Sinds kort is er na zestien jaar een nieuw album van amGod. Dit is het soloproject van yelworC frontman Dominik Von Reich. In 1994 kwam het geweldige Half Rotten And Decayed uit en daar was het concept de dualiteit tussen amGod (Am I God) en Dogma. Deze Dreamcatcher is daar een vervolg op en gaat dus ook vaak over religieuze kwesties.

Het is verrassend dat Amgod op Alfa Matrix zit, ik vereenzelvig dat label eerder met hedendaagse ebm groepen als Zombie Girl of Dunkelwerk hoewel Didier eerder al aangaf dat bijvoorbeeld HausHetaere ook afwijkt van dat genre. Deze nieuwe van Amgod blijft trouw aan het geluid van de vroege nineties. Sommige nummers (Pain & Desire-Nightmare-Like A Prayer) doen veel denken aan Front 242, vooral Like A Prayer gaat verder op het Amgod thema met in het achterhoofd ook Welcome To Paradise van Front 242. Dat zie je ook in de lyrics:

Jesus Christ did not say
I am God, worship me
He was daddy's failure

Meer effecten en dus een geluid dat eerder aanleunt bij Skinny Puppy hoor je in de nummers Absorb, CyberChrist 2010 en No Comment. Vooral dat laatste is geweldig met een paar heel sporadische maar effectieve effecten die het meteen ook superdansbaar maken.

Maar het gehele album is vooral onmiskenbaar een Amgod album. Die typische semi-occulte en duivelse ondertoon hoor je bijvoorbeeld sterk naar voor komen in Deep Down. Massaker lijkt wel een vernieuwde versie te zijn van Fire maar, eerlijk is eerlijk, toch iets minder indrukwekkend.

Tijdens Bimfest van vorig jaar kregen we al een voorproefje van On The Hunt en dat stond toen bijvoorbeeld ook op de Matrix promoverzamelaar. Ook een erg sterk en catchy nummer en het had de perfecte afsluiter geweest. Spijtig zijn er nog een paar mindere nummers zoals Stigmata en we hebben zo een bijna volledig gevulde cd.

Op de tweede cd staan nog een boel goede nummers en ook een remix van het fantastische Soulhunter van yelworC. Dat mocht natuurlijk niet ontbreken want het hoort zonder twijfel bij het beste wat Dominik ooit gemaakt heeft. Veel verschil is er niet met het origineel maar aan wat al goed is moet niet te veel gemorreld worden... Brap Talk en Blood On The Wall lijken niet enkel van naam op Skinny Puppy.

Voor wie er dan niet genoeg van kan krijgen is er ook nog een driedubbele cd versie met nog een boel remixen van ondermeer Leaether Strip, Kant Kino en Implant.

Een dikke aanrader en welkom terug Dominik. Als Relatives Menschsein of Dorsetshire nu ook nog terug zouden beginnen (na al de 80's groepen mogen de 90's voor mij ook terugkomen, ja zelfs met een grunge revival zou ik blij zijn) dan wordt 2011 een heel goed jaar.

www.myspace.com/amgod1

Chris Konings
24/12/2010