Net zoals vorig jaar komt Mantus met een dubbelalbum op de proppen, getiteld ‘Katharsis/Pagan Folk Songs’. De vorige dubbelaar titelde ‘Staub & Asche’ en knelde toen ook het bonusschijfje (‘Blumen in der Hölle’) in de armen, dat je stilistisch als genre Goethes Erben zou kunnen beschouwen. Verschillend deze keer is dat de bonus-cd een volwaardige plaats opgeëist krijgt, meer dan een toemaatje. Vandaar de twee covers. Enerzijds ‘Katharsis’ met een gravure van een sterrenhemel, anderzijds ‘Pagan Folk Songs’ met een hertenschedel, tribal en Keltische/Rune-achtige opschriften.

‘Katharsis’ mag je het reguliere Mantus album noemen. Na het openen van het instrumentale ‘Pandora’, geeft Martin Schindler de puinhoop in zijn hoofd weer met ‘Chaos’. Het valt me op dat de sound van Mantus het vertrouwde pad opzoekt: stuwende rock/metal gitaren met een dikke saus keyboards, waaronder singer-songwriter wat variaties ondermengt. Grote verrassingen moet je niet verwachten, de structuren en algemene songwriting zijn weinig vernieuwend. Er vanuit gaande dat alle instrumenten nog steeds door Schindler zelf ingespeeld werden, gooi ik hem een dikke pluim voor het drumwerk. In vergelijking met eerder werk wordt hij hier merkelijk beter in (focus eens op de goed getimede fills). De micro deelt Schindler terug met Chiara Amberia ( zoals het toegankelijke ‘Sonne’ en het licht romantische ‘Immer Wieder’). Tijdens bijvoorbeeld ‘Süss wie der Tod’ krijg je een duet van beide stemmen te horen. Net zoals eerder werk zijn de Duitse teksten hapklaar en vlot verstaanbaar, met een hoog meezinggehalte (‘Trümmer’ blijft snel plakken). Nadat de laatste tonen van ‘Tagebuch’, het laatste nummer op ‘Katharsis’ verstommen, kan je jezelf uitdagen en direct over gaan naar het volgende schijfje.

‘Pagan Folk Songs’ schotelt je een heel andere sound voor! Met deze weet Mantus aangenaam te verrassen. Opener ‘Pagan Spirit’ laat een vrolijk riedeltje horen op een soort fluitje. Na een meer intiemere brug hoor je Martin ‘un, dos, tres, quatro’ roepen en de dans barst terug los. Vijftien relatief korte songs telt dit paganistisch schijfje. Op slechts enkele nummers zingt Schindler of Amberia, in het Engels (‘The Stolen Child’, ‘The heart of it all’) of het Duits (‘Rán’, ‘Yggdrasil’). Vooral instrumentaal dus, en hiermee staat deze ‘Pagan’ in sterk contrast met ‘Blumen in der Hölle’ (zie boven), dat vooral op tekst focuste. De enkele teksten die je te horen krijgt, doen folk/keltisch aan. Zo gaat ‘Yggdrasil’ over een es, fier en oeroud. Dat heb nog niet eerder van Mantus gehoord, niet? De tempi wisselen sterk, de relatief simplistische melodietjes en klanken verschillen sterk per nummer, zodat het zichzelf niet plagieert.

Kortom: ‘Katharsis’ valt zeker onder de noemer oerdegelijk, maar verwacht geen grote verrassingen. ‘Pagan Folk Songs’ is daarentegen heel verrassend en zou fans van onder meer Faun heel sterk kunnen plezieren.

Mantus

Gerry Croon
25/01/2019