Burning From The Inside mocht voor Bauhaus dan wel het begin van het einde betekenen. Voor enkele jonge (nu ja) helden is het echter een begin. Een begin waarvan we haast zeker zijn dat het binnen onafzienbare tijd wel eens buiten zijn proporties zou kunnen treden. Slice Of Life staat op die bewuste Bauhaus-plaat en laat A Slice Of Life daar stiekem naar gekeken hebben.

A Slice Of Life werd opgericht door Guy Wilssens van Perverted By Language en Dirk Vreys van The ObsCURE. Eerder als een soort van hobbyproject maar met een identiteit die zonder enige twijfel mag beschouwd worden als een volwaardige band.

Een frontman als Vreys kan uiteraard niet onder stoelen of banken steken dat zijn stembanden met dezelfde siroop worden gesmeerd als die van Robert Smith. Maar verwacht van hun eerste release, de in eigen beheer uitgebrachte titelloze EP, niet een zoveelste doorslagje van The Cure.

Het is meer van dat, veel meer. De inspiratiebron ligt dan wel in de donkerheid en grauwheid van de jaren 80, het is vooral hoe ze die sfeer weten in te pakken en over te brengen naar de tegenwoordige tijd. Opener Panic Attack laat zich omringen door een Hook-bas en een Daniel Ash-gitaarsound, voorzien door voldoende pakkendheid en waarbij de vocalen meer dan één toonaard aankunnen.

Emotionele zorgenlast als ondertoon van Sorrow, maar wel beeldschone emotie. Als meeslependheid zijn eigen identiteit weet op te voeren. En met een stemgeluid dat zich zonder moeite kan voegen met die van een Peter Murphy, om het zo in de refreinen zijn eigen leven te laten leiden.

Met Feel Like Crazy laten ze de donkere romantiek flirten met spannende dansbaarheid. Op een authentieke manier die de aorta van de band op zijn best laat klinken.

Bijzonder Curiaans is The Marionette. Als het volledige oeuvre van een band als The Cure zich voor eeuwig in je hersenpan heeft genesteld door er als foutloze tributeband op regelmatige basis mee op de podia te staan, weten Vreys en bij uitbreiding zijn kornuiten bij A Slice Of Life dat geluid ook stiekem binnen te smokkelen. Gelukkig weten ze het wel op hun eigen manier te openbaren. Onder eigen entiteit.

Beinvloed door de iconen van weleer, maar laat daar niets mis mee zijn. Bij het afsluitende Restless Gods lijkt het bij momenten wel alsof Bowie zelf voor backings zorgde.

Criticasters zouden kunnen aanhalen dat het allemaal niet nieuw is. Laten we hen alvast de mond snoeren door te vragen wat tegenwoordig wel nieuw is. Natuurlijk zijn er de invloeden van een Joy Division, een The Cure of een Bauhaus schuine streep Bowie. Invloeden die A Slice Of Life dan weer wel op voortreffelijke wijze weet in te kaderen in een eigentijds en authentiek geluid. Met hun titelloze EP weet A Slice Of Life een visitekaartje af te leveren dat nergens een kreukje vertoont en haast zeker binnen de kortste keren goudomrand zal zijn.

Welingelichte bronnen vertellen dat ze bezig zijn aan een full-album. Laat ons daar ook vooral al naar uitkijken.

A Slice Of Life speelt 19 augustus 2018 op het W-Festival en 14 september 2018 tijdens de Dark Entries-Night in de Kinky Star van Gent.

Bandcamp

Facebook

Danny Quetin
14/03/2018