|
|||||||||||||
Achter het eenmalige project Akhet (het zou ‘Egyptisch’ zijn voor horizon) zitten niemand minder dan Marc Verhaeghen (The Klinik), Dirk Serries (vidnaObmana, Fear Falls Burning) en bluesgitarist Paul Van Den Berg. Op een nacht in 2007 bezochten Serries en Van Den Berg Marc Verhaeghen in zijn muziekstudio en wat bedoeld was als een vriendschappelijk bezoekje, mondde totaal ongepland uit in een spontane jamsessie. Het was tevens ook de eerste keer dat het trio in deze bezetting samen speelde. Dirk Serries en Paul Van Den Berg werkten wel al samen in 3 Seconds Of Air (hier onze review) en op de Fear Falls Burning plaat “The Amplifier Drone” en ook Marc Verhaeghen en Dirk Serries werkten al samen in Serries’ vidnaObmana project. Verwacht geen ebm, geen industrial en ook geen gitaardroneplaat, maar iets dat klinkt als een jam van Klaus Schulze met de gitarist van een garagerockband. De combinatie van de langgerekte, getormenteerde fuzzgitaaruithalen van Van Den Berg met de ritmische sequencer pulses van Verhaeghen en de intense atmosferische droneklanken van Serries leiden tot een experimenteel kosmische trip die nog het meest doet denken aan goede oude krautrock, zoals die in het Duitsland van de jaren ’70 werd gemaakt. De jam culmineert in de wel erg spacey klinkende vierde en laatste track. Het resultaat van het eenmalige Akhet samenwerkingsproject zijn vier lange titelloze muziekstukken van om en bij het kwartier, welke elk een kant innemen van een vinyl dubbel LP, gelimiteerd op 265 exemplaren. Wie een combinatie van kosmische synthesizermuziek à la Tangerine Dream met drones en scheurende fuzzgitaarescapades wel ziet zitten, kunnen we deze eponiem getitelde 2lp set warm aanbevelen. Henk Vereecken |
TonefloatVolgende besprekingen
Jim Berengier - Jim Berengier Demo
Blowsight - Shed Evil
Justice - Audi, Video, Disco
Narsilion - Elenna Nórë
Liquid Grey - Grey Matter
Erasure - Tomorrow's World
Antythesys - Over Dose
Dead Man’s Hill - Transformation. Songs Of The Forthcoming Apocalypse: Chapter 2
Disco Inferno - The 5 ep's
Lakobeil - Strange Encounters
Dirk Ivens laat de afgelopen tijd niet alleen met Dive van zich horen. (Dive, dat met 'Where Do We Go From Here?' één van de beste platen van 2019 uitbracht, aldus de Dark Enries redactie.) Neen, Ivens grijpt ook terug naar zijn allereerste project: Absolute Body Control, de electrogroep die hij in 1979 al oprichtte, ...
Bysmarque & SnowWhyte ontstonden uit de assen van de dark metal groep Arcane Rain, als zangeres Mel en toetsenist Roman besluiten om met hun tweeën een nieuw project op te zetten. De groep maakt een mix van electro en synthpop, wat in 2019 tot het aangename debuut 'Once Upon A Time' leidde. Maar voor hun laatste werk - de ...
Met pijn in ons hart missen we allemaal de grote festivals en de leuke concerten. We snakken naar livemuziek en liters bier! Maar ja, als surrogaat stemmen we dan allemaal af op live concerten die via het internet worden gestreamd...
De mensen die nu al een jaar dromen van stampen in de modder op het Heidnisches Dorf raad ik dan ook aan ...
Wie zijn electro graag compromisloos hard heeft, als een avalanche van harde beats zonder rustpauze en zonder tragere stukken, moet beslist zijn oor lenen aan WÜLF7. Dit duo begon in 2019 en bracht al snel de ep 'The Night Of The Wolves' uit, met een veelbelovende mix van EBM en dark electro die ze 'Dark Electro Body Melancholic' ...
BOEM PAUKESLAG! Het is zoals u misschien weet vandaag 125 jaar geleden dat de belangrijke modernistische dichter Paul van Ostaijen werd geboren.
Wij betrekken zijn legendarische opener van zijn gelijknamige gedicht echter voor het heugelijke nieuws dat de allereerste videoclip van Dark Entries favorieten Miel Noir een feit is.
Het ...
U kon het reeds lezen: ons neofolk minnend hart sloeg een tikkeltje sneller na het horen van In A Summer’s Silence, het debuut van Inanis Yoake.
Dit duo bestaande uit de Italiaan Simone Skelton en de Japanse Risa Hara ging aan de slag met onder andere Tony Wakeford (Sol Invictus) en Lloyd James (Naevus) op dit album, dat een vlaag ...
Het laatste epos van Epica ligt me nog vers in het geheugen en schuift met de regelmaat van de klok die cd-speler binnen. ‘The Holographic Principle’ weet je wel? Een monumentaal werk. Toch enige vrees: hier kunnen ze nooit niet meer ‘over’. Wat dan? Tot ik wat songs hoorde van hun 8ste studioalbum, ‘Omega’, ...