|
|||||||||||||
Eindhoven kent zijn verleden. Daarbij muziek-gerelateerd denkend aan venues als de Effenaar of de Dynamo. Om er maar enkele te noemen. Een toekomst heeft het niet meer. Want die toekomst werd enige tijd geleden eigenhand nietig verklaard door John Edwards en Richard van Kruisdijk. Samengevoegd zijnde Palais Ideal. Het is na de EP ‘The Future Has Been Cancelled’ en de debuutplaat ‘No Signal’ dat ze voor hun volgende album nieuwe oorden zijn gaan opzoeken. Er is dus wel degelijk nog wel een toekomst, en zo blijkt een schone. Voor het album Pressure Points vonden ze onderdak bij ‘Cold Transmission’ en vonden ze John Fryer bereid om in te staan voor de volledige productie. Geen sinecure als je weet dat voor deze Fryer niets meer moet en hij nog enkel dingen doet waar hij zelf volledig achter staat. Palais Ideal weet als band dan ook kwaliteit hoog in het vaandel te dragen. Waarbij er een ongedwongen huwelijk ontstaat tussen nostalgische synths en allesomvattende geluiden uit de modernistische wereld. Waar het verleden enkel een leidraad is om het zorgvuldig om te buigen naar huidige, nog steeds, minder vrolijke tijden. ‘Pressure Points’ als album is er eentje waar de nodige zorg aan werd besteed en ook zo dient behandeld te worden. Met Interference als intro waar je duidelijk een kenmerk hoort van Richard van Kruisdijk wegens bijzonder actief in diverse ambient-projecten. Niet om tegendraads te zijn maar wel om de veelzijdigheid van dit album te onderstrepen. De drumcomputer mag dan wel een zo goed als vaste levenspartner zijn op ‘Pressure Points’, de verdere invulling er van kent zijn diversiteit. Met tracks die een bepaalde toegankelijkheid meedragen en hier en daar zelfs een meezingbaar karakter meekrijgen (The Programme, Context Collaps en zeker Louder Than Words) maar ook waar gitaarakkoorden niet hoeven te bestaan om er een heerlijke song van te maken (Catharsis). Ruimte ook voor wat geëxperimenteer zonder gezichtsverlies (Die Stadt, Everything Will Be OK en afsluiter A Fractured Smile). D-List kent zijn stevige uithaal terwijl A State Of Confusion een donkere onderlaag biedt aan het typerend geluid van Palais Ideal. Net zoals op voorgaande releases ook hier een cover. Waar ze het al deden met ‘Funtime’ en ‘Resistance’ werd geopteerd voor Magazine’s Shot By Both Sides. Gewaagd maar zeker geslaagd. Met Pressure Points weet Palais Ideal wederom een nieuwe invulling te geven aan een moderne sound die zijn oorsprong kent in het verleden der New Wave en het huidige der Postpunk. Op onnavolgbare wijze.
Danny Quetin |
Volgende besprekingen
Vanished Souls - Vanished Souls
De Marion - Down The Road Of Mainstream I Saw You, Canzone
Kollaps - Mechanical Christ
Skemer - Benevolence
Ale Hop - Apophenia
In Quantum - Memory 417
Council Of Nine - Davidian
Propan - Trending
Merry's Funeral - Medusa
Verzamelaar (vinyl) - Sing Me Something Sinister
Andere besprekingen van PALAIS IDEAL
Palais Ideal - No Signal