|
|||||||||||||
Gothic rock, met een sterk esoterische inslag en een hang naar psychedelisch escapisme. Geen wonder dat een dergelijk vehikel onderdak krijgt bij de Solar Lodge tempel. “Hypaerion” is het 4de album van dit Duitse collectief, het tweede bij Solar Lodge. En ondanks de van licht verstoken composities, toch maar netjes verpakt in een stralend witte digipak. Uiteraard ben ik vooral benieuwd hoe het besnaarde en passievolle kloppende muzikale hart van Aeon Sable klinkt. Het album opent meteen met z’n titelnummer “...Hypaerion” een ietwat occult rituele spanningsboog van gitaren en smeekbedes aan de universele oermoeder, een omarming van de aarde en een vanuit totale duisternis opgetrokken ode aan het licht. Goed begonnen is half gewonnen en zie, de gitaarsnaren plooien zich melodieus in het gareel, de ritmes worden aardsers, de composities strakker. Zo belanden we bij de meer toegankelijke nummers “Elisyon”, “Laylah”, “Garden Of Deligh” (zie clip) en “Of Cats And Mice”. De grillige donkere wolken lijken zelfs stilletjes aan en met zin voor melodie open te trekken, de gitaren rocken zich een weg naar de eeuwigheid. Vooral “Garden of Delight” ademt het potentieel om een schare volgelingen achter de grote 'Aeon Sable' te verenigen al blijft de groep eigenzinnig weg van een songstructuur en arrangementen die in de perfecte paringsdans een hit zouden kunnen worden. Dit zijn songs die moeten uitrijpen, donker, introvert maar evenzeer universeel en sfeervol. “White Snow” mijmert zich een andere wereld als een strakke goth rocker, sluitstuk “... Procession” is een donkere psychedelische escapde over de bergen en door de diepe dalen van de geest. Uitbundig en dan weer ingehouden. “Hypaerion” beantwoordt voor de Aeon Sable fan met andere woorden aan alle verwachting. Zelf noemen ze het graag post (gotchic) rock en deze keer zou ik er zelf geen betere term voor kunnen bedenken. Meerdere keren luisteren op een hoog volume is aanbevolen om deze “Hypaerion” in zijn kracht te laten komen ... ‘We feel the wind, kissing our skin - and we fly as far as we can - whatever you do remember - this is just a dream - where we can exist together ... (uit “Elysion”).
Kurt Ingels |
Solar LodgeVolgende besprekingen
Anna Aliena - The Muse
My Life's Despair - Invoked with Passion and Pain
Thomas Kφner - The Futurist Manifesto
Phill Niblock - THIR
The Invincible Spirit - Anyway
Paul Hawkins And The Awkward Silences - Outsider Pop
Moloko + - 'Moloko +'
Essaie Pas - Demain Est Une Autre Nuit
VVOVNDS - Descending Flesh
Various Artists - Krachnacht Volume #3
Andere besprekingen van AEON SABLE
Aeon Sable - Aether
Aeon Sable - Visionaers
Aeon Sable - Visions
Aeon Sable - Aequinoctium
Aeon Sable - Saturn Return
Het Franse Saigon Blue Rain laat van zich horen middels de nieuwe single 'BPD', de voorloper van het nieuwe album dat momenteel nog in de pijplijn zit.
Op deze single verder nog twee remixen: een psy/electro-industrial mix door Planetdamage en een downtempo versie die zich eerder in dreampop/electronica velden begeeft door Black ...
Terwijl wij vol spanning wachten op een opvolger van het ijzersterke Lueur (2017), verlegt Empusae, samen met de Zweedse vrienden van Ordo Rosarius Equilibrio en In Slaughter Natives zijn grenzen.
Hierbij kijkt men niet op een kilometer meer of minder, want hun gezamenlijke tournee zal hen tot in China brengen.
Tussen 12 en 21 april ...
Naar goede jaarlijkse gewoonte kan je binnenkort weer proeven van het betere ritmische werk op het Hands-label.
De affiche van Forms Of Hands 19 ziet er als volgt uit:
vrijdag 26 april:
Mono No Aware
S.K.E.T.
Gatto Nero
16Pad Noise Terrorist
Katran
Supersimmetria
ICD-10
zaterdag 27 april:
Winterkälte
Geistform
Heimstatt ...
Gitaarheld Dick Dale (echte naam Richard Anthony Mansour) stierf op 16 maart op 81-jarige leeftijd aan de gevolgen van kanker. Hij werd geboren op 4 mei 1937 in Quincy (Massachusetts) en was van Libanese afkomst. Zijn oom, die in buikdansclubs speelde, leerde hem als kind darbouka spelen, de trechtervormige trommel, en oud, de Arabische luit. ...
Tijdens de tweede editie van Black Easter, in 2016, waren we met verstomming geslagen na het concert van Jo Quail. Enkel met haar cello (en een ingenieus looping-systeem) wist ze de zaal in te palmen en aardig wat nieuwe zieltjes te winnen. Organisator Ward De Prins had een goede band met de Londense, en zag er niet tegen op reisjes te maken ...
Ze zijn er de fel begeerde WGT tickets!! Dit jaar betaal je voor een ticket € 130... Ik weet het elk jaar een beetje meer maar je krijgt er wel enorm veel voor terug. Vijf dagen vertier en plezier, wat dus neerkomt op iets meer dan € 25 per dag en je reist nog eens gratis met het openbaar vervoer ook. Wilt u uw tent opslaan op de ...
Er zijn kwatongen die beweren dat de muziekbusiness dood is, anderzijds blijven de nieuwe groepjes bij Dark Entries binnen druppelen en blijven vooral underground labels, die nog worden opgericht uit liefde voor muziek, uit de grond schieten. Is deze dood dan wel zo definitief? Of is er nog hoop na de bombarderie van klaagzangen en negativiteit. ...
We worden oud. New wave is intussen 40 jaar, Dark Entries heeft er al 25 op de teller staan en zelfs Wool-E viert reeds zijn tiende verjaardag. Wool-E, dat is in de eerste plaats de Wool-E Shop, die in 2009 als online patenwinkel opende en sindsdien ook als cd-stand op heel wat optredens en festivals aanwezig was. Later werd Wool-E Shop ook ...
Laibach is een parodie van zichzelf geworden! En ze schamen zich er niet eens voor. Meer zelfs, ze hebben er bewust voor gekozen. Nog nooit blonk de groep zo uit in humor en zelfrelativering. Nu hernemen ze al nummers van ‘The Sound Of Music’, en alhoewel ze dat op hun karakteristieke onheilspellende toon doen, is het manifest ...