Ze (Richard Van Kruysdijk en John Edwards) vielen eind vorig jarig zowat pardoes uit de lucht, een beetje zoals de engelen in het “bakje vol met strooi” van Urbanus, al deden zij dat wel met de post punk singel “Crossfade/Dissolve” meteen de opener van hun debuut “No Signal”.

Deze Richard Van Kruysdijk en John Edwards zijn trouwens geen onbekenden zo werkten de heren al samen met leden van ondermeer Bauhaus, Tuxedomoon, Christian Death, The Legendary Pink Dots, Coil, Clan Of Xymox of nog Swans. Een duo dat dus weet waar Abraham de mosterd haalt.

Al is deze “No Signals” best een toegankelijke wave plaat met sterke 80 referenties. Ik denk spontaan aan The Sound en meer recent flits ook Ikon door mijn hersenen. “Stellar Mass” kent een sterke melodie, terwijl “Diety” electro pop toelaat ergens tussen New Order en Depechte Mode in. Uptempo en dansbaar, met een zwierige gitaar om een al te makkelijke pop feel te door prikken.

“Remains” rockt iets te makkelijk en te licht weg, “Funtime’” is wat de titel belooft een leuke horror rock riedel met Dracula in een hoofdrol en een snuifje rockabilly gimmick, “baby baby we like your lips, baby baby we like your pants…” “The Book Of Lies” is een rustige ballad opgevrolijkt met een sprankelend gitaartje, weemoedig en ook lieflijk. “Seem Missing” ademt dan weer meer serieux, net als “Black Noise”, post punk met zin voor melodie en toegankelijk voor een ruimer publiek, al is het timbre van “Black Noise’ (een van mijn favorieten) wel meer duister en rockt de gitaar aan het eind een paar minuutjes minimalistisch weg.

Met “Resistance” (nog een favoriet) wordt het wat koortsiger en spannender, strakker ritme, lekker zwierige gitaartjes en hopla ik huppel zo de dansvloer op. Zonder ‘Resistence” evenwel. Dan is het de beurt aan de nieuwe singel “Invisible Eye”, een meer stevige, donkere rocker, die z’n deuren opengooit , ik had zelf eerder voor “Resistance geopteerd” maar deze is ongetwijfeld toegankelijker en dus meer commercieel potentieel.

Sluiten doen we met het titelnummer “No Signal”, log en zwaarder op de hand dan het gros van de nummers op dit debuut en net daarom aantrekkelijk want net dat ietsje anders. Al bij al, een meer toegankelijk debuut dan ik me op basis van de referenties had voorgenomen en het is maar de vraag of het onderscheidend genoeg zal zijn om in het post punk bos op te vallen. Melodieus, toegankelijke en sterke jaren 80 referenties vat het goed samen en in die zin is het potentieel geïnteresseerd publiek allicht ruimer dan de doorsnee Dark Entries lezers.

Palais Ideal (facebook)

Kurt Ingels
28/12/2017