|
|||||||||||||
The Tree Of Life And Death werd in 2008 reeds uitgegeven in eigen beheer op cdr, en was enkel te koop tijdens Coph Nia optredens. Wetende dat de goede man niet zo een fan is van overzeese reisjes (zoals u hier al meermaals kon lezen), lijkt ons de kans klein dat u een van de 50 verkochte exemplaartjes in uw bezit heeft. Drie jaar later werd deze verzameling experimentjes nog digitaal aangeboden. Opperkapitein Olegh Kolyada (die we als muzikant onder andere kennen van Oda Relicta en First Human Ferro) toont zich met zijn label Old Captain maar weer eens als meester in het restaureren door dit hebbeding terug op de markt te zwieren. De ondertitel bij The Tree Of Life And Death luidt ‘A Collection Of Dead Drones And Aborted Soundscapes’ en somt mooi op wat Coph Nia hier in het lang en in het breed aan ons schenkt. Dit lang en breed dient u letterlijk te nemen, want deze 3 cd’s zijn goed voor een totale speelduur van maar liefst 225 minuten, u leest het goed: bijna 4 uur dus!!!) Aldenon Satorial oftewel Mikael Aldén zo u wil, nam deze nummers reeds een kleine twintig jaar geleden op om vervolgens jaren in de vergetelheid te geraken. Over de afzonderlijke titelloze nummers kunnen we moeilijk iets zeggen, omdat elke van de 3 cd’s hier albums betreft die je in zijn geheel dient te beluisteren en ook als zodanig te beoordelen. We zien The Tree Of Life And Death dan ook eerder als drie rituelen, of, indien u gezegend bent met een engelengeduld, één uit de kluiten gewassen soundtrack bij uw occulte praktijken. Het eerste schijfje moet het vooral hebben van ambient vol onderhuidse spanning, anders dan de gekende Coph Nia formule vol apocalyptische bombast van op zijn reguliere albums. Wie zijn dreiging liever iets tastbaarder heeft, verwijzen we door naar het tweede schijfje. Doordat de drones hier meer tot uiting komen, krijgt het ritueel een nog donkerder tintje. Het lijkt er aanvankelijk op dat het ritueel waarin we met twee voeten stevig verankerd zitten opbouwend te werk gaat. Maar de opener van het derde schijfje ‘Untitled XVIII’, samen met ‘Untitled IX’ het langste nummer met 18 minuten, neemt eerder gas terug en keert zo terug naar het broeierige sfeertje dat tijdens de eerste 8 nummers van de eerste cd hoogtij vierde. Toch blijkt dit derde schijfje uiteindelijk een mooie apotheose bij al het voorgaande, een grandioze finale die meer dan duidelijk maakt dat Coph Nia tot veel in staat is: recalcitrante drones, dierengehuil, een mysterieuze fluit en iets wat lijkt op gemanipuleerd koorgezang (een steeds terugkerende factor in het werk van Coph Nia) zorgen er voor dat dit derde schijfje het meest gevarieerde is van de drie. Gemakkelijkheidshalve zouden we kunnen zeggen dat deze laatste cd ons het meest wist te bekoren, ware het niet dat dit vooral ook is door de opbouw die de overige twee albums hebben bewerkstelligd. Denk je bij aanschaf van deze lijvige compilatie aan het oudere werk van Coph Nia, dan kan je wel eens van een kale kermis terugkeren. Geen ideale eerste kennismaking dus, daarvoor raden we eerder zijn eerste platen op het Cold Meat Industry label aan. De stukken (over songs kunnen we moeilijk spreken in deze) op The Tree Of Life staan immers dichter bij een act als Halo Manash of Anemone Tube dan bij de songs op That Which Remains of Shape Shifter. Sta je echter open voor (instrumentale) ritual muziek die het vooral van de sfeer moet hebben, dan heb je aan The Tree Of Life And Death desalniettemin een stevige kluif om je tanden in te zetten.
Dimi Brands |
Old Captain RecordsVolgende besprekingen
A Slice Of Life - Restless
Gerstein - Kiawaltz
Expo 70 - Mother Universe Has Birthed Her Last Cosmos
The Pineapple Thief - Dissolution
Nowa Ziemia / Echoes Of Yul - Holter / Fuse
Necromishka - The Space Between Us
The Exploding Boy - Alarms!
Rhea - 108 Minutes That Changed The World
Dimmu Borgir - Eonian
Dead Melodies - The Foundations Of Ruin
Andere besprekingen van COPH NIA
Coph Nia - Lashtal Lace
Coph Nia - The Dark Illuminati
Black Easter, in het verleden was het tweemaal het door ons erg gesmaakte muzikale paradepaardje van Dark Entries webmaster/mede Peek-A-Boo oprichter Ward de Prins. Ward overleed vorig jaar geheel onverwacht, en wat zou er mooier zijn qua eerbetoon aan deze prachtige persoon dan nog eens een keertje zijn festival te laten doorgaan ter zijner ...
“Morgenavond trekt de La Merde kermis de Vlasmarkt op, haelt alvast uw klompen boven en dans alsof het de zomer van 1569 was!”, alzo prees Thomas Van den Eynde, een van de twee leden van La Merde, hun concert op de tweede editie van Gedonder in de Kinky Star aan.
Niet zo maar een concert, want we zouden hier getuige zijn van ...
Het zal u niet ontgaan zijn dat de Paashaas dit jaar heel wat evenementen in België rondgestrooid heeft.
In uw zoektocht naar de lekkerste eitjes helpen we u graag een handje middels dit beknopte overzicht.
(vrijdag 19 april) In JH De Wommel kan je dit weekend drie dagen lang genieten van het beste wat het minimal wave genre te ...
Het duurde een beetje langer dan voorzien, maar binnenkort zal de vernieuwde locatie van de Maastrichtse club de Muziekgieterij dan toch de deuren openen.
Voor het allerlaatste evenement in de ‘oude’ Muziekgieterij slaat men aldaar de handen ineen met Linke Soto en EPM Music om met een affiche voor de dag te komen die de liefhebbers ...
18 april 2017 verliet bezieler en zanger Voe Saint-Claire van Angels Of Liberty ons... Veel te vroeg. De groep deed mijn gothic rock minnend hart weer sneller bonzen met het fantastische debuut “Pinnacle Of The Draco” (2012), oorspronkelijk uit op het eigen Secret Sin label, dat bol stond van de klassiekers. Tenminste, in een rechtvaardige ...
Wie haar nog niet gespot had op Joy Division-tribute A Change of Speech… en haar eerste album …and so the morning comes gemist had, die kon Evi Vine in 2016 ontdekken op het Black Easter Festival in Antwerpen, waar ze haar tweede album Give Your Heart To The Hawks voor kwam stellen. Tijdens die editie speelden 2 artiesten het ...
Onlangs mochten wij tot onze grote vreugde kennismaken met het nieuwe Belgische duo La Merde. Hun eerste cassette Dood En De Merde liet een verpletterende indruk achter bij uw recensent van dienst die niet toevallig hoog oploopt met The Moon Lay Hidden Beneath A Cloud en soortgelijke “wereld-serpenten”, net het straatje waarin ...
Dringend tijd voor een nieuw album van Vlad in Tears? Correct! Maar nog even geduld. Pas tijdens komende herfst mag je de nieuweling ‘Dead Stories of Forsaken Lovers’ verwachten. Als je al is wil proeven, kan je hier de single ‘Born again’ beluisteren. Dit lied kwam tot stand in samenwerking met Lex (Megaherz) en Kris ...
Als er een naam is binnen de Belgische underground waaraan je de laatste tijd onmogelijk ontsnappen kan, is het wel die van Ashtoreth.
Hoewel Peter Verwimp nog maar enkele jaren onder deze noemer naam begon te maken in het dark ambient genre, wist hij zich al heel snel op te werken tot een naam om rekening mee te houden. Op de productiviteit ...