|
|||||||||||||
Natuurlijk waren er ooit tijden dat wetenschapsfictie met enig sarcasme en leedvermaak werd weggelachen. Net omdat het maar verzinsels waren en denkbeelden van wat ooit zou kunnen gebeuren. Zovele jaren later bleek het doorgaans nog niet eens zo vergezocht te zijn. William F. Nolan schreef zijn Logan’s Run dan wel in de tijdsgeest van de 23ste eeuw, toen niet beseffende dat de robots an sich een paar eeuwen eerder al meer kwaad dan goed zouden berokkenen. Of waar in Brave New World het soma-paradijs wordt voorgesteld als een wereld vol technologie en daar de kanttekening bij maakte dat vooral dit technologische het gevaar gaat worden voor elk individu. En zeker George Orwell, die in 1946 al gewag maakte van een totalitair regime dat de individualiteit der mensheid ten onder doet gaan. De dystopie komt dichterbij en dat heeft Enzo Kreft maar al te goed begrepen. Want ook Control kent zijn concept. Het blikveld gericht op een toekomst zonder eigen inbreng. Het is geen sciencefiction meer. Voor je het zelf beseft wordt het realiteit. Die gedachtegang dus als leidraad voor Control, dat sinds de wederopstanding van Enzo Kreft albums als Turning Point en Wasteland opvolgt. Conceptueel waarbij de robot, de chip en allerhande elektronische bekabeling allesomvattend wordt weergegeven door de jawel, elektronische klanken die Enzo Kreft als sinds mensenheugenis weet te etaleren. Eenmaal de chip ingeplant zorgt Scanned voor alvast een straffe opbouw om zo volwaardig te evolueren naar eenzelfde evolutie die ook Enzo Kreft zelf muzikaal weet te illustreren. Zo goed als instrumentaal is Cyborg Platoon, waar woorden overbodig zijn en je daadwerkelijk de robotmannen hoort marcheren. Net als Virtual Happiness dat met zijn soundscape de somberheid van gemaakt geluk weet over te brengen. Eenzelfde spanningsveld ook in Book Burnings, ondersteund door fragmenten uit Fahrenheit 451 en The Burning Of The Books 10 May 1933. Accurate dansbaarheid weet zich te huisvesten in Biometrics en zeker in In My Head. Vooral die laatste heeft zijn titel niet gestolen, wegens nog lang nazinderend onder de hersenen. Vooralsnog zonder ingeplante chip. Mindshift zou een Kraftwerk 3.0 kunnen zijn, of zo je wil het betere Kreftwerk. Connected heeft geen elektroden nodig om voor eeuwig vastgekleefd te blijven terwijl de zwarte ondergrond van The Milgram Experiment op geheel eigen wijze de interpretatie is van het gelijknamige experiment van psycholoog Stanley Milgram en waarbij deze via diverse analyses de reactie van de gehoorzaamheid aan het gezag onderzocht. De manipulatie van dat gezag ondermijnend weet Kreft voortreffelijk te illustreren in I’m Not A Robot en Disobedient. George Orwell indachtig maakt Imagine A Boot als afsluiter een spannend eindpunt van het geheel. Zonder namen te noemen, er zijn al meerdere albums verschenen waarbij inhoud belangrijk is maar waar het muzikale dan weer niet weet te overtuigen. Of omgekeerd, waar inhoud nietszeggend is. Met Control weet Enzo Kreft beiden wel superieur samen te vatten. Een betere soundtrack van een dystopische leefwereld is ondenkbaar. Door die meneer zonder haardos, lange zwarte jas en zonnebril wil ik me graag laten leiden. En daar is zelfs geen chip-implantaat voor nodig. Enzo Kreft speelt op 19 oktober tijdens de Into The Dark Night in de Jagersborg van Maasmechelen.
Danny Quetin |
Wool-E DiscsVolgende besprekingen
Craig Leon - The Canon - Anthology Of Interplanetary Folk Music Vol. 2
A Cloud Of Ravens - Sacred Hearts ep
Ariel Maniki and The Black Halos - Jade
DJ Marcelle / Another Nice Mess - One Place For The First Time
Thomas William Hill - Grains Of Space
Last Dusk - As The Young Die
Cyanbaal - Life Without Exit
Emily A. Sprague - Water Memory / Mount Vision
Corrections - Projection
Suir - Soma
Andere besprekingen van ENZO KREFT
Enzo Kreft - Different World
Enzo Kreft - Wasteland
Enzo Kreft - Turning Point
Enzo Kreft - Dark Matter
Het is nu echt aftellen geblazen. Over exact een week start in Leipzig het Wave-Gotik-Treffen, het grootste zwarte festival ter wereld. Na twee jaar afwezigheid om redenen die u intussen wel kent, is de 29ste editie een feit. Er worden niet minder dan 184 artiesten aangekondigd. Dat zijn er wat minder dan gewoonlijk, maar als je weet dat je ...
In 2019 waren we laaiend enthousiast over 'Veel te lang beleefd geweest', het officiële debuut van de Leuvense anarchowavers Donder, Hel & Hagel. Het heeft even geduurd vooraleer er een opvolger aangekondigd werd, want in tussentijd is er uiteraard veel gebeurd. Een wereldwijde pandemie waarbij mensen opgesloten werden en ...
U zal het nog vaak horen: Gert brengt in augustus een nieuwe plaat uit getiteld 'Alles is nog niet verloren'. Wat u kan verwachten? 18 protestliedjes waarin onderwerpen als ongelijkheid, oorlog, corona, migratie en mentaal welzijn de revue passeren. Om u alvast te doen uitkijken naar die plaat, die volgens ingewijdenen de beste Gert-plaat ...
Het voelt aan alsof het terug 2016 is > The Rapture all over again...
Deze keer was het de beurt aan Andrew Fletcher, die de legendarische band Depeche Mode als bass- en keyboardspeler mee in de steigers zette.
Samen met schoolkameraad Vince Clarke (later Yazoo en Erasure) was er eerst No Romance In China en na latere kennismaking ...
België is sedert de jaren 80 altijd al een notoire leverancier geweest van alternatieve muziek. Muziek die vaak wereldwijd op erkenning kon rekenen maar nooit echt sant in eigen land was. Enige erkenning volgt in het beste geval pas jaren of decennia later als de feiten het inzicht van de zeldzame professionele muziek journalist wel tot ...
Indien de naam Feralia Planitia, soloproject van Simona Dellamorte, u nog niks zegt dan verwijs ik u graag door naar de recensie van diens debuut EP (uitgebracht in 2021 door Desert Island Music) op deze site. Na dit dubbelinterview met Das Auge, soloproject van Hans Plasma, zal ze voor u nadien alvast geen onbekende meer zijn. Samen met de ...
Pussy Riot is vandaag weer razend relevant. Sinds hun ontstaan voert Pussy Riot een kruistocht tegen Poetin, waardoor ze ook op de harde wijze konden kennismaken met het Russische repressieapparaat. Nu Rusland een ‘speciale militaire operatie’ begonnen is in Oekraïne, is de repressie tegenover andersdenkenden nog toegenomen. ...
Pussy Riot haalt weer het wereldnieuws. Maria Oljochina - een van de leden van Pussy Riot die in 2012 tot twee jaar werkkamp veroordeeld werd na een subversief optreden in de Christus Verlosserkathedraal in Moskou - is samen met haar vriendin in het geniep uit Rusland gevlucht. Dit betekent ook dat ze kan deelnemen aan de huidige tournee, ...
Het was geleden van in 2005 dat ondergetekende Dead Can Dance nog in levende lijve had gezien. De doortocht in 2013, in Vorst ‘Galmpaleis’ Nationaal -prima livealbum, dat wel- had ik immers gemist, evenals het concert in Cirque Royal in 2019... Ook deze keer scheelde het niet veel, doordat DCD wegens de Covid-pandemie zich genoodzaakt ...