|
|||||||||||||
Als je iets te veel avant-gardistische dingen hebt besproken, begin je te merken dat de persteksten van dit muzikale veld al net zoveel clichés herbergen als die van de gemiddelde technoplaat. De beschrijving van de muziek van Anders Holst en Mads Emil Nielsen lijkt wel het archetype:
- Gebruik maken van toevallige bijgeluiden? Check! Behalve in het uitzonderlijke geval dat we eens echt iets nieuws lezen, blijft er feitelijk maar één criterium over om abstracte muziek te recenseren: Klinkt het of klinkt het niet? Goed nieuws voor Clang en voor beide heren: Het klinkt. Beiden werken reeds samen sinds 2012 en je hoort dan ook een goed geoliede machine. Bovendien bevat de machine de broodnodige magie die dit ‘soort’ muziek méér maakt dan vrijblijvend geluid. Veel meer dan muziek die het moet hebben van zijn bizarre compositorische technieken is dit voornamelijk een uiterst gevoelig werk. We worden achtereenvolgens geëmotioneerd, in trance gebracht, omzwachteld door melancholie en een enkele keer zelfs in kosmische sferen gebracht. Af en toe kan er zelfs een beetje humor af, al kan dat ook aan onze eigen bizarre Dark Entries-interpretatie van die term liggen. Negen kleine parels omvat deze lp en dat woord gebruiken we niet al te lichtvoetig. Voor een keer vinden we zelfs geen dikke oester eromheen die we eerst moeten openbreken: de muziek is instant genietbaar en niet al te moeilijk maar blijkt toch rijk genoeg om meerdere luisterbeurten te doorstaan. Het grootste deel van de muziek is ingetogen en zelfs bijna introvert. De gitarist weet het effect van de stilte te appreciëren, een zelden geziene eigenschap bij gitaristen. Hierdoor krijgen de effecten en synths maximale speelruimte. Deze lp laat zich vooral als een mooi geheel beluisteren, maar de tracks blijven ook overeind als egocentrische entiteiten. Zo zijn we nogal wild van het korte Jitter/bug en van het sfeervolle Rhapsode/Ghosts. Weinig gebruik van drones op deze lp, maar de uizondering, Sonar<>sonar, spreekt wel meteen onze fantasie aan. Onmiddellijk branden de beelden van een U-boot in moeilijkheden zich op ons netvlies. Sterk! Dit is een muzikaal documentje dat pretentieloos klinkt en recht uit het hart lijkt te komen. Meer van dat! Als Clang heruitgaves van deze kwaliteit blijft opsturen –de oorspronkelijke lp werd enkel in Denemarken uitgegeven in 2014 – horen we hen zeer graag komen! Kleine voetnoot: Al kunnen hokjes me persoonlijk gestolen worden, toch heb ik lang getwijfeld aande genrebeschrijving. Post-rock zoals Mono of Mogwai is dit zeker niet. De term mag vrij letterlijk gelezen worden: wat te doen met een elektrische gitaar 'na' jaren van (vervelende) rock. Discogs houdt het op experimenteel maar het is net deze nadruk op de vorm waarmee ik deze prachtige plaat niet wens te associëren, zoals ik in de eerste paragraaf trachtte aan te geven. De term ambient mag u dan weer lezen als: Abstract maar sfeervol. Vooral luisteren, da's de boodschap, het is de moeite waard!
Peter De Koning |