|
|||||||||||||
Het Zweedse Covenant gaat doorgaans prat op zijn dansbaarheid, synthpop met de nodige beats die wel eens durven aanleunen tegen een EBM-variant. Reeds meer dan 20 jaar (hun eerste plaat verscheen in 1994 – Dreams Of A Cryotank) kent hun dark dance zijn weg richting wereldwijde bekendheid. En nu 3 jaar na het verschijnen van Leaving Babylon brengen ze hun inmiddels negende album uit The Blinding Dark. Zwartgallig mag je dit album zeker wel noemen. Verwacht weinig tot geen dansbare feiten, maar de angst voor het leven an sich. Het is een weergave van het doemdenken van de ziel. De dystopie van de meedogenloosheid. Omringd door de donkere schaduwen des levens. Muzikaal is het even wennen, toegegeven. Maar The Blinding Dark verdient zeker een kans om beluisterd te worden, of zeker te ontdekken. The Blinding Dark moet zowat het meest variabele album van Covenant zijn. Met de intro Fulwell die wat van zijn donkerheid tentoonspreidt. En 2 Interludes, waarvan de eerste de angst met zich meedraagt en de tweede als leidraad kan fungeren onderweg naar het hiernamaals. Of Summon The Spirit, dat verdwaalt in experiment dat de weg opent voor industriële avant-garde. Maar uiteraard is er ook de emotionele synthpop, zoals in I Give My Soul en I Close My Eyes. Om zo met gesloten ogen de angstvallige wereld in algehele duisternis te ondergaan. Het meest dansbare maar evenzeer met donkere ondertoon is Cold Reading. Waar de beats de innerlijke demonen trachten te verdrijven. Enkele maanden geleden reeds was er de voorbode door middel van Sound Mirrors. De muzikale radar gebouwd in de periode tussen 1916 en ergens de 1930’s om signalen op te vangen van mogelijke luchtaanvallen, al dan niet uit bovennatuurlijke middens. En zo klinkt het ook wel wat, de morse van ongekende waarnemingen. De melodie van de gebroken ziel. Crashing down on shattered ground. Morning Star is ijskoud, melancholisch en doorspekt van een donker tapijt dat nog net het licht van de verblindende duisternis opvangt. Bijzonder sfeervol en vooral ingetogen is Dies Irae, het melodieuze als raadgever voor de angst en de huiver voor het laatste oordeel. De sequentia van de dag van toorn. Het meest opvallende aan The Blinding Dark is de Lee Hazlewood-cover A Rider On A White Horse. Iets wat we niet meteen vereenzelvigen met Covenant. Maar hierbij nogmaals de afwisseling kenmerkt die The Blinding Dark wel degelijk is. The Blinding Dark zal misschien niet meteen een ‘hit’-album worden voor Covenant, maar wel eentje dat stemt tot nadenken en waarbij vooral de individuele duisterheid van ieder kan ontdekt worden. Welcome to the void ! Lees binnenkort op Dark Entries ook het interview dat we hadden met Joakim Montelius.
Danny Quetin |
DependentVolgende besprekingen
Phurpa - Rituals Of Bön I
Fragment. - Nothing Will Ever Be The Same
Der Blutharsch And The Infinite Church Of The Leading Hand - Sucht & Ordnung
Youth Code - Commitment To Complications
Kriistal Ann - Cultural Bleeding
Thomas Bel - Denying The Waters
Gert - Ongepast Vrolijk
Xotox - Essentials
Verzamelaar - Electri_City_1_2
Verzamelaar - Obscura Europa SA vol 1 (vinyl ep)
Andere besprekingen van COVENANT
Covenant - Last Dance
Covenant - Modern Ruin
Covenant - In transit (DVD)
Covenant - Skyshaper
Covenant - Ritual Noise EP
In hetzelfde genre: SYNTHPOP / ELECTROPOP
Zartbitter 16 - Richtung Zukunft
Various - Switch 18
The Toxic Avenger - Angst
Neuropa - Plastique People (Expanded Version)
Zynic - My Personal Kryptonite ep
Dadajugend Polyform - Louis De Marsalle
Parade Ground - The Golden Years
Starter - Starter (lp)
The Legendary Pink Dots - Paris in the Fall
!distain - On|Off
De Delvers hebben een nieuwe clip uit. Met “Robotman” delen De Delvers een Nederlandstalige postpunk-uppercut uit aan een maatschappij waar ‘robots’ regeren die alle menselijkheid en realiteitszin zijn verloren. Recht op de kin.
Robotman is een oproep voor meer ongehoorzaamheid met een warm en groot hart!
In deze tijden, met alles ...
Vóór het afnemen van een interview ga ik gewoonlijk zoeken op het wereldwijde net naar informatie en al reeds gepubliceerde gesprekken met de betrokken artiest, kwestie van wat beslagen op het ijs te komen. In het geval van Amgala Temple was de info schaars. Meer dan een twee minuten durend interview op de site van gitarist ...
Vrijdag liet Lee Howard weten dat zijn project Iron Fist Of The Sun het voor bekeken houdt.
Verantwoordelijk hiervoor is een dramatische verschuiving in zijn persoonlijk leven, een alleenstaande vader zijn en de plotselinge groei van zijn bedrijf waardoor het creëren van muziek praktisch onmogelijk geworden is. Het is beter de arena ...
Wie geregeld onze reviewpagina uitpluist is ongetwijfeld al op het Deense experimentele label Posh Isolation gebotst.
Het label, dat in Copenhagen ook zijn eigen winkel heeft, werd opgericht door Christian Stadsgaard en Loke Rahbek met als doelstelling werk van Scandinavische artiesten en speciale samenwerkingen een platform te geven.
Buiten ...
Het doek valt over Militia. Van 1988 tot 2018 heeft de anarchistische industrialgroep zijn stempel gedrukt, wat zeg ik: geslagen, met zware metalen percussie, op de Belgische scene. Het eind 2018 verschenen ‘Ambiorix’ zal voor de rest van de eeuwigheid de laatste plaat zijn van de groep. Een buitengewone plaat, die de strijd van ...
Het is best verwonderlijk hoe snel Kælan Mikla groot geworden is. Natuurlijk had hun titelloze debuut uit 2016 al voor wat sensatie gezorgd in minimal wave-middens, maar het IJslandse trio – dat overigens in zijn eigen moedertaal zingt – bleef toch vooral een tip voor ingewijden. Succesvolle tournees met King Dude en Drab ...
Zopas bereikte ons het droevige nieuws dat Willy Willy overleden is. In de zomer van 2018 werd bekend dat de Scabs gitarist leed aan kanker en het was al even bekend dat hij zwaar ziek was. Desondanks nam hij tot zeer onlangs nog deel aan de afscheidstournee van The Scabs. Hij speelde gitaar voor ongeveer de helft van het optreden, gezeten ...
Het is absoluut niet zo dat we alles wat Robert Smith goed vindt zelf ook goed vinden, maar in het geval van het IJslandse Kælan Mikla doen we dat wel. Het meisjestrio maakt een frisse mix van punk, wave en poëzie en heeft op Cure-voorman zoveel indruk gemaakt dat deze hen uitnodigde op het Meltdown festival dat hij mocht cureren, ...
Zopas bereikte ons het droevige nieuws dat Willy Willy overleden is. In de zomer van 2018 werd bekend dat de Scabs gitarist leed aan kanker en het was al even bekend dat hij zwaar ziek was. Desondanks nam hij tot zeer onlangs nog deel aan de afscheidstournee van The Scabs. Hij speelde gitaar voor ongeveer de helft van het optreden, gezeten ...