|
|||||||||||||
Zoals beloofd, de nieuwe worp van levende legende Goethes Erben, alias het genie Oswald Henke. De review van de trilogie box reeds gelezen. Neen? Dan raad ik u aan daar mee te beginnen want deze “Am Abgrund” klinkt anders en toch ook weer vergelijkbaar en typisch. Aan de afgrond, waarvan? Het hoeft geen betoog dat Oswald Henke op deze release weerom uitpakt met literaire, soms cynische, hoogstandjes en zijn teksten niet in het keurslijf van hitwonders of andere idiote muziekriedels duwt. Neen dit zijn mysterieuze, soms dreigende en dan weer wanhopige tot woedende verhaaltjes over ‘mens’ zijn. De zwaktes, de idiotie, de pijn soms scherp met de van Goethes Erben gekende poëtische maar ook soms (maatschapij - en mens) kritische inslag. Muzikaal ondersteund op een meer elektronische avant-garde manier dan bijvoorbeeld op de trilogie het geval was. Minder theatraal en cliché gotisch zeg maar daarom niet minder intens en rakend. De kaarsen zijn moderne leds geworden, het kant van weleer is vervangen door het zwarte maatpak van de dandy, de dood loert nog altijd om het hoekje maar wordt niet meer geromantiseerd, integendeel hij is eerder kil en een wezenlijk deel van het leven geworden. Aanvaard zeg maar, maar of dat het leven makkelijker maakt? Muzikaal evolueerde Goethes Erben reeds in de tweede helft van de jaren 90 in een meer elektronische, ja zelfs licht experimentele richting waarbij de muziek veeleer een sfeerschepper is die nauw hoort aan te sluiten bij de tekst en het wat unheimliche gevoel die de groep rond Oswald Henke probeert over te brengen. “Lazarus” kenden we reeds van de gelijknamige 12” en laat ons dwalen en verdwalen in een dronken Europa, waarvan het fort, het enge volksnationalistisch denken, op de korrel worden genomen. “Darwins Jünger”, dat nu als kennismaker naar voor wordt geschoven is ongetwijfeld het meest krachtige nummer van het album. Henke spuwt zijn gal over het sociaal Darwinisme en maakt moeiteloos de boog van het derde rijk naar nieuw rechts dat in Europa gestaag groeit en ons "Am Abgrund" brengt. Nooit expliciet maar intelligent en met scherpe pen. De muziek ramt het er ook lekker in. Andere hoogtepunten zijn wat mij betreft “Rot”, het melancholische “Wucht” waarmee het album doeltreffend opent, de introspectie van “Es Ist Still” of het meer toegankelijke en dromerige “Zulang Geschwiegen”. Eerlijk, in elk nummer valt er wel iets mooi te rapen al vraagt deze “Am Abgrund” wel tijd. Tijd om op te gaan in het hoogstaande muziektheater dat hier wordt gepresenteerd, luisterbeurt na luisterbeurt blijft dit album groeien. Tijdloos. Goethes Erben trekt alle registers open, Oswald Henke kan het nog altijd, moeiteloos zo lijkt wel. Welkom terug van nooit weg geweest. Aanrader en vooral ga dat live zien op de tweede dag, zondag 21 april, van het Black Easter Festival.
Kurt Ingels |
Dryland RecordsVolgende besprekingen
Jan Eivend Bertelsen - Obijans Himmel
Josefin Winther - Righteously Wrong
Yair Etziony - Deliverance
Goethes Erben - Trilogie (box)
Whispering Sons - Image
Howlin' Sun - Howlin' Sun
Bryan Lewis Saunders - Near Death Experience
Kezdown - Escape Lane
Anemone Tube - The Three Worlds - Vanity of Allegory
Jana Irmert - Flood
Andere besprekingen van GOETHES ERBEN
Goethes Erben - Trilogie (box)
Goethes Erben - Menschenstille
Hoewel het legendarische Cold Meat Industry label al sinds 2014 op apegapen ligt, vond men het in 2017 toch wel gepast om de 30ste verjaardag van hun bestaan te vieren. In stijl, in dit geval met een tweedaags festival en een heleboel acts die het mede dankzij dit kwaliteitslabel tot grote namen wisten te schoppen.
Wie er bij was daar ...
Nog een tweetal weekjes en de jaarlijkse bedevaart naar Leipzig kan een aanvang nemen, geef maar toe dat u er weer een gans jaar naar heeft uitgekeken.
Ondergetekende stuurt dit jaar zijn kat, maar laat niet na zijn persoonlijke elftal mee te geven, kwestie dat u niet bezwijkt aan keuzestress.
1.CAMERATA MEDIOLANENSE
Italiaans ...
De Westkust van de US of A weet schoon volk tot zijn inwoners te tellen. Paraderend langs de Hollywood Boulevard onder het alziend oog van de paparazzi. Al zien we een band als Second Still er weinig last van te weten ondervinden. Bijzonder straf dan weer wel in de postpunk / coldwave-subcultuur waarin ze zich als trio al enkele jaren ...
Vandaag, 18 mei, is het exact 39 jaar geleden dat ene Ian Curtis zich, op 23 jarige leeftijd, van het leven beroofde. Het was allicht geen nieuws geweest ware het niet dat deze Ian Curtis frontman en zanger/tekstschrijver was bij beeldenstormers Joy Division die aan de vooravond stonden van de grote doorbraak en een eerste Amerikaanse toer.
“Closer”, ...
Miel Noir, een van de weinige bands die het lukte om op onze review pagina’s steeds het maximum aantal sterretjes in de wacht te slepen, is volop bezig aan de opvolger van Honey-Beat (2016).
Tevens werd er een verrassende gast gespot in de studio, zo blijkt ook uit de eerste single die Miel Noir uit The Phoenix-Swarm, want zo gaat ...
Op de affiche van Trouwfe(e)st ligt de nadruk ontegensprekelijk op de genres dark ambient, dark folk en waagt men ook graag een uitstapje naar het meer industriële genre. De naam van het Nederlandse Pantser Fabriek kwam dan ook als een verrassing. Deze pure EBM act is een project van Willem Witte, die we kennen van zijn neofolk alias ...
Der Klinke blaast tien kaarsjes uit. Dat doen ze met een geschenk aan hun fans: een nieuwe plaat 'Decade' met daarop een aantal herwerkte versies van nummers uit hun eerste decennium, een aantal remixen en zelfs een handvol nieuwe nummers. De plaat moet een hoofdstuk afsluiten. Oorspronkelijk zou het zelfs de zwanezang van de groep ...
Ondanks onze warme oproep om toch wat massaler op het appel te verschijnen, moesten we bij het betreden van de Zappa tot onze teleurstelling vaststellen dat deze in dovemansoren was gevallen. Een spijtige zaak, zowel voor de organisatie, maar in de eerste plaats voor de afwezigheden, die, getuige de klinkende namen die vandaag op de Black ...