|
|||||||||||||
Het is eigenlijk verwonderlijk hoe lang The Arch al actief zijn. Ze werden gevormd in 1986, en vieren dit jaar dus hun 30-jarig bestaan. Daar mag iets tegenover staan, en deze nieuwe ‘Fates’ is als verjaardagspresentje bijzonder geslaagd. Het doorzettingsvermogen van de groep - 30 jaar is een heel respectabele leeftijd - en nummers als ‘Babsi ist Tod’ - zoals vaak is het bekendste nummer van een groep afkomstig van hun allereerste uitgave - en ‘Ribdancer’ - de groep kende heel wat succes rond de decenniumwissel van 80 naar 90 - hebben hen op de kaart gezet. Niet alleen in België, want The Arch speelt over heel Europa en blijkt onder meer erg populair in Spanje en in Duitsland. Hoewel het geluid van de groep op 30 jaar vanzelfsprekend geëvolueerd is, zit er een duidelijke rode draad in hun muziek: de combinatie van dansbare beats en melodieuze gitaren. Ze zijn niet de enige groep die deze combinatie gebruiken, maar hebben toch een heel herkenbare stijl. Wat wel opvalt, is dat The Arch de afgelopen jaren geprobeerd heeft om hun mogelijkheden te verbreden. Dat was zeker zo op voorganger ‘Engine in Void’ en in mindere mate ook op de meer dansbare ‘Beating The Balance’-ep. ‘Fates’ is daarvan gewoon de overtreffende trap. Opener ‘Gasoline Lady’ is vrij poppy en mag wat ons betreft op de draailijst bij Studio Brussel, al heb ik realistische verwachtingen rond de perspectieven hieromtrent. ‘Robot Sapiens’ moet de dansspieren rechtstreeks aanspreken. Het titelnummer combineert industriële ritmes met melodische gitaren, terwijl ‘Spear of Destiny’ wellicht de gothrockers zal aanspreken. Het spreekt voor zich dat de teksten weer vol literaire en historische verwijzingen zitten. Ronny Moorings zingt mee op ‘Monsters & I’, en dan spreekt het voor zich dat Clan of Xymox achter de hoek komt kijken. Op de tweede helft van de plaat wordt meer geëxperimenteerd. Het ritme vertraagt bij ‘Immerzu’, een ballade in ¾ die in het Duits gezongen wordt. ‘One By One’ klinkt met zijn bluesy rock amper als The Arch, maar dat wordt daarna weer rechtgezet door ‘Brainduck’. ‘Empty Garden’ klinkt als een atmosferisch dansnummer, terwijl ‘Deaf & Blind’ het nog wat psychedelischer doet. ‘Frozen Jungle’ doet wat een slotnummer moet doen. Het is een traag en claustrofobisch nummer met diverse stemmen en een buitengewone opbouw, maar het is adembenemend mooi. Ik meen te mogen stellen dat ‘Fates’ de meest gevarieerde The Arch-plaat is uit de geschiedenis. Dat gaat niet ten koste van de kwaliteit, wees gerust. Integendeel, het is eigenlijk ook hun beste plaat.
Xavier Kruth |
Why2kVolgende besprekingen
Ghold - PYR
Werefox - Das Lied Der Maschinen
Atomic Neon - The Bodanegra Session
Mont-Doré - Fractures
Goose - What You Need
Red Mecca - Electricity
Massa - Massa EP
Mildreda - Coward Philosophy
Inanna - Œuvres Complètes, Tome I - XVI
Nov-Spes - A Dog And His Boy
Andere besprekingen van THE ARCH
The Arch - Engine In Void
The Arch - The Arch Of Noise
Een nieuw Wave Gotik Treffen nadert met rasse schreden… uw tickets zitten al in je mandje en anders wordt het wel zeer hoog tijd. Ondertussen zit men al aan 151 deelnemende artiesten, waarvan we onderstaand de meest 20 recent vrijgegeven namen graag met uw delen. En geef toe er zit weerom heel wat lekkers bij en voor elk wat wils!
HEIDEVOLK ...
Dead Can Dance kan er prat op gaan aan de basis te liggen van de neoklassieke golf in de darkwave. Zij waren nu eenmaal de eersten om deze richting inte slaan, en hebben veel navolging gekregen. In feite hebben ze met elk van hun cd's de grenzen verlegd. Aanvankelijk waren ze een post-punk-groep, maar na één plaat en een ...
Qntal, het heerlijk romantische project van Michael Pop en Sigrid Hausen, verwent ons al jaren met elektronische aanpassingen van middeleeuwse muziek. Al is dat met de jaren wel ruim geïnterpreteerd geweest. De groep heeft onlangs een nieuwe cd uitgebracht - Nachtblume - en daar vindt u ook vertoningen op van gedichten van Lord Byron, ...
Eernegem, putje West-Vlaanderen, is een dorp van een paar straten groot, zonder station, dat vooral bekend is als dorp van kasseileggers. In wezen hebt u weinig redenen om het dorp te bezoeken, tenzij... u graag een bezoek brengt aan de B52, een fantastisch muziekcentrum dat erin slaagt om regelmatig new wave- en punkoptredens te organiseren ...
Het was al langer geweten dat het Zweedse Agent Side Grinder noodgedwongen een nieuwe richting ging uitgaan. Noodgedwongen wegens het vertrek van hun frontman Kristoffer Grip, maar evenzo de verlating van bassist Thobias Eidevald en toetsenist Henrik Sunbring.
Er werd al aangekondigd dat ze als drieling verder zouden gaan onder dezelfde ...
Geleen Calling, het is het Nederlands-Limburgs festivalletje dat naar eigendunken bands op de affiche programmeert zonder rekening te houden met wat hot is en wat not. Het is een formule die ook weet aan te slaan, want voor de jubileum-editie van zaterdag 14 april 2018 mocht De Reunie rekenen op een zo goed als helemaal volgelopen venue. ...
Als er één festival in de Lage Landen bestaat dat zijn naam oneer aandoet moet het wel Downhill zijn. Zonder neerwaartse spiraal reeds toe aan zijn twaalfde editie. De jaarlijkse hoogmis die ook dit jaar weer het kruim der ondergrondse en vooral internationale acts weet te verzamelen op 1 podium.
Editie 12 was van een dubbele ...
Zojuist verscheen een nieuwe release op Wool-E Discs in de reeks Belgian NeuMusik. ‘Chapter 6’ is dit alweer in deze reeks. Achter dit project, BySenses, zit Gentenaar Didier Dewachtere, die we reeds kenden van zijn samenwerking met die andere Gentenaar Johan De Paepe alias ‘Owann’ in het project The Tower Tree. “People”, ...