de Leuvense anarchowavers Donder, Hel & Hagel. Het heeft even geduurd vooraleer er een opvolger aangekondigd werd, want in tussentijd is er uiteraard veel gebeurd. Een wereldwijde pandemie waarbij mensen opgesloten werden en ...
U zal het nog vaak horen: Gert brengt in augustus een nieuwe plaat uit getiteld 'Alles is nog niet verloren'. Wat u kan verwachten? 18 protestliedjes waarin onderwerpen als ongelijkheid, oorlog, corona, migratie en mentaal welzijn de revue passeren. Om u alvast te doen uitkijken naar die plaat, die volgens ingewijdenen de beste Gert-plaat ...
Het voelt aan alsof het terug 2016 is > The Rapture all over again...
Deze keer was het de beurt aan Andrew Fletcher, die de legendarische band Depeche Mode als bass- en keyboardspeler mee in de steigers zette.
Samen met schoolkameraad Vince Clarke (later Yazoo en Erasure) was er eerst No Romance In China en na latere kennismaking ...
België is sedert de jaren 80 altijd al een notoire leverancier geweest van alternatieve muziek. Muziek die vaak wereldwijd op erkenning kon rekenen maar nooit echt sant in eigen land was. Enige erkenning volgt in het beste geval pas jaren of decennia later als de feiten het inzicht van de zeldzame professionele muziek journalist wel tot ...
Indien de naam Feralia Planitia, soloproject van Simona Dellamorte, u nog niks zegt dan verwijs ik u graag door naar de recensie van diens debuut EP (uitgebracht in 2021 door Desert Island Music) op deze site. Na dit dubbelinterview met Das Auge, soloproject van Hans Plasma, zal ze voor u nadien alvast geen onbekende meer zijn. Samen met de ...
Pussy Riot is vandaag weer razend relevant. Sinds hun ontstaan voert Pussy Riot een kruistocht tegen Poetin, waardoor ze ook op de harde wijze konden kennismaken met het Russische repressieapparaat. Nu Rusland een ‘speciale militaire operatie’ begonnen is in Oekraïne, is de repressie tegenover andersdenkenden nog toegenomen. ...
Pussy Riot haalt weer het wereldnieuws. Maria Oljochina - een van de leden van Pussy Riot die in 2012 tot twee jaar werkkamp veroordeeld werd na een subversief optreden in de Christus Verlosserkathedraal in Moskou - is samen met haar vriendin in het geniep uit Rusland gevlucht. Dit betekent ook dat ze kan deelnemen aan de huidige tournee, ...
Het was geleden van in 2005 dat ondergetekende Dead Can Dance nog in levende lijve had gezien. De doortocht in 2013, in Vorst ‘Galmpaleis’ Nationaal -prima livealbum, dat wel- had ik immers gemist, evenals het concert in Cirque Royal in 2019... Ook deze keer scheelde het niet veel, doordat DCD wegens de Covid-pandemie zich genoodzaakt ...