Herman Melville, de auteur van de in 1851 verschenen klassieker Moby Dick, had nauwelijks kunnen bevroeden dat ruim anderhalve eeuw later een stel metalheads op creatieve wijze aan de haal zou gaan met zijn walvisverhaal. Eerst verwerkte Mastodon de Moby Dick saga in hun “Leviathan” album en nu verschijnt bij Napalm Records “The Call Of The Wretched Sea”, het debuutalbum van Ahab, een band die zelfs zijn naam aan genoemde roman ontleent. Ahab is namelijk de kapitein van de walvisvaarder in het Moby Dick verhaal en fungeert zo’n beetje als hoofdfiguur van de roman.

De band Ahab werd opgericht in 2004 door Christian Hector (gitaar) en Daniel Droste (zang, gitaar, keyboard) die ook actief zijn in de folkmetalband Midnattsol en door Stephan Adolf (bass, gitaar, achtergrondzang), voorheen gitarist in de grind/death formatie Endzeit.

Op dit debuutalbum laat Ahab zich kennen als een onvervalste funeral doom band. Zoals in dit genre de gewoonte is, krijgen we een stel ellenlange, loodzware composities in de maag gesplitst. Het album telt 6 songs met een speelduur variërend van 10 tot een dikke 12 minuten en een korte instrumental. De songs op “The Call Of The Wretched Sea” zijn log, ultraheavy, tergend traag en duister als de diepzee. De laaggestemde gitaren jagen koude rillingen langs je ruggengraat en zoeken zich vervolgens een weg door je onderbuik. De drums zijn als beukende schuimkoppen op de rotsen en de vrij subtiel aangewende synths suggereren enkel nog meer onheil. De indrukwekkende (onverstaanbare) gruntstem van Daniel Droste maakt de ervaring compleet. Af en toe wordt de loodzware funeral doom metal van deze Duitsers onderbroken door een kort melodieus intermezzo en zelfs een stukje cleane zang. Dit is voer voor fans van bands als Saturnus en Evoken. “The Call Of The Wretched Sea” is een sfeervol doom/death pareltje waarbij het death aspect lonkt naar oude Amorphis en naar Nile. Het album hoeft niet te verbleken naast werkjes van genoemde groten in het genre en zelfs niet naast het oeuvre van een band als My Dying Bride. Enkel “Forest Of Equilibrium” van Cathedral vind ik persoonlijk nog beter. Toegankelijk is de eersteling van Ahab niet echt, maar beklijvend des te meer voor wie doorzet. Ik ben dan ook razend benieuwd wat voor vervolg ze hieraan gaan weten te breien. [HV]

http://www.ahab-doom.de

Napalm Records

Henk Vereecken
01/10/2006