|
|||||||||||||
The Tree Of Life And Death werd in 2008 reeds uitgegeven in eigen beheer op cdr, en was enkel te koop tijdens Coph Nia optredens. Wetende dat de goede man niet zo een fan is van overzeese reisjes (zoals u hier al meermaals kon lezen), lijkt ons de kans klein dat u een van de 50 verkochte exemplaartjes in uw bezit heeft. Drie jaar later werd deze verzameling experimentjes nog digitaal aangeboden. Opperkapitein Olegh Kolyada (die we als muzikant onder andere kennen van Oda Relicta en First Human Ferro) toont zich met zijn label Old Captain maar weer eens als meester in het restaureren door dit hebbeding terug op de markt te zwieren. De ondertitel bij The Tree Of Life And Death luidt ‘A Collection Of Dead Drones And Aborted Soundscapes’ en somt mooi op wat Coph Nia hier in het lang en in het breed aan ons schenkt. Dit lang en breed dient u letterlijk te nemen, want deze 3 cd’s zijn goed voor een totale speelduur van maar liefst 225 minuten, u leest het goed: bijna 4 uur dus!!!) Aldenon Satorial oftewel Mikael Aldén zo u wil, nam deze nummers reeds een kleine twintig jaar geleden op om vervolgens jaren in de vergetelheid te geraken. Over de afzonderlijke titelloze nummers kunnen we moeilijk iets zeggen, omdat elke van de 3 cd’s hier albums betreft die je in zijn geheel dient te beluisteren en ook als zodanig te beoordelen. We zien The Tree Of Life And Death dan ook eerder als drie rituelen, of, indien u gezegend bent met een engelengeduld, één uit de kluiten gewassen soundtrack bij uw occulte praktijken. Het eerste schijfje moet het vooral hebben van ambient vol onderhuidse spanning, anders dan de gekende Coph Nia formule vol apocalyptische bombast van op zijn reguliere albums. Wie zijn dreiging liever iets tastbaarder heeft, verwijzen we door naar het tweede schijfje. Doordat de drones hier meer tot uiting komen, krijgt het ritueel een nog donkerder tintje. Het lijkt er aanvankelijk op dat het ritueel waarin we met twee voeten stevig verankerd zitten opbouwend te werk gaat. Maar de opener van het derde schijfje ‘Untitled XVIII’, samen met ‘Untitled IX’ het langste nummer met 18 minuten, neemt eerder gas terug en keert zo terug naar het broeierige sfeertje dat tijdens de eerste 8 nummers van de eerste cd hoogtij vierde. Toch blijkt dit derde schijfje uiteindelijk een mooie apotheose bij al het voorgaande, een grandioze finale die meer dan duidelijk maakt dat Coph Nia tot veel in staat is: recalcitrante drones, dierengehuil, een mysterieuze fluit en iets wat lijkt op gemanipuleerd koorgezang (een steeds terugkerende factor in het werk van Coph Nia) zorgen er voor dat dit derde schijfje het meest gevarieerde is van de drie. Gemakkelijkheidshalve zouden we kunnen zeggen dat deze laatste cd ons het meest wist te bekoren, ware het niet dat dit vooral ook is door de opbouw die de overige twee albums hebben bewerkstelligd. Denk je bij aanschaf van deze lijvige compilatie aan het oudere werk van Coph Nia, dan kan je wel eens van een kale kermis terugkeren. Geen ideale eerste kennismaking dus, daarvoor raden we eerder zijn eerste platen op het Cold Meat Industry label aan. De stukken (over songs kunnen we moeilijk spreken in deze) op The Tree Of Life staan immers dichter bij een act als Halo Manash of Anemone Tube dan bij de songs op That Which Remains of Shape Shifter. Sta je echter open voor (instrumentale) ritual muziek die het vooral van de sfeer moet hebben, dan heb je aan The Tree Of Life And Death desalniettemin een stevige kluif om je tanden in te zetten.
Dimi Brands |
Old Captain RecordsVolgende besprekingen
A Slice Of Life - Restless
Gerstein - Kiawaltz
Expo 70 - Mother Universe Has Birthed Her Last Cosmos
The Pineapple Thief - Dissolution
Nowa Ziemia / Echoes Of Yul - Holter / Fuse
Necromishka - The Space Between Us
The Exploding Boy - Alarms!
Rhea - 108 Minutes That Changed The World
Dimmu Borgir - Eonian
Dead Melodies - The Foundations Of Ruin
Andere besprekingen van COPH NIA
Coph Nia - Lashtal Lace
Coph Nia - The Dark Illuminati
Het regent afgelastingen van concerten, al is dit gelukkig nog niet overal. Optredens mogen immers nog steeds doorgaan mits er zowel naar een Covid Safe Ticket als naar het dragen van een mondmasker wordt gevraagd. En dat is het geval op Wool-E Fest, dat volgende zaterdag doorgaat in het Brusselse Magasin 4.
Wool-E Fest, dat doorgaat op ...
Na vele jaren wachten verscheen rond deze tijd vorig jaar het album “Perfumes And Fripperies” (klik hier voor de Dark Entries review) van deze Amerikaanse cult formatie. De groep gaat ondertussen weer live de hort op en om zich in de kijker te spelen, pakt de groep nu uit met de ep “Mixers And Elixirs” waarop de gothic ...
Hopelijk liggen ze gauw op de redactietafel voor een kritische review hoor ik u al denken. Feit is dat Cold Transmission naarstig aan de weg blijft timmeren om minder gekende internationale post punk acts (en alles wat onder dat label vegeteert) tot bij ons in de woonkamer te brengen en dat alleen al verdient respect. Recent verscheen er nieuw ...
Er werd een plaat van Lacrimosa beloofd voor 2020, maar er is de afgelopen twee jaar zoveel gebeurd dat we Tilo Wolff kunnen vergeven dat het wat langer geduurd heeft. Al sinds een paar dagen worden er evenwel steeds meer details bekend gemaakt over de nieuwe Lacrimosa. Deze komt op 24 december 2021 uit, net op tijd dus om het als kerstcadeau ...
Laten we er maar eens als bij de kippen bij zijn. Dicentra Macrantha is een nieuw project uit Leuven, dat net zijn eerste nummers uitgebracht heeft: 'Goddess' en 'Halloween'. Toch gaat het hier ook om een oude bekende. Krys Lunacy van Dicentra Macrantha is immers ook de man die rond 2011 de muziek van de batcave cultgroep The ...
“Zie mij hier nu staan”, verzuchtte Xavier Kruth tijdens het laatste nummer van zijn band Winterstille (met ook Dark Entries collega Gerry Croon in de gelederen).
Exact hetzelfde idee hadden we toen we dat moment ons als koopwaar door middel van een barcode moesten laten scannen om de ‘zwarte poort’ van Aarschot ...
Whispers In The Shadow bestaat 25 jaar, en dat mag gevierd worden. Er komt een nieuwe verzamelaar uit, 'Gilding The Lily', die gedeeltelijk bestaat uit nieuwe opnames van de beste nummers uit de afgelopen kwarteeuw. En dat de groep een serieuze evolutie heeft doorgemaakt in die periode, kunt u lezen in het gesprek dat we met frontman ...
In covid tijden een onderneming als deze Sinner’s Day uit de grond stampen is geen evidentie. Dat bleek nog maar een keer uit het wegvallen van diverse groepen die vooral om die pandemie reden verstek gaven. Immers covid maakt een Europese toer op poten zetten, waarbij alle landen hun eigen covid ongemakken en dito regeltjes kennen, ...