|
|||||||||||||
Het Zweedse Covenant gaat doorgaans prat op zijn dansbaarheid, synthpop met de nodige beats die wel eens durven aanleunen tegen een EBM-variant. Reeds meer dan 20 jaar (hun eerste plaat verscheen in 1994 – Dreams Of A Cryotank) kent hun dark dance zijn weg richting wereldwijde bekendheid. En nu 3 jaar na het verschijnen van Leaving Babylon brengen ze hun inmiddels negende album uit The Blinding Dark. Zwartgallig mag je dit album zeker wel noemen. Verwacht weinig tot geen dansbare feiten, maar de angst voor het leven an sich. Het is een weergave van het doemdenken van de ziel. De dystopie van de meedogenloosheid. Omringd door de donkere schaduwen des levens. Muzikaal is het even wennen, toegegeven. Maar The Blinding Dark verdient zeker een kans om beluisterd te worden, of zeker te ontdekken. The Blinding Dark moet zowat het meest variabele album van Covenant zijn. Met de intro Fulwell die wat van zijn donkerheid tentoonspreidt. En 2 Interludes, waarvan de eerste de angst met zich meedraagt en de tweede als leidraad kan fungeren onderweg naar het hiernamaals. Of Summon The Spirit, dat verdwaalt in experiment dat de weg opent voor industriële avant-garde. Maar uiteraard is er ook de emotionele synthpop, zoals in I Give My Soul en I Close My Eyes. Om zo met gesloten ogen de angstvallige wereld in algehele duisternis te ondergaan. Het meest dansbare maar evenzeer met donkere ondertoon is Cold Reading. Waar de beats de innerlijke demonen trachten te verdrijven. Enkele maanden geleden reeds was er de voorbode door middel van Sound Mirrors. De muzikale radar gebouwd in de periode tussen 1916 en ergens de 1930’s om signalen op te vangen van mogelijke luchtaanvallen, al dan niet uit bovennatuurlijke middens. En zo klinkt het ook wel wat, de morse van ongekende waarnemingen. De melodie van de gebroken ziel. Crashing down on shattered ground. Morning Star is ijskoud, melancholisch en doorspekt van een donker tapijt dat nog net het licht van de verblindende duisternis opvangt. Bijzonder sfeervol en vooral ingetogen is Dies Irae, het melodieuze als raadgever voor de angst en de huiver voor het laatste oordeel. De sequentia van de dag van toorn. Het meest opvallende aan The Blinding Dark is de Lee Hazlewood-cover A Rider On A White Horse. Iets wat we niet meteen vereenzelvigen met Covenant. Maar hierbij nogmaals de afwisseling kenmerkt die The Blinding Dark wel degelijk is. The Blinding Dark zal misschien niet meteen een ‘hit’-album worden voor Covenant, maar wel eentje dat stemt tot nadenken en waarbij vooral de individuele duisterheid van ieder kan ontdekt worden. Welcome to the void ! Lees binnenkort op Dark Entries ook het interview dat we hadden met Joakim Montelius.
Danny Quetin |
DependentVolgende besprekingen
Phurpa - Rituals Of Bön I
Fragment. - Nothing Will Ever Be The Same
Der Blutharsch And The Infinite Church Of The Leading Hand - Sucht & Ordnung
Youth Code - Commitment To Complications
Kriistal Ann - Cultural Bleeding
Thomas Bel - Denying The Waters
Gert - Ongepast Vrolijk
Xotox - Essentials
Verzamelaar - Electri_City_1_2
Verzamelaar - Obscura Europa SA vol 1 (vinyl ep)
Andere besprekingen van COVENANT
Covenant - Last Dance
Covenant - Modern Ruin
Covenant - In transit (DVD)
Covenant - Skyshaper
Covenant - Ritual Noise EP
In hetzelfde genre: SYNTHPOP / ELECTROPOP
Zartbitter 16 - Richtung Zukunft
Various - Switch 18
The Toxic Avenger - Angst
Neuropa - Plastique People (Expanded Version)
Zynic - My Personal Kryptonite ep
Dadajugend Polyform - Louis De Marsalle
Parade Ground - The Golden Years
Starter - Starter (lp)
The Legendary Pink Dots - Paris in the Fall
!distain - On|Off
In schoonheid eindigen, dat wou Simi Nah met haar nieuwe cd 'La terre est noire'. Of dat gelukt is? En of! De plaat is een waar juweeltje geworden. Een donker juweeltje, dat wel, met veel verwijzingen naar de depressie, slapeloosheid, pijn, dood en zelfmoord.
Dag Simi Nah. Ik wil je feliciteren voor ‘La terre est noire’, ...
Het jaar was nog maar net uit de startblokken, maar met het overlijden van onze goede vriend Ward De Prins hing er al meteen een pikzwarte wolk boven 2018.
Ward was niet alleen een belangrijke persoon bij Peek-A-Boo, tevens organiseerde hij ook het Black Easter Festival, dat tot op heden reeds 2 maal had plaatsgevonden.
Ter ere van ...
Coph Nia gaf vorig jaar tijdens het verjaardagsfestival ter ere van 30 jaar Cold Meat Industry een verpletterend optreden dat door vele bezoekers als absoluut hoogtepunt ervaren werd.
Onder deze bezoekers ook de organisatie van het Nederlandse Dwaalspoor en zij wilden maar wat graag dat de Zweed Mikael Aldén (of Aldenon Satorial ...
Bluedot lijkt wel een ideaal festival om Gary Numan uit te nodigen. Het festival draait rond wetenschap en is genoemd naar het blauwe puntje dat onze planeet in het universum vormt. Gary Numan heeft met 'Savage' een plaat gemaakt over hoe mensen proberen te overleven nadat de klimaatverandering alle mogelijke rampen op de mensheid ...
40 jaar Siglo XX moet gevierd worden. Met een uitzonderlijke reünietournee natuurlijk, maar ook een paar heruitgaven zullen niet misstaan. Het Leuvense Onderstroom specialiseert zich al jaren in heruitgaven van wavegrootheden en zijn uiteraard ideaal voor de klus. Zij brachten eerder de lp 'Siglo XX' uit, en brengen nu de drie ...
Op 20 oktober kunt u in de Baroeg van Rotterdam terecht voor de vierde editie van Wavefest, en er staat heel wat moois op de affiche.
Agent Side Grinder heeft een turbulente tijd gekend, met het - vriendschappelijk - vertrek van verschillende leden waaronder oorspronkelijk zanger Kristoffer Grip. De groep is nu herleid tot een trio, maar ...
'No Future' zongen de punkers. VNV Nation is daar niet zo zeker van... Zij wachten geduldig op de toekomst, en vragen zich af wanneer die er dan eindelijk aankomt. Dat is natuurlijk verwarrend, want elke keer je denkt dat de toekomst er eindelijk is, verandert die in heden en al even snel in verleden. Alle existentiële twijfels ...
