|
|||||||||||||
The Tree Of Life And Death werd in 2008 reeds uitgegeven in eigen beheer op cdr, en was enkel te koop tijdens Coph Nia optredens. Wetende dat de goede man niet zo een fan is van overzeese reisjes (zoals u hier al meermaals kon lezen), lijkt ons de kans klein dat u een van de 50 verkochte exemplaartjes in uw bezit heeft. Drie jaar later werd deze verzameling experimentjes nog digitaal aangeboden. Opperkapitein Olegh Kolyada (die we als muzikant onder andere kennen van Oda Relicta en First Human Ferro) toont zich met zijn label Old Captain maar weer eens als meester in het restaureren door dit hebbeding terug op de markt te zwieren. De ondertitel bij The Tree Of Life And Death luidt ‘A Collection Of Dead Drones And Aborted Soundscapes’ en somt mooi op wat Coph Nia hier in het lang en in het breed aan ons schenkt. Dit lang en breed dient u letterlijk te nemen, want deze 3 cd’s zijn goed voor een totale speelduur van maar liefst 225 minuten, u leest het goed: bijna 4 uur dus!!!) Aldenon Satorial oftewel Mikael Aldén zo u wil, nam deze nummers reeds een kleine twintig jaar geleden op om vervolgens jaren in de vergetelheid te geraken. Over de afzonderlijke titelloze nummers kunnen we moeilijk iets zeggen, omdat elke van de 3 cd’s hier albums betreft die je in zijn geheel dient te beluisteren en ook als zodanig te beoordelen. We zien The Tree Of Life And Death dan ook eerder als drie rituelen, of, indien u gezegend bent met een engelengeduld, één uit de kluiten gewassen soundtrack bij uw occulte praktijken. Het eerste schijfje moet het vooral hebben van ambient vol onderhuidse spanning, anders dan de gekende Coph Nia formule vol apocalyptische bombast van op zijn reguliere albums. Wie zijn dreiging liever iets tastbaarder heeft, verwijzen we door naar het tweede schijfje. Doordat de drones hier meer tot uiting komen, krijgt het ritueel een nog donkerder tintje. Het lijkt er aanvankelijk op dat het ritueel waarin we met twee voeten stevig verankerd zitten opbouwend te werk gaat. Maar de opener van het derde schijfje ‘Untitled XVIII’, samen met ‘Untitled IX’ het langste nummer met 18 minuten, neemt eerder gas terug en keert zo terug naar het broeierige sfeertje dat tijdens de eerste 8 nummers van de eerste cd hoogtij vierde. Toch blijkt dit derde schijfje uiteindelijk een mooie apotheose bij al het voorgaande, een grandioze finale die meer dan duidelijk maakt dat Coph Nia tot veel in staat is: recalcitrante drones, dierengehuil, een mysterieuze fluit en iets wat lijkt op gemanipuleerd koorgezang (een steeds terugkerende factor in het werk van Coph Nia) zorgen er voor dat dit derde schijfje het meest gevarieerde is van de drie. Gemakkelijkheidshalve zouden we kunnen zeggen dat deze laatste cd ons het meest wist te bekoren, ware het niet dat dit vooral ook is door de opbouw die de overige twee albums hebben bewerkstelligd. Denk je bij aanschaf van deze lijvige compilatie aan het oudere werk van Coph Nia, dan kan je wel eens van een kale kermis terugkeren. Geen ideale eerste kennismaking dus, daarvoor raden we eerder zijn eerste platen op het Cold Meat Industry label aan. De stukken (over songs kunnen we moeilijk spreken in deze) op The Tree Of Life staan immers dichter bij een act als Halo Manash of Anemone Tube dan bij de songs op That Which Remains of Shape Shifter. Sta je echter open voor (instrumentale) ritual muziek die het vooral van de sfeer moet hebben, dan heb je aan The Tree Of Life And Death desalniettemin een stevige kluif om je tanden in te zetten.
Dimi Brands |
Old Captain RecordsVolgende besprekingen
A Slice Of Life - Restless
Gerstein - Kiawaltz
Expo 70 - Mother Universe Has Birthed Her Last Cosmos
The Pineapple Thief - Dissolution
Nowa Ziemia / Echoes Of Yul - Holter / Fuse
Necromishka - The Space Between Us
The Exploding Boy - Alarms!
Rhea - 108 Minutes That Changed The World
Dimmu Borgir - Eonian
Dead Melodies - The Foundations Of Ruin
Andere besprekingen van COPH NIA
Coph Nia - Lashtal Lace
Coph Nia - The Dark Illuminati
Wie geregeld onze reviewpagina uitpluist is ongetwijfeld al op het Deense experimentele label Posh Isolation gebotst.
Het label, dat in Copenhagen ook zijn eigen winkel heeft, werd opgericht door Christian Stadsgaard en Loke Rahbek met als doelstelling werk van Scandinavische artiesten en speciale samenwerkingen een platform te geven.
Buiten ...
Het doek valt over Militia. Van 1988 tot 2018 heeft de anarchistische industrialgroep zijn stempel gedrukt, wat zeg ik: geslagen, met zware metalen percussie, op de Belgische scene. Het eind 2018 verschenen ‘Ambiorix’ zal voor de rest van de eeuwigheid de laatste plaat zijn van de groep. Een buitengewone plaat, die de strijd van ...
Het is best verwonderlijk hoe snel Kælan Mikla groot geworden is. Natuurlijk had hun titelloze debuut uit 2016 al voor wat sensatie gezorgd in minimal wave-middens, maar het IJslandse trio – dat overigens in zijn eigen moedertaal zingt – bleef toch vooral een tip voor ingewijden. Succesvolle tournees met King Dude en Drab ...
Zopas bereikte ons het droevige nieuws dat Willy Willy overleden is. In de zomer van 2018 werd bekend dat de Scabs gitarist leed aan kanker en het was al even bekend dat hij zwaar ziek was. Desondanks nam hij tot zeer onlangs nog deel aan de afscheidstournee van The Scabs. Hij speelde gitaar voor ongeveer de helft van het optreden, gezeten ...
Het is absoluut niet zo dat we alles wat Robert Smith goed vindt zelf ook goed vinden, maar in het geval van het IJslandse Kælan Mikla doen we dat wel. Het meisjestrio maakt een frisse mix van punk, wave en poëzie en heeft op Cure-voorman zoveel indruk gemaakt dat deze hen uitnodigde op het Meltdown festival dat hij mocht cureren, ...
Zopas bereikte ons het droevige nieuws dat Willy Willy overleden is. In de zomer van 2018 werd bekend dat de Scabs gitarist leed aan kanker en het was al even bekend dat hij zwaar ziek was. Desondanks nam hij tot zeer onlangs nog deel aan de afscheidstournee van The Scabs. Hij speelde gitaar voor ongeveer de helft van het optreden, gezeten ...
Toen de eerste namen voor het Black Easter festival bekend gemaakt werden, kwamen er ten huize (db) een vreugdesprongetje of vier aan te pas. Zeker ook omdat een van de door ons getipte namen netjes op de affiche stond te blinken. Naar onze bescheiden mening was Hackedepicciotto dan ook de geschikte act voor dit festival, en gelukkig had men ...
2019: Lacrimosa blaast 30 kaarjes uit! In 2017 verscheen het 13de studioalbum 'Testimonium‘. En dit jaar, op 22 maart mag je iets nieuws verwachten. Nieuw en niet nieuw weliswaar.
Met 'Zeitreise‘ wil het gothic pionieersduo Tilo en Anne een overzicht bieden van 30 jaar Lacrimosa, goed voor meer dan 100 songs. Deze dubbel-cd ...
15 maart is het zover. Dan gooit Near Earth Orbit zijn “Artificial Intelligence” tussen ons stervelingen. Om ons op deze nakende gebeurtenis voor te bereiden en het leed toch ietwat te verzachten is er eerst de vooraf singel “Neuromancer”, die als een gothische ruimtestorm de aarde weet te bereiken. Het voorbestellen ...