|
|||||||||||||
Als ik heel eerlijk moet zijn, zag ik er aanvankelijk tegenop om deze release te bespreken. Dit album maakte deel uit van een promostapeltje dat mij eind december werd overhandigd nadat ik 3 redactievergaderingen op rij had gemist. Agonoize mag dan wel razend populair zijn; ik heb het altijd een vrij kinderachtig hellektro-project gevonden dat het meer moet hebben van zijn "shockerend" imago dan van zijn muziek. Nochtans draag ik oprichters Mike Johnson en Oliver Senger een warm hart toe, te weten dat ik hun ander electro-project Infekktion (dat helaas niet meer bestaat) wél heel goed vind. Maar goed, promo's zijn promo's en ik ben van het principe dat ik alles bespreek dat gevraagd of ongevraagd in mijn stapeltje terechtkomt. 'Apokalypse' is het eerste Agonoize-album in 5 jaar tijd en werd in 2 versies uitgebracht: een reguliere en een gelimiteerde editie, waarbij de laatste nog een extra cd met live-nummers bevat. Out Of Line bezorgde ons de gelimiteerde editie in deluxe-digipak. Het heeft een tijd geduurd eer ik het eigenlijke album met z'n ongewone tracktitels kon memoriseren, maar de nummers op cd 1 zijn verre van slecht. Er staan zelfs enkele tracks op die ik oprecht goed vind, met name 'Deutsch', 'Das Zweite Ich', 'Death By Stereo' en vooral 'In Infinitum'. Ik moest mijn wenkbrauwen even fronsen bij het horen van de dubstep-invloeden in 'Dafür' en 'Endstation: Tod', maar ik kan Agonoize niet verwijten een inspiratieloze hellektro-band te zijn. Ik ben het zo gewoon om rotzooi te bespreken in dit genre dat het een verademing is om eens een degelijke hellektro-promo te mogen beoordelen. Objectief-technisch gezien is dit album dik in orde en ook subjectief gezien vind ik het onderhoudend genoeg om er een score van meer dan 7/10 aan te geven. Waarom ik uiteindelijk een score van 8/10 geef aan 'Apokalypse'? Omdat cd 2 van de gelimiteerde editie zowaar nog beter is. Niet omdat Agonoize live zo indrukwekkend zou zijn (laten we eerlijk zijn: veel "live" is er niet aan...), maar omdat de nummers zelf wel catchy zijn. Tracks als 'Koprolalie' en 'Bis Das Blut Gefriert' zijn vaste waarden op de dansvloer, maar het zijn 'Slave To The Needle', 'Glaubenskrieger', 'Pavillon 5' en vooral 'Sacrifice' (wat mij betreft het beste nummer op deze release) die ikzelf heel leuk vind. Ik kende geen van deze tracks, maar ze doen mij wel mijn mening inzake Agonoize herzien. De bandleden mogen zich dan wel als kleuters gedragen met hun theatraal gedoe en liters nepbloed, maar de muziek zelf is zo slecht nog niet. Misschien dat ik ooit - weliswaar vanop een veilige afstand - naar hun show ga kijken op één of ander festival.
Marjolein Laenen |
Volgende besprekingen
Tav Falco & Panther Burns - Hip Flask (an introduction to Tav Falco & Panther Burns)
Jarboe & Helen Money - Jarboe & Helen Money
Mayz - The Void
Weihan - Blóđslitinn á Steininum’
Ekca Liena - Graduals
Life Cried - If I Don't Wake Up
Inner Vision Laboratory - Austeros
Kaze - Uminari
Rome - A Passage To Rhodesia
Logical Tears - Japanese Lovers
Andere besprekingen van AGONOIZE
Agonoize - A Vampire Tale ep
Agonoize - Vampire Midget Porn
In hetzelfde genre: ELECTRO
Noisuf-X - Dead End District
Terrolokaust - God Loves The Violence
Alva Noto - UNIVRS
Mirexxx - Nine Angles
Various - Switch 18
Straftanz - Mainstream Sellout Overground
The Toxic Avenger - Angst
Vigilante - The New Resistance (Featuring John Bechdel)
Autodafeh - Act Of Faith
Haujobb - Dead Market