|
|||||||||||||
Het is eigenlijk verwonderlijk hoe lang The Arch al actief zijn. Ze werden gevormd in 1986, en vieren dit jaar dus hun 30-jarig bestaan. Daar mag iets tegenover staan, en deze nieuwe ‘Fates’ is als verjaardagspresentje bijzonder geslaagd. Het doorzettingsvermogen van de groep - 30 jaar is een heel respectabele leeftijd - en nummers als ‘Babsi ist Tod’ - zoals vaak is het bekendste nummer van een groep afkomstig van hun allereerste uitgave - en ‘Ribdancer’ - de groep kende heel wat succes rond de decenniumwissel van 80 naar 90 - hebben hen op de kaart gezet. Niet alleen in België, want The Arch speelt over heel Europa en blijkt onder meer erg populair in Spanje en in Duitsland. Hoewel het geluid van de groep op 30 jaar vanzelfsprekend geëvolueerd is, zit er een duidelijke rode draad in hun muziek: de combinatie van dansbare beats en melodieuze gitaren. Ze zijn niet de enige groep die deze combinatie gebruiken, maar hebben toch een heel herkenbare stijl. Wat wel opvalt, is dat The Arch de afgelopen jaren geprobeerd heeft om hun mogelijkheden te verbreden. Dat was zeker zo op voorganger ‘Engine in Void’ en in mindere mate ook op de meer dansbare ‘Beating The Balance’-ep. ‘Fates’ is daarvan gewoon de overtreffende trap. Opener ‘Gasoline Lady’ is vrij poppy en mag wat ons betreft op de draailijst bij Studio Brussel, al heb ik realistische verwachtingen rond de perspectieven hieromtrent. ‘Robot Sapiens’ moet de dansspieren rechtstreeks aanspreken. Het titelnummer combineert industriële ritmes met melodische gitaren, terwijl ‘Spear of Destiny’ wellicht de gothrockers zal aanspreken. Het spreekt voor zich dat de teksten weer vol literaire en historische verwijzingen zitten. Ronny Moorings zingt mee op ‘Monsters & I’, en dan spreekt het voor zich dat Clan of Xymox achter de hoek komt kijken. Op de tweede helft van de plaat wordt meer geëxperimenteerd. Het ritme vertraagt bij ‘Immerzu’, een ballade in ¾ die in het Duits gezongen wordt. ‘One By One’ klinkt met zijn bluesy rock amper als The Arch, maar dat wordt daarna weer rechtgezet door ‘Brainduck’. ‘Empty Garden’ klinkt als een atmosferisch dansnummer, terwijl ‘Deaf & Blind’ het nog wat psychedelischer doet. ‘Frozen Jungle’ doet wat een slotnummer moet doen. Het is een traag en claustrofobisch nummer met diverse stemmen en een buitengewone opbouw, maar het is adembenemend mooi. Ik meen te mogen stellen dat ‘Fates’ de meest gevarieerde The Arch-plaat is uit de geschiedenis. Dat gaat niet ten koste van de kwaliteit, wees gerust. Integendeel, het is eigenlijk ook hun beste plaat.
Xavier Kruth |
Why2kVolgende besprekingen
Ghold - PYR
Werefox - Das Lied Der Maschinen
Atomic Neon - The Bodanegra Session
Mont-Doré - Fractures
Goose - What You Need
Red Mecca - Electricity
Massa - Massa EP
Mildreda - Coward Philosophy
Inanna - Œuvres Complètes, Tome I - XVI
Nov-Spes - A Dog And His Boy
Andere besprekingen van THE ARCH
The Arch - VIII/XII
The Arch - Engine In Void
The Arch - The Arch Of Noise
Er werd reeds gewag van gemaakt in onze reviews van de meest recente releases van PreEmptive Strike 0.1 en Degenerated Sequences, maar bij deze vermelden we het ook hier: op zaterdag 29 februari kan u beide Griekse electro-acts, alsook onze eigenste IC 434 live aanschouwen in het Fetish Café (Kleine Pieter Potstraat 8, 2000 Antwerpen). ...
Plan K is een zaal die met geschiedenis beladen is. 40 jaar na het optreden van Joy Division in deze zaal wordt een speciale avond gehouden, die slechts voor weinigen bestemd is. Op 17 januari 1980 speelde de groep rond Ian Curtis hier immers voor de tweede en laatste keer. Een van de aanwezigen was Philippe Carly, die foto’s nam van ...
Kent u mind.in.a.box nog? Dit Oostenrijkse duo was in 2004 dé beste nieuwkomer in de electro/synthop-scene. Hun debuut 'Lost Alone' was zo vernieuwend, gevarieerd en emotioneel dat het recht door het hart van elke rivethead ging en ook de daaropvolgende albums 'Dreamweb' en 'Crossroads' konden op lovende recensies ...
Vanaf 11 januari geven we u, beste lezer, de kans om 5 weken lang een album uit het labelrooster van het Icy Cold label te winnen! U stuurt gewoon uw antwoord op de prijsvraag binnen de vooropgestelde termijn naar kurt.ingels(at)darkentries(dot)be en als u gelukt hebt, is het album van u! De winnaars worden persoonlijk op de hoogte gebracht ...
Vorig jaar trakteerde Lacrimosa zijn fans nog op een tijdreis en de belofte dat er aan een nieuw Lacrimosa-album getimmerd wordt.
Voor het zijproject van frontman Tilo Wolff, Snakeskin, kent het geduldig wachten een einde. Het is alweer vier jaren geleden dat het gesmaakte ‘Tunes for my Santiméa’ losgelaten werd. Op 7 ...
Sinds halverwege de jaren 90 weten we dat uit het land van de taco’s, Mexico dus, ook boze mannen komen die hun agressie graag mogen uitschreeuwen op een al even stevige beat.
Hoewel er nog steeds mensen bestaan die de naam Hocico verkeerd uitspreken, is het duo, tot spijt van wie het benijdt, een niet te onderschatten invloed geweest ...
Het huis van de Europese geschiedenis opende in 2017 zijn deuren. Dit initiatief van het Europees Parlement wil een overzicht geven van de laatste twee eeuwen in de Europese geschiedenis. Naast een zeer uitgebreide permanente tentoonstelling is er ook ruimte voor tijdelijke tentoonstellingen, en de tentoonstelling die momenteel loopt is ‘Onstuimige ...
Als er het afgelopen jaar een Belgisch label was dat van zich liet spreken dan was het wel het Gentse Consouling Sounds. Niet alleen dankzij enkele zeer sterke releases (Empusae, Vandal X, Monnik, Bolt Ruin,...), ook het prestigieuze project Consouling in Residence sprak tot de verbeelding. De eerste dag van het jaar is dan ook het perfecte ...
Ook in 2019 mochten we muzikaal gezien fier zijn op onze Belgische landgenoten. Een release die er voor mij persoonlijk uitsprong was Iter In Tenebris van Empusae. Een artiest die steevast garant staat voor torenhoge kwaliteit wist op dit album dat een onderdeel was van het prestigieuze Consouling In Residence concept zichzelf zowaar te overtreffen.
Kortom, ...