|
|||||||||||||
Gothic rock, met een sterk esoterische inslag en een hang naar psychedelisch escapisme. Geen wonder dat een dergelijk vehikel onderdak krijgt bij de Solar Lodge tempel. “Hypaerion” is het 4de album van dit Duitse collectief, het tweede bij Solar Lodge. En ondanks de van licht verstoken composities, toch maar netjes verpakt in een stralend witte digipak. Uiteraard ben ik vooral benieuwd hoe het besnaarde en passievolle kloppende muzikale hart van Aeon Sable klinkt. Het album opent meteen met z’n titelnummer “...Hypaerion” een ietwat occult rituele spanningsboog van gitaren en smeekbedes aan de universele oermoeder, een omarming van de aarde en een vanuit totale duisternis opgetrokken ode aan het licht. Goed begonnen is half gewonnen en zie, de gitaarsnaren plooien zich melodieus in het gareel, de ritmes worden aardsers, de composities strakker. Zo belanden we bij de meer toegankelijke nummers “Elisyon”, “Laylah”, “Garden Of Deligh” (zie clip) en “Of Cats And Mice”. De grillige donkere wolken lijken zelfs stilletjes aan en met zin voor melodie open te trekken, de gitaren rocken zich een weg naar de eeuwigheid. Vooral “Garden of Delight” ademt het potentieel om een schare volgelingen achter de grote 'Aeon Sable' te verenigen al blijft de groep eigenzinnig weg van een songstructuur en arrangementen die in de perfecte paringsdans een hit zouden kunnen worden. Dit zijn songs die moeten uitrijpen, donker, introvert maar evenzeer universeel en sfeervol. “White Snow” mijmert zich een andere wereld als een strakke goth rocker, sluitstuk “... Procession” is een donkere psychedelische escapde over de bergen en door de diepe dalen van de geest. Uitbundig en dan weer ingehouden. “Hypaerion” beantwoordt voor de Aeon Sable fan met andere woorden aan alle verwachting. Zelf noemen ze het graag post (gotchic) rock en deze keer zou ik er zelf geen betere term voor kunnen bedenken. Meerdere keren luisteren op een hoog volume is aanbevolen om deze “Hypaerion” in zijn kracht te laten komen ... ‘We feel the wind, kissing our skin - and we fly as far as we can - whatever you do remember - this is just a dream - where we can exist together ... (uit “Elysion”).
Kurt Ingels |
Solar LodgeVolgende besprekingen
Anna Aliena - The Muse
My Life's Despair - Invoked with Passion and Pain
Thomas Köner - The Futurist Manifesto
Phill Niblock - THIR
The Invincible Spirit - Anyway
Paul Hawkins And The Awkward Silences - Outsider Pop
Moloko + - 'Moloko +'
Essaie Pas - Demain Est Une Autre Nuit
VVOVNDS - Descending Flesh
Various Artists - Krachnacht Volume #3
Andere besprekingen van AEON SABLE
Aeon Sable - Aether
Aeon Sable - Visionaers
Aeon Sable - Visions
Aeon Sable - Aequinoctium
Aeon Sable - Saturn Return
Keith Brewer, de man achter het geliefde power electronics project Taint is vorige week overleden ten gevolge van een zeer agressieve darmkanker. Door de uitzaaiingen werd zijn doodsvonnis reeds na enkele maanden getekend.
Taint was al een tijdje niet meer actief, maar de man uit Texas bracht onder de naam Mania nog muziek uit.
Taint ...
Toegegeven, onze Dark Entries Nights hebben in 2019 nogal een elektronische draai gekregen. We willen andere donkere genres uiteraard niet verwaarlozen, maar we herinneren er graag aan dat België zijn naam gemaakt heeft in de electro, en wie er laatst bij was op het optreden van IC 434 zal ons niet tegenspreken.
De laatste Dark Entries ...
De Delvers zijn een Nederlandstalig nachtorkest. Poëtische, donkere Nederlandstalige new wave met een groot hart voor kille tijden! De Delvers hebben een nieuw nummer klaar met videoclip: “Poolnacht”. Het nummer is (nog) niet verkrijgbaar op cd of vinyl.
Met hun nieuwe single "Poolnacht" brengen De Delvers een ...
Wanneer eerder welk groepke, van welk allooi of genre dan ook al een 14-tal albums heeft uitgebracht mag je er prat op gaan dat er vroeg of laat wel een verzamelplaat zal verschijnen, een Best Of als het ware. Zo ook moeten ze bij Downhill gedacht hebben, want de 14de editie van dit fijn festival zal ook een Best Of gaan worden.
Downhill ...
Als trouwe bezoeker van deze webstek kent u mijn zwak voor wat sedert de jaren 80 vegeteert als gothic rock. Welnu, bij deze presenteer ik jullie graag deze Amerikaanse (Dallas) band rond Siouxsie fan Leah Lane die met “Martyr” (Moon sounds Records) een tweede album uitbrengen. Voordien had ik nog nooit van de band gehoord en hun ...
Het is een feit dat we niet veel Belgische groepen hebben die actief zijn in het neofolk genre. Dit jaar werd ik dan ook zeer aangenaam verrast door de nieuwkomers van La Merde (die we onmiddellijk ook in onze interviewruimte duwden) en zie, het einde van het jaar heeft nog een verrassing in petto: onze nationale trots in het genre, Weihan, ...