|
|||||||||||||
Het is alweer van 2006 (de ep “The Cycle”) geleden dat we nog iets nieuws mochten horen van deze Absurd Minds uit Dresden. Hun debuut “Deception” sloeg in 2000 in als een bommetje, vooral bij oude Project Pitchfork fans die de nieuwe meer ‘rock koers’ van Peter Spilles en de zijnen maar moeilijk konden verkroppen. De groep speelde zich in de eerste helft van het nieuwe millennium dan ook een zekere reputatie bijeen, niet in het minst dankzij een aantal best aardige electro releases die de electro sound van vroeg jaren ’90 ademden. In die tijd had men er een label voor… dark techno. Maar anno 2010 is dit begrip in onbruik geraakt en de actuele invulling van de term dark electro beantwoordt al zeker niet aan de warme, poppy en zeer genietbare electro die dit trio uit de machines tovert. Aan hun huisstijl is alvast weinig tot niks veranderd, het nieuwe album klinkt zoals we van Absurd Minds gewend waren. Sterke punt is hier ongetwijfeld dat anno 2010 geen enkele electro release nog klinkt als het geluid dat Absurd Minds produceert en dat dit gegeven meteen een pak meerwaarde uitstraalt. Want deze electro is dansbaar, genietbaar en beluisterbaar in de woonkamer. Intelligente composities, zeer toegankelijk, een tikkeltje poppy maar onweerstaanbaar. “Serve Or Suffer” is ’n z’n geheel dan ook een overtuigend album die het opbod van beats en de 13 in een dozijn effectjes, samples en bleepjes weet te vermijden en sereniteit en rust ademt. Het is eens iets anders voor een electro album dezer dagen. “Somebody” is een geslaagde cover van de hit van new wave act Escape With Romeo, “Interconnectedness” een sensuele ballad zonder meligheid, terwijl het grootste deel van de nummers “Pendulum Swings”, “S[Hell], “Countdown” ,… voorzichtig dansbaar en typerend zijn voor de sound van Absurd Minds. Het titelnummer “Serve Or Suffer” moet u binnenkort op de betere dansvloeren horen al doet het m.i. een beetje te veel moeite in die richting. Conclusie; een genietbaar en intelligent electro album of hoe electro ook warm, sensueel en romantisch kan zijn. Kurt Ingels |
Dark DimensionsVolgende besprekingen
Autodafeh - Identity Unknown
Oh No Ono - Eggs
Johann Johannsson - And in the endless pause there came the sound of bees
Neva - Untitled
Blutengel - Soultaker
No More - Midnight People & Lo-Life Stars
William Basinski - Vivian & Ondine
Eleh - Location Momentum
Fenn O'Berg - In Stereo
Marc Behrens - Sleppet
Andere besprekingen van ABSURD MINDS
Absurd Minds - Tempus Fugit
Absurd Minds - The Cycle
In dezelfde genre-combinatie: ELECTRO ; POP
Various - Switch 18
Steinkind - Es Muss
Ladytron - Ace of hz
Faderhead - Black Friday
Nude - Basic Guerilla Moves
Psy'Aviah - eclectric
Depotax - Wide Open Empty
Fagget Fairys - Feed The Horse
In Flagranti - Brash & Vulgar
In hetzelfde genre: ELECTRO
Noisuf-X - Dead End District
Terrolokaust - God Loves The Violence
Alva Noto - UNIVRS
Mirexxx - Nine Angles
Straftanz - Mainstream Sellout Overground
The Toxic Avenger - Angst
Vigilante - The New Resistance (Featuring John Bechdel)
Autodafeh - Act Of Faith
Haujobb - Dead Market
Radical G - Darkness Falls
In hetzelfde genre: POP
The Search - The Search For Connection Contact And Community
Gabby Young & Other Animals - We're all in this together
Marc Almond & Michael Cashmore - Feasting With Panters
Blueneck - Repetitions
Hard-Fi - Killer Sounds
Big Talk - Big Talk
Airship - Stuck In This Ocean
The Cambodian Space Project - 2011: A Space Odyssey
Plankton - Banana Spleen ep
Dez Mona - SAGA
Veel te onderschat, tenminste dat is mijn oordeel over deze Zweedse Then Comes Silence, die met “Machine” een nieuw album aankondigt, dat vooraf wordt gegaan door de single ”We Lose The Night”, waarmee u via onderstaande clip kunt kennismaken. Voor Europa staat SPV in voor deze release. Op 25 april speelt Then Comes ...
De lente klopt al aardig op de deur, al zult u nog een beetje geduld moeten hebben vóór de nieuwe Ataraxia - die zowel digitaal als fysiek in een digipak en op vinyl verschijnt én als hard cover digibook gelimiteerd op 400 exemplaren - uw muziekverzameling kan aanvullen. Mysterieus als vanouds, maar opgebouwd rond een ...
Voor de grotere festivals moet u af en toe ook een keertje bij de oosterburen naar binnen kijken. Traditiegetrouw vindt in de late winter het E-Tropolis Festival plaats, dit jaar op zaterdag 14 maart met in een glansrol (headliner) onze eigenste Front 242.
Plaats van het gebeuren: de Turbinenhalle in Oberhausen (niet zo heel ver weg van ...
The Jesus And Mary Chain zijn rzanedsnel bekend geworden, midden in de jaren 80. Hun debuut 'Psychocandy' werd onmiddelijk een succes. De muziek is dan ook zeer aanstekelijk. Een paar eenvoudige akkoorde overstemd door noise en feedback, en daarachter zeemzoete melodiën en weemoedige teksten. Het succes kende evenwel ook een weerzijde. ...
De term experimentele muziek is een vlag die vele ladingen dekt. De kans dat u binnen deze weelderige wildgroei de bomen door het bos niet meer ziet, is dan ook niet gering.
Gelukkig bestaan er dan evenementen zoals het AntennA Festival alwaar men ons laat kennismaken met een uitgebreide staalkaart van wat je onder de noemer experimentele ...
Met Let’s Play (Two Girls & A Goat) leverde Ordo Rosarius Equilibrio wederom een ijzersterk album af. Frontman Tomas Petterson omschreef het zelfs als zijnde “de finale versie van zijn project.”
Binnen enkele maanden keren de Zweden terug naar Aarschot alwaar ze het Porta Nigra festival mogen afsluiten.
Voer genoeg ...
Plan K is een zaal die met geschiedenis beladen is. 40 jaar na het optreden van Joy Division in deze zaal wordt een speciale avond gehouden, die slechts voor weinigen bestemd is. Op 17 januari 1980 speelde de groep rond Ian Curtis hier immers voor de tweede en laatste keer. Een van de aanwezigen was Philippe Carly, die foto’s nam van ...