|
|||||||||||||
Synthesizerambient uit het Zweedse Gävle. AKB is de afkorting van Anna-Karin Berglund, een one man act dus, of beter een one woman act. De eerste release onder haar eigen naam kwam uit in april 2016 als de EP “Söndagsbarn” (via Lamour Records), met daarop vier tracks duidelijk beïnvloed door de kosmische soundscapes van de seventies. Op haar debuutalbum “Marianergraven” (ook op Lamour Records) is dat niet anders. De kosmische soundscapes zijn behoorlijk donker zodanig dat ook menig dark ambient liefhebber dit volgens mij zal kunnen waarderen want bij momenten doet mij dit eerder denken aan pakweg Lustmord dan aan Tangerine Dream (nog altijd dé referentie voor kosmische muziek). “Marianergraven” bevat 8 tracks en duurt 53 minuten, inclusief de 5 minuten stilte voor de 3 minuten durende mistery track, waarop we voor het eerst eerder toetsaanslagen horen dan langgerekte tonen. De volledig instrumentale muziek van dit album is gestoeld op een fascinatie voor de oceaan en de geheimen van de diepzee. Marianergraven is Zweeds voor wat we in het Nederlands kennen als de Marianentrog, ’s werelds diepste diepzeetrog van naar schatting 11 kilometer diep. De diepzeetrog ligt zuidelijk van Japan, oostelijk van de Filippijnen en noordelijk van Indonesië en Papoea-Nieuw-Guinea. De idee van hoe de duisternis van de diepste diepten onder geweldig grote druk zou kunnen klinken en het onbekende mysterie verbonden aan de Pacifische afgrond van de Marianentrog leverde de inspiratie voor dit album. De soundscape roept kalmte en rust op. Een behoorlijk meditatief plaatje dus dat een adembenemend gevoel geeft van bodemloos wegzinken in de duisternis in het diepste der diepten. Op “Marianergraven” toont Anna-Karin Berglund ons haar eigen benadering van het ambientgenre, met melodieën die langzaam evolueren en een dreigende, ruimtelijke sfeer evoceren, waar de zweverige synthklaagzangen met talloze loops en effecten vrijelijk over het sonische panorama zweven. Op het eerste gehoor zijn de tracks vrij inwisselbaar. Mijn favoriete tracks na vele luisterbeurten heten “Sedimentär”, “Subduktion” en “Tropikerna”. Mooi album voor de liefhebber van kosmische drone en (dark) ambient muziek. Het album verscheen op cd, digitaal en als gemarmerd blauwe vinyl LP + extra 7″.
Henk Vereecken |
LamourVolgende besprekingen
Night Nail - March To Autumn
The Secret French Postcards - Colours
The Crawling Chaos - The Big C (vinyl)
Icy Men - Low Light
Maëror Tri - The Singles
Kiss The Whip - We're Not Here
All Them Witches - Nothing As The Ideal
Control Room - Scenery
Houses Of Heaven - Silent Places
Philipp Münch - Plays Ars Moriendi
Het is nu echt aftellen geblazen. Over exact een week start in Leipzig het Wave-Gotik-Treffen, het grootste zwarte festival ter wereld. Na twee jaar afwezigheid om redenen die u intussen wel kent, is de 29ste editie een feit. Er worden niet minder dan 184 artiesten aangekondigd. Dat zijn er wat minder dan gewoonlijk, maar als je weet dat je ...
In 2019 waren we laaiend enthousiast over 'Veel te lang beleefd geweest', het officiële debuut van de Leuvense anarchowavers Donder, Hel & Hagel. Het heeft even geduurd vooraleer er een opvolger aangekondigd werd, want in tussentijd is er uiteraard veel gebeurd. Een wereldwijde pandemie waarbij mensen opgesloten werden en ...
U zal het nog vaak horen: Gert brengt in augustus een nieuwe plaat uit getiteld 'Alles is nog niet verloren'. Wat u kan verwachten? 18 protestliedjes waarin onderwerpen als ongelijkheid, oorlog, corona, migratie en mentaal welzijn de revue passeren. Om u alvast te doen uitkijken naar die plaat, die volgens ingewijdenen de beste Gert-plaat ...
Het voelt aan alsof het terug 2016 is > The Rapture all over again...
Deze keer was het de beurt aan Andrew Fletcher, die de legendarische band Depeche Mode als bass- en keyboardspeler mee in de steigers zette.
Samen met schoolkameraad Vince Clarke (later Yazoo en Erasure) was er eerst No Romance In China en na latere kennismaking ...
België is sedert de jaren 80 altijd al een notoire leverancier geweest van alternatieve muziek. Muziek die vaak wereldwijd op erkenning kon rekenen maar nooit echt sant in eigen land was. Enige erkenning volgt in het beste geval pas jaren of decennia later als de feiten het inzicht van de zeldzame professionele muziek journalist wel tot ...
Indien de naam Feralia Planitia, soloproject van Simona Dellamorte, u nog niks zegt dan verwijs ik u graag door naar de recensie van diens debuut EP (uitgebracht in 2021 door Desert Island Music) op deze site. Na dit dubbelinterview met Das Auge, soloproject van Hans Plasma, zal ze voor u nadien alvast geen onbekende meer zijn. Samen met de ...
Pussy Riot is vandaag weer razend relevant. Sinds hun ontstaan voert Pussy Riot een kruistocht tegen Poetin, waardoor ze ook op de harde wijze konden kennismaken met het Russische repressieapparaat. Nu Rusland een ‘speciale militaire operatie’ begonnen is in Oekraïne, is de repressie tegenover andersdenkenden nog toegenomen. ...
Pussy Riot haalt weer het wereldnieuws. Maria Oljochina - een van de leden van Pussy Riot die in 2012 tot twee jaar werkkamp veroordeeld werd na een subversief optreden in de Christus Verlosserkathedraal in Moskou - is samen met haar vriendin in het geniep uit Rusland gevlucht. Dit betekent ook dat ze kan deelnemen aan de huidige tournee, ...
Het was geleden van in 2005 dat ondergetekende Dead Can Dance nog in levende lijve had gezien. De doortocht in 2013, in Vorst ‘Galmpaleis’ Nationaal -prima livealbum, dat wel- had ik immers gemist, evenals het concert in Cirque Royal in 2019... Ook deze keer scheelde het niet veel, doordat DCD wegens de Covid-pandemie zich genoodzaakt ...