|
|||||||||||||
Het is eigenlijk verwonderlijk hoe lang The Arch al actief zijn. Ze werden gevormd in 1986, en vieren dit jaar dus hun 30-jarig bestaan. Daar mag iets tegenover staan, en deze nieuwe ‘Fates’ is als verjaardagspresentje bijzonder geslaagd. Het doorzettingsvermogen van de groep - 30 jaar is een heel respectabele leeftijd - en nummers als ‘Babsi ist Tod’ - zoals vaak is het bekendste nummer van een groep afkomstig van hun allereerste uitgave - en ‘Ribdancer’ - de groep kende heel wat succes rond de decenniumwissel van 80 naar 90 - hebben hen op de kaart gezet. Niet alleen in België, want The Arch speelt over heel Europa en blijkt onder meer erg populair in Spanje en in Duitsland. Hoewel het geluid van de groep op 30 jaar vanzelfsprekend geëvolueerd is, zit er een duidelijke rode draad in hun muziek: de combinatie van dansbare beats en melodieuze gitaren. Ze zijn niet de enige groep die deze combinatie gebruiken, maar hebben toch een heel herkenbare stijl. Wat wel opvalt, is dat The Arch de afgelopen jaren geprobeerd heeft om hun mogelijkheden te verbreden. Dat was zeker zo op voorganger ‘Engine in Void’ en in mindere mate ook op de meer dansbare ‘Beating The Balance’-ep. ‘Fates’ is daarvan gewoon de overtreffende trap. Opener ‘Gasoline Lady’ is vrij poppy en mag wat ons betreft op de draailijst bij Studio Brussel, al heb ik realistische verwachtingen rond de perspectieven hieromtrent. ‘Robot Sapiens’ moet de dansspieren rechtstreeks aanspreken. Het titelnummer combineert industriële ritmes met melodische gitaren, terwijl ‘Spear of Destiny’ wellicht de gothrockers zal aanspreken. Het spreekt voor zich dat de teksten weer vol literaire en historische verwijzingen zitten. Ronny Moorings zingt mee op ‘Monsters & I’, en dan spreekt het voor zich dat Clan of Xymox achter de hoek komt kijken. Op de tweede helft van de plaat wordt meer geëxperimenteerd. Het ritme vertraagt bij ‘Immerzu’, een ballade in ¾ die in het Duits gezongen wordt. ‘One By One’ klinkt met zijn bluesy rock amper als The Arch, maar dat wordt daarna weer rechtgezet door ‘Brainduck’. ‘Empty Garden’ klinkt als een atmosferisch dansnummer, terwijl ‘Deaf & Blind’ het nog wat psychedelischer doet. ‘Frozen Jungle’ doet wat een slotnummer moet doen. Het is een traag en claustrofobisch nummer met diverse stemmen en een buitengewone opbouw, maar het is adembenemend mooi. Ik meen te mogen stellen dat ‘Fates’ de meest gevarieerde The Arch-plaat is uit de geschiedenis. Dat gaat niet ten koste van de kwaliteit, wees gerust. Integendeel, het is eigenlijk ook hun beste plaat.
Xavier Kruth |
Why2kVolgende besprekingen
Ghold - PYR
Werefox - Das Lied Der Maschinen
Atomic Neon - The Bodanegra Session
Mont-Doré - Fractures
Goose - What You Need
Red Mecca - Electricity
Massa - Massa EP
Mildreda - Coward Philosophy
Inanna - Œuvres Complètes, Tome I - XVI
Nov-Spes - A Dog And His Boy
Andere besprekingen van THE ARCH
The Arch - Engine In Void
The Arch - The Arch Of Noise
Keith Brewer, de man achter het geliefde power electronics project Taint is vorige week overleden ten gevolge van een zeer agressieve darmkanker. Door de uitzaaiingen werd zijn doodsvonnis reeds na enkele maanden getekend.
Taint was al een tijdje niet meer actief, maar de man uit Texas bracht onder de naam Mania nog muziek uit.
Taint ...
Toegegeven, onze Dark Entries Nights hebben in 2019 nogal een elektronische draai gekregen. We willen andere donkere genres uiteraard niet verwaarlozen, maar we herinneren er graag aan dat België zijn naam gemaakt heeft in de electro, en wie er laatst bij was op het optreden van IC 434 zal ons niet tegenspreken.
De laatste Dark Entries ...
De Delvers zijn een Nederlandstalig nachtorkest. Poëtische, donkere Nederlandstalige new wave met een groot hart voor kille tijden! De Delvers hebben een nieuw nummer klaar met videoclip: “Poolnacht”. Het nummer is (nog) niet verkrijgbaar op cd of vinyl.
Met hun nieuwe single "Poolnacht" brengen De Delvers een ...
Wanneer eerder welk groepke, van welk allooi of genre dan ook al een 14-tal albums heeft uitgebracht mag je er prat op gaan dat er vroeg of laat wel een verzamelplaat zal verschijnen, een Best Of als het ware. Zo ook moeten ze bij Downhill gedacht hebben, want de 14de editie van dit fijn festival zal ook een Best Of gaan worden.
Downhill ...
Als trouwe bezoeker van deze webstek kent u mijn zwak voor wat sedert de jaren 80 vegeteert als gothic rock. Welnu, bij deze presenteer ik jullie graag deze Amerikaanse (Dallas) band rond Siouxsie fan Leah Lane die met “Martyr” (Moon sounds Records) een tweede album uitbrengen. Voordien had ik nog nooit van de band gehoord en hun ...
Het is een feit dat we niet veel Belgische groepen hebben die actief zijn in het neofolk genre. Dit jaar werd ik dan ook zeer aangenaam verrast door de nieuwkomers van La Merde (die we onmiddellijk ook in onze interviewruimte duwden) en zie, het einde van het jaar heeft nog een verrassing in petto: onze nationale trots in het genre, Weihan, ...