|
|||||||||||||
Zonder het over de al dan niet avontuurlijke aard van ‘s mans werk te hebben, wil ik allereerst stellen dat Nederlander Menko Konings een durver is. Zonder het te weten stopte de goede man me immers al vier van zijn releases in handen, opererend in een genre waar ik warm noch koud van word: minimal wave. Al snel bleek dat Konings voor mij de spreekwoordelijke uitzondering was op de zelf opgelegde regel, zeg maar de even spreekwoordelijke krent uit de pap. Het begon allemaal enkele jaren geleden toen Konings in zijn archiefkasten begon te neuzen, en er materiaal van zijn groepen S.M. Nurse (en later ook deze), zijn solo project eM en Boyz In Parx uitviste. Nu is het dus de beurt aan No Honey From These, dat Konings eind jaren 80 vormde met de betreurde (gestorven in 2013) Robbie Horsfall (ook actief in Boyz In Parx), en die in hun loopbaan tot op heden slechts 1 cassettekant wisten te vullen op een titelloze cassette in 1988. Hoog tijd om dit project terug onder de aandacht te brengen, met de grote belangstelling die heerst omtrent het minimal genre, een clevere zet. Konings vond 12 huisgemaakte sessies (zoals we ook eerder kregen bij S.M. Nurse) die doorgaan als experimentele improvisaties. De nummers zijn titelloos, en kregen elk gewoon het desbetreffende nummer mee, kwestie dat we toch weten waarover we praten. Gelukkig komt men muzikaal beter uit de voeten dan in het zoeken naar een goedbekkende titel. Op 4 van de 12 tracks (‘One’, ‘Four’, ‘Nine’ en ‘Ten’) komt zangeres Anneke Stempher (zie ook S.M. Nurse) het duo vergezellen. Doordat het hier improvisaties betreft laat zij zich ook helemaal gaan tijdens ‘One’ en lijkt ze hier een operadiva die het kunstje precies een beetje verleerd is. Op zich is het wel vermakelijk, al kunnen deze vocale capriolen na verloop van tijd wel wat op de zenuwen gaan werken. Wanneer een vervormde mannenstem zich bij haar stem voegt, denken we spontaan aan de beginperiode van Die Form, die ten tijde van albums als Die Puppe, ook met dit soort experimentele, minimale muziek in de weer waren. Luister ook maar eens naar de Archives & Documents reeks van Die Form, indien u denkt dat Die Form al 40 jaar lang hetzelfde soort kinky electro maakt. Trouwens, bij de naam S.M. Nurse alleen al moesten wij om voor de hand liggende redenen ook meteen aan Die Form denken, bij No Honey From These is deze vergelijking met ons favoriete Franse duo ook muzikaal te trekken. De A-kant van deze cassette klinkt inderdaad als een losgeslagen potje experimenteerdrang, met opwindende synthwave (‘Two), een glansrol voor de gitaar van Konings (‘Three’), het met gekrijs opgesmukte ‘Six’ komt nog het dichtst in de buurt van S.M. Nurse, en deze ietwat vreemd aandoende synthwave slaagt er desalniettemin in om alsnog catchy uit de hoek te komen. ‘Seven’ dat de A-kant mag afsluiten, is het eerste nummer dat op een volwaardig nummer lijkt, als we in termen van begin-midden-einde spreken, welteverstaan. Dit nummer toont de grote sterkte aan van No Honey From These: het samengaan van synths en gitaar. Het nummer effent het pad voor meer van dit lekkers op de B-kant. ‘Eight’ met heldere zang en opgesmukt met stemsamples draagt zelfs enig hitpotentieel (in het minimal genre) met zich mee. ‘Nine’ is een ander voorbeeld van de No Honey From These succesformule: we horen een nerveus nummer waarin gejaagde synths, experimenten op de gitaar en de zang van Stempher die dit keer loepzuiver klinkt de protagonisten zijn. Het hitpotentieel waarover sprake, duikt ook weer de kop op tijdens ‘Ten’. Verantwoordelijk hiervoor zijn een aanstekelijke melodie en de hypnotiserende stem van Stempher die meer dan een duit in het zakje doen. Op de laatste twee nummers slaan onze Noorderburen weer aan het experimenteren, en eindigen zoals ze begonnen waren tijdens deze geheime sessies. Me met een gevoel van tevredenheid achterlatend, is die dekselse Menko er weer in geslaagd om me mijn vooroordelen tegenover het minimal genre even te doen vergeten... toch zeker voor 41 minuten, want ik druk met plezier nog eens op repeat.
Dimi Brands |
Top TapeVolgende besprekingen
Jarl - Negative Rotation/Intensive Fracture
SynthAttack - Harsh Is Back
Pinkcourtesyphone - Indelicate Slices
Cut Worms - Cable Mounds
Phurpa + Mare Di Dirac - Misericordia
Dedekind Cut - The Expanding Domain
UrZon - Coping Mechanism
Afrockaine - Revival
Aidan Baker, Gareth Davis - Invisible Cities
Dark Radish - Dark Radish
Andere besprekingen van NO HONEY FROM THESE
No Honey From These - Over The Hill
Aftellen nu! Straks is het zover een eerste editie van Sinner’s Day 2.0, drie dagen en twee podia alsook een heuse danskeet die naar de naam The Batcave luistert. Tickets zijn nog altijd beschikbaar voor de volle drie dagen (beter koop), voor twee dagen naar keuze of gewoon een dagticket. Al kan ik geen goede reden bedenken waarom u ...
Sinner’s Day komt nu wel zeer dichtbij, rep je dus voor een ticket, u krijgt er drie dagen van 30 oktober tem 1 november maar liefst 54 bands op twee podia. Als u het allemaal niet kunt bij houden kunt u ook de Sinner’s Day app installeren. Stel je eigen tijdstabel samen met deze app en de app laat je ook toe met vriendinnetjes ...
Om redenen ons allen wel gekend moest de Antwerpse band Flying Horseman wachten om hun album Mothership, hun zesde album in een zo goed als vlekkeloze carrière, in levende lijve aan ons voor te stellen. Wanneer dat ook nog eens achter mijn hoek, in De Roma, gebeurt dan zeg ik geen nee…
Tijdens gekeuvel met oude bekenden kwamen ...
Mijn persoonlijke voorkeuren voor de derde dag Sinner’s Day, we zitten immers in de laatste rechte lijn want nog 10 keer slapen en het is zover. Feest. Een ‘Alle Heiligen’ feesten mee op maandag 1 november in Heusden Zolder en wel op twee podia. Hopelijk hebt u dag 1 en dag 2 overleefd. Want ook op 1 november valt er één ...
Eind oktober 2020 kwam ‘Puin van dromen’ uit, het debuut van Winterstille. De plaat biedt een mengeling van folk, chanson en gothic. Winterstille zal op 12 november zijn cd voorstellen in zaal De Krop in Kampenhout, en op 13 november het Porta Nigra Autumn Passage openen in Aarschot. Reden genoeg om eens dieper te graven naar de ...
Whispers In The Shadow blaast 25 kaarsjes uit. In de afgelopen kwarteeuw hebben ze 10 platen uitgebracht. En dat willen ze in de kijker brengen door een uitstekende compilatie: 'Gilding the Lily - A Restrospective'. Daarop hebben ze niet enkel hun beste nummers verzameld, maar ze hebben ook verschillende nummers terug onder handen ...
Hoe zat het weer met A Slice Of Life? Oh ja, ze hebben in 2018 een prachtig debuut uitgegeven: 'Restless'. We weten uit goede bron dat ze sindsdien heel wat nieuwe nummers geschreven hebben en zelfs dat ze aan een nieuwe plaat werken. In de tussentijd verrassen ze ons nu en dan met een remix uit hun debuut, zoals 'Sweet Sin' ...
Aksak Maboul is al sinds 1977 onder ons, maar heeft in die tussentijd slechts 4 albums uitgebracht. Een en ander heeft te maken met het feit dat oprichter (en enige oorspronkelijk lid) Marc Hollander daarnaast ook nog zijn label Crammed Disc (voor onze scène vooral bekend van Tuxedomoon) te runnen heeft. Crammed Discs is bekend om zijn ...
Gert - ook bekend als Gert Kleinpunk - maakt al zeventien jaar muziek, maar heeft nog nooit een interview gegeven. Daar moest verandering in komen, vond Malcolm Nix, te meer daar Gert op 9 oktober op Breaking Barriers in Het Depot te Leuven speelt...
Zo, eindelijk een interview met Gert, die ondertussen wel al ongeveer zeventien jaar een ...