|
|||||||||||||
Geniaal. Al zullen die lui die neo -, apocalyptic - en andere donkere folk zeer au sérieux nemen zuur lachen met de fratsen van deze Death In Rome. Het duo zelf zal bij hoog en laag ontkennen dat de bandnaam lijkt op een vette referentie naar Death In June en Rome. En dan heeft u het geinige logo van de band nog niet gezien. Hun missie; pop songs coveren in een pure neofolk stijl. En daar slagen ze verdomd wonder wel in. Humor en cynisme raast als een pletwals over het al te vaak elitaire dark folk volkje waarvan het gros angstig in hun verdomhoekje weg kruipt. Voor Death In Rome mag er terug gelachen worden of op z’n minst alles in vraag gesteld. Niets is principieel dark folk is bovenal muziek. In plaats van extreem rechtse symboliek opteert het duo live voor PLO sjalen. Een statement dat kan tellen in het genre. Op youtube staan reeds heel wat covers, twee ervan werden vereeuwigd op deze, op 99 exemplaren (!) gelimiteerd singel. Een hebbeding die er moeiteloos in slaagt dark folk, wat het in hart en nieren is, in een wel heel ander perspectief te plaatsen. Geniaal.
Kurt Ingels |
SPQRVolgende besprekingen
Strops - Slepenie Rotaļlaukumi
Troum & Yen Pox - Mnemonic Induction
Hearts Of Black Science - Signal
Il Ballo Delle Castagne - Soundtrack For An Unreleased Herzog Movie
Verzamelaar - Liaisons Dangereuses Cult Radio Classics- The Early Years
Me The Tiger - Vitriolic
In Good Faith - Anthology (Past Tense Presence & It's Tearing Me Apart)
Angels Of Liberty - Telepathine
The Beauty Of Gemina - Anthology Vol 1 2007-2015
Omnimar - Start
Andere besprekingen van DEATH IN ROME
Death in Rome - V2
Death In Rome - Hitparade
Wie de nieuwe single van Morgan King hoort zal, misschien niet meteen horen dat hij ooit één van de meest succesvolle houseproducers ter wereld was. Zijn wortels had hij evenwel in de new wave, en na zich in de jaren 90 een tijdje teruggetrokken te hebben uit de muziekwereld, is hij meer experimentele elektronische muziek beginnen ...
Theatre of Hate maakte begin jaren 80 furore met maatschappijkritische post-punk, destijds werd ook wel eens de term 'positive punk' gebruikt, maar die is wat in onbruik geraakt. Hoe dan ook, de groep bestaat nog steeds en Kirk Brandon en de zijnen treden - zeker sinds de uitgave van 'Kinshi' in 2016 - weer regelmatig op. Verleden ...
Theodor Bastard heeft de lange weg van zwaarmoedige darkwave naar sjamanistische wereldmuziek afgelegd, en in elk stadium van hun oeuvre konden ze mooie resultaten voorleggen. In 2015 gaf de groep rond Yana Veva en Fedor Svolotch een reeks kamerconcerten onder de noemer 'Unusual Concerts Tour'. Het heeft blijkbaar veel voeten in de ...
Het verhaal van hoe een eenmansband zich weet te integreren in de hedendaagse wereld van de postpunk. En daarbij vooral weet samen te werken met goeie vrienden. Antipole kwam voor het eerst in ons vizier door het album Northern Flux dat werd uitgebracht via het Franse Unknown Pleasures-label. Een album dat donkerheid met lichtheid wist ...
Yep, het W-festival is thans nog maar een maand van ons verwijderd. Van 15 tot 19 augustus is het zo ver: het feestje voor liefhebbers van zwarte en eightiesmuziek gaat van start in Amougies. We geven nog een allerlaatste keer twee vrijkaarten voor het festival weg. Daarvoor moet u wel een prijsvraag oplossen. Over één van de ...
Autumn Tears stond in hun prille beginjaren - ze bestaan sinds 1995 - garant voor zuiver misantropische neoklassieke duisternis. Alles evolueert evenwel, en gaandeweg sloop er heel wat schoonheid in de neoklassieke composities van de Amerikanen. Met als hoogtepunt het prachtige 'The Hallowing' uit 2007. Het was bedoeld als de laatste ...
Theatre of Hate heeft met 'Westworld' muziekgeschiedenis geschreven. Ze maakten postpunk met grauwe, rauwe nummers die niet bepaald overvloeiden van optimisme. De groep leefde een kort maar krachtig bestaan tot de groep overging in Spear of Destiny in 1982. Vandaag is het evenwel Theatre of Hate dat terug van zich laat horen. In 2016 ...
The Cure bestaat 40 jaar, en dat werd verleden zaterdag met veel poeha gevierd in Londen. Fans van over de hele wereld hebben zich verzameld in Hyde Park om optredens te zien Editors, Goldfrapp, Interpol en nog wat andere namen, maar toch vooral om het twee uur durende concert mee te maken van het feestvarken zelf.
Robert Smith had aangekondigd ...
Het meest exclusieve concert waarover u op onze pagina’s lezen kunt, zal hoogstwaarschijnlijk de review zijn waar uw ogen momenteel over glijden.
Een tijdje terug ontving ondergetekende namelijk op Facebook een privé bericht van Michael Tellbach, beter gekend als Art Abscons. Hij nodigde me uit voor een privé evenement ...
