Talent van eigen bodem. Het begon allemaal voor echt in 2012 met “Tales From The Shades” voor Raya Schaduwjaagster en Sophie Drakenvleugels die nu, met de nieuwe “The Fire Lives Inside” een naadloos, magisch vervolg breien aan hun eigen debuut.

Magie is zowat het meest uitgesproken en onuitgesproken woord (soms spreekt de muziek voor zich) in de wondere wereld van deze dames, die samen met gastmuzikanten als Traumasutra (Hybryds), George Mensink (Kristus Kut) en Mark Burghgraeve (Somnabulist, ex- Kliink) een ode brengen aan het ‘wheel of the year” of de 8 seizoensgebonden sabbats in de wicca. Elk feest of keerpunt krijgt een eigen nummer, en als toemaatje staan er drie extra nummers op dit album die conceptueel en muzikaal mooi in het geheel vloeien.

Eigenlijk hoor je dit album als één geheel, als één magiche luistertrip te beluisteren om de almacht, puurheid en schoonheid vol tot zijn recht te laten komen. Sprookjes, maar dan met een twist, eerder duister, mystiek en bezwerend dan vrolijk of belerend. Onaardse verlangens en magische natuurkrachten het blijft een boeiend gegeven dat alle eer wordt aangedaan door deze feëerieke dames. Soms hoor ik echo’s Monica Richards (Faith And The Muse) en een enkele keer moet ik ook aan Siouxsie’s The Creatures denken, maar ik hoor bovenal Dark Poem.

Een meidenduo op missie, uit het elfenrijk geplukt om ons, dwalende dwazen, met machtige nummertjes terug in de armen van moeder natuur te wiegen. Eigenzinnig, met een eigen muzikale en visuele taal, eclectisch maar niet dwalend. Geladen en toch zweverig,dramatisch maar ook luchtig, ritueel en tevens zo aan de aarde gebonden datt de beleving onaards wordt. Vrouwelijk sensueel maar ook mannelijk krachtig. Een heidense ode aan de natuur. Zo, genoeg complimenten?

Zoek niet naar plat club dansvoer, noch naar meezingmelodieën of ander voor de hand liggend fraais die muziekjes vaak populair maken, maar zoek naar uw diepere geest, uw innerlijke kracht en pure schoonheid. Zo dans ik graag naakt als een voleerde ‘shapeshifter’ door een feëeriek woud gevuld met magische klanken, daar waar ook angst en pijn leerrijk en verwonderlijk zijn.

Ik vlucht wat graag in de muziek van “Yule Song”, maar ook de potente “Imbolc”, de fetisj van “Tightrope Dancer”, het verlangen van bij de “Midsummer Moon”, het dreigende ritueel ritmisch bad van “Lughnasadh”of het helende “Like Water”... Wie in de wereld van Raya Shaduwjaagster en Sophie Drakenvleugels terecht komt raakt er maar moeilijk uit, een beetje zoals een “Spider In The Poem -Tree”. En dan heeft u dit magische ensemble nog niet eens live gezien... Gelimiteerd op 500 exemplaren, rep u naar smurfenland

.

Dark Poem (facebook) / Dark Poem (website)

Kurt Ingels
22/12/2016