|
|||
| Een stuk nostalgie. Na een resem geslaagde reünieconcerten, in twee fasen, besloten de oervaders van de gothic bewegen nog een allerlaatste keer een nieuw studioalbum te releasen. Immers, tussen de verplaatsingen van reünie naar reünie had men wat mogen jammen en waren tal van nieuwe ideeën ontstaan. Waarom dan geen orgelpunt met een allerlaatste levensteken? 'The bats have left the belltower'… voor het laatst want als we Peter Murphy mogen geloven komt er na deze “Go Away White” niks meer. Niet eens een toer om het nieuwe studioalbum te promoten. Niks, nada, rien,… “Go Away White” wil afscheid nemen, goed 25 jaar na “Burning From The Inside” tot voor kort het laatste officiële studioalbum van Peter Murphy, David J, Kevin Haskins en Daniel Ash, in schoonheid en stijl. Want het oeuvre van Bauhaus blijft sowieso onsterfelijk en de groep moest, had en heeft niets meer te bewijzen. Maar toch kijkt elke gothic rock liefhebber uiteraard met argusogen naar deze release… dus ook ik. “Go Away White” is Bauhaus zoveel is zeker. Er is natuurlijk Peter Murphy’s theatrale falset, maar ook de eens brommende dan weer holle bassen, die typische zenuwachtige gejaagdheid die ook de meer rustige composities overmeesterd, scheurende en ijle gitaren als mistgordijen,... maar deze “Go Away White“ houdt zich ver van de grote Bauhaus klassiekers, daartoe is het geluid te rijp en te volwassen geworden doch 'Go Away White” weet me na een aantal luisterbeurten meer en meer te overtuigen als een coherent en sterk testament, niet altijd even makkelijk verteerbaar, maar lekker eigenzinnig en toch weer typisch. In de afgelopen 25 jaar is Bauhaus z’n eigen muzikale erfenis trouw gebleven, het enige wat op deze “Go Away White” ontbreekt is ene instant hit, iets tussen de magie van “Bella Lugosi” of de kracht van een “Dark Entries”. Doch laat dit gebrek geen beletstel zijn, neen, een sterk album rijpt luisterbeurt na luisterbeurt en haalt 10 jaar (en zelfs 25 jaar) na releasedatum nog altijd de cd-speler. Dit is met het oude Bauhaus materiaal het geval en zal bij deze “Go Away White” niet anders zijn. Ga er dus even rustig bij zitten en… “come with this darkness and go away white…” [KI] Kurt Ingels |
Volgende besprekingen
FOD - Synthesizer Tanzmusik
Jack Or Jive - Kakugo
Caprice - Kywitt! Kywitt!
Fear Falls Burning - Frenzy Of The Absolute
We Insist! - OH! Things Are So Corruptible
Dead Sexy Inc. - Kamikaze
Dead Sexy Inc. - Spam Me
Hocico - Memorias Atràs
Reaper - The Devil Is Female
XP8 - The Art Of Revenge
Andere besprekingen van BAUHAUS
Bauhaus - Bela Lugosi’s Dead - The Bela Session
Bauhaus - Shadow of Light - Archive dvd
Breaking Barriers vindt dit jaar voor de 4de keer plaats in Het Depot te Leuven. Onze locale correspondent met de vlotte pen, Malcolm Nix, stort zich met jeugdig enthousiasme op het legertje groepen dat er optreedt op zaterdag 9 en zondag 10 november. Breaking Barriers viert anno 2019 het punkgerne in al zijn facetten en subgenres vandaar ...
Struggler blaast 40 kaarsjes uit, en dat willen we vieren. We nodigen de groep op een Dark Entries Night uit op 20 september, die zoals steeds gratis doorgaat in de Gentse Kinky Star. Maar we legden ook ons oor bij stichtend lid René Hulsbosch, in de hoop wat mooie anecdotes uit de voorbije 40 jaar te horen. René had nog meer ...
Het zit er op de 4de editie van W-fest. De eerste keer in Waregem. Oudjes zoals ik herinneren zich ongetwijfeld nog The Steeple, where have the years gone, de club die Waregem op de wereldkaart zette als het om gothic en aanverwanten ging. Op een pisboog van waar ooit The Steeple stond, daar is Waregem Expo. Ik geef toe, de rit naar Wargem, ...
Terwijl men momenteel nog bezig is met de grote opruiming voor hun 2019-editie lost M’era Luna voor hun editie voor volgend jaar al de eerste namen. Het verslag van M’era Luna 2019 lees je zeer binnenkort op deze pagina’s.
M’era Luna wil meer zijn dan een ‘Duits’ festival en daarom gaan ze in de toekomst ...
Als oudje uit de scene kent u vast nog het Gothic Magazine. Er was een tijd dat ook deze website op papier werd gedrukt. Het bewijs? Hier onze eerste editie om virtueel te door bladeren. En we hopen tegen het eind van het jaar nog veel meer van onze fysieke edities online te hebben. Maar goed, in het mekka van de goth (Duitsland voor een goed ...
Het Secret Sin Records label is een serieuze doorstart aan het maken. En wat meer is, regelmatig wordt u verwend met nieuwe namen. Binnenkort komt het Amerikaanse Scary Black bij dit label uit op cd. Nooit van gehoord zegt u? Welaan, onderstaade clip klinkt wat mij betreft beloftevol. Spaghetti westerns en de alternatieve jaren 80 zijn een ...
Het is bijna zover, op 15 augustus schiet W-Fest voor de vierde keer uit de startblokken, dit jaar in Waregem (Expo). Om het voor de bezoeker zo comfortabel mogelijk te maken worden kosten nog moeite gespaard. Dat zal bijken uit de voorzieningen op het festivalterrein maar de organisatie biedt nu ook een eigen app aan om uw bezoek aan het ...
Militia heeft opgehouden te bestaan. Hun laatste werk was een uitstekende conceptplaat over het leven van Ambiorix, uit op Old Europa Café. Datzelfde label doet nu een heruitgave van 'The Face Of God', het atheïstisch manifest in muziekvorm dat het eco-anarchistisch metaalslagerscollectief in 2015 uitbracht. Ok, de originele ...