|
|||
| Een stuk nostalgie. Na een resem geslaagde reünieconcerten, in twee fasen, besloten de oervaders van de gothic bewegen nog een allerlaatste keer een nieuw studioalbum te releasen. Immers, tussen de verplaatsingen van reünie naar reünie had men wat mogen jammen en waren tal van nieuwe ideeën ontstaan. Waarom dan geen orgelpunt met een allerlaatste levensteken? 'The bats have left the belltower'… voor het laatst want als we Peter Murphy mogen geloven komt er na deze “Go Away White” niks meer. Niet eens een toer om het nieuwe studioalbum te promoten. Niks, nada, rien,… “Go Away White” wil afscheid nemen, goed 25 jaar na “Burning From The Inside” tot voor kort het laatste officiële studioalbum van Peter Murphy, David J, Kevin Haskins en Daniel Ash, in schoonheid en stijl. Want het oeuvre van Bauhaus blijft sowieso onsterfelijk en de groep moest, had en heeft niets meer te bewijzen. Maar toch kijkt elke gothic rock liefhebber uiteraard met argusogen naar deze release… dus ook ik. “Go Away White” is Bauhaus zoveel is zeker. Er is natuurlijk Peter Murphy’s theatrale falset, maar ook de eens brommende dan weer holle bassen, die typische zenuwachtige gejaagdheid die ook de meer rustige composities overmeesterd, scheurende en ijle gitaren als mistgordijen,... maar deze “Go Away White“ houdt zich ver van de grote Bauhaus klassiekers, daartoe is het geluid te rijp en te volwassen geworden doch 'Go Away White” weet me na een aantal luisterbeurten meer en meer te overtuigen als een coherent en sterk testament, niet altijd even makkelijk verteerbaar, maar lekker eigenzinnig en toch weer typisch. In de afgelopen 25 jaar is Bauhaus z’n eigen muzikale erfenis trouw gebleven, het enige wat op deze “Go Away White” ontbreekt is ene instant hit, iets tussen de magie van “Bella Lugosi” of de kracht van een “Dark Entries”. Doch laat dit gebrek geen beletstel zijn, neen, een sterk album rijpt luisterbeurt na luisterbeurt en haalt 10 jaar (en zelfs 25 jaar) na releasedatum nog altijd de cd-speler. Dit is met het oude Bauhaus materiaal het geval en zal bij deze “Go Away White” niet anders zijn. Ga er dus even rustig bij zitten en… “come with this darkness and go away white…” [KI] Kurt Ingels |
Volgende besprekingen
FOD - Synthesizer Tanzmusik
Jack Or Jive - Kakugo
Caprice - Kywitt! Kywitt!
Fear Falls Burning - Frenzy Of The Absolute
We Insist! - OH! Things Are So Corruptible
Dead Sexy Inc. - Kamikaze
Dead Sexy Inc. - Spam Me
Hocico - Memorias Atràs
Reaper - The Devil Is Female
XP8 - The Art Of Revenge
Andere besprekingen van BAUHAUS
Bauhaus - Bela Lugosi’s Dead - The Bela Session
Bauhaus - Shadow of Light - Archive dvd
Wie geregeld onze reviewpagina uitpluist is ongetwijfeld al op het Deense experimentele label Posh Isolation gebotst.
Het label, dat in Copenhagen ook zijn eigen winkel heeft, werd opgericht door Christian Stadsgaard en Loke Rahbek met als doelstelling werk van Scandinavische artiesten en speciale samenwerkingen een platform te geven.
Buiten ...
Het doek valt over Militia. Van 1988 tot 2018 heeft de anarchistische industrialgroep zijn stempel gedrukt, wat zeg ik: geslagen, met zware metalen percussie, op de Belgische scene. Het eind 2018 verschenen ‘Ambiorix’ zal voor de rest van de eeuwigheid de laatste plaat zijn van de groep. Een buitengewone plaat, die de strijd van ...
Het is best verwonderlijk hoe snel Kælan Mikla groot geworden is. Natuurlijk had hun titelloze debuut uit 2016 al voor wat sensatie gezorgd in minimal wave-middens, maar het IJslandse trio – dat overigens in zijn eigen moedertaal zingt – bleef toch vooral een tip voor ingewijden. Succesvolle tournees met King Dude en Drab ...
Zopas bereikte ons het droevige nieuws dat Willy Willy overleden is. In de zomer van 2018 werd bekend dat de Scabs gitarist leed aan kanker en het was al even bekend dat hij zwaar ziek was. Desondanks nam hij tot zeer onlangs nog deel aan de afscheidstournee van The Scabs. Hij speelde gitaar voor ongeveer de helft van het optreden, gezeten ...
Het is absoluut niet zo dat we alles wat Robert Smith goed vindt zelf ook goed vinden, maar in het geval van het IJslandse Kælan Mikla doen we dat wel. Het meisjestrio maakt een frisse mix van punk, wave en poëzie en heeft op Cure-voorman zoveel indruk gemaakt dat deze hen uitnodigde op het Meltdown festival dat hij mocht cureren, ...
Zopas bereikte ons het droevige nieuws dat Willy Willy overleden is. In de zomer van 2018 werd bekend dat de Scabs gitarist leed aan kanker en het was al even bekend dat hij zwaar ziek was. Desondanks nam hij tot zeer onlangs nog deel aan de afscheidstournee van The Scabs. Hij speelde gitaar voor ongeveer de helft van het optreden, gezeten ...
Toen de eerste namen voor het Black Easter festival bekend gemaakt werden, kwamen er ten huize (db) een vreugdesprongetje of vier aan te pas. Zeker ook omdat een van de door ons getipte namen netjes op de affiche stond te blinken. Naar onze bescheiden mening was Hackedepicciotto dan ook de geschikte act voor dit festival, en gelukkig had men ...
2019: Lacrimosa blaast 30 kaarjes uit! In 2017 verscheen het 13de studioalbum 'Testimonium‘. En dit jaar, op 22 maart mag je iets nieuws verwachten. Nieuw en niet nieuw weliswaar.
Met 'Zeitreise‘ wil het gothic pionieersduo Tilo en Anne een overzicht bieden van 30 jaar Lacrimosa, goed voor meer dan 100 songs. Deze dubbel-cd ...
15 maart is het zover. Dan gooit Near Earth Orbit zijn “Artificial Intelligence” tussen ons stervelingen. Om ons op deze nakende gebeurtenis voor te bereiden en het leed toch ietwat te verzachten is er eerst de vooraf singel “Neuromancer”, die als een gothische ruimtestorm de aarde weet te bereiken. Het voorbestellen ...