|
|||||||||||||
De groep donderde een drietal jaar geleden met hun debuut “Berlirdi Gece” (ondertussen in meerdere oplages en zowel op vinyl als cd verschenen) vanuit Istanbul Europa binnen en maakte meteen grote indruk. De jaren 80 wave viel weer helemaal te herbeleven en niemand, ook ik niet, voelde aankomen dat die nota bene zo overtuigend uit Turkije zou komen aanwaaien. Terend op dit succes was de groep al een paar keer live in ons Belgenland te zien en op 11 oktober stellen de heren Volkan Caner en Doruk Ozturkcan in de B52 te Eernegem hun nieuweling “Narin Yalnɪzlɪk” voor. Ik geet toe dat ik,nog altijd een beetje onder de indruk van hun debuut, het schijfje meerdere keren aan de cd speler heb toevertrouwd vooraleer mij een min of meer objectief oordeel te kunnnen vormen over deze ‘delicate eenzaamheid’ (da’s wat je krijgt als je Narin Yalnɪzlɪk in de google translate gooit). Toch opent ook de nieuwe worp met pretoogjes en zwierige danspasjes, “Soluk” en “Asimilasyon” (zie clip) kunnen sowieso de beter gepoetste dansvloer op en maken meeteen duidelijk dat She Past Away trouw blijft aan de toverformule die “Berlirdi Gee” succesvol maakte. Integenstelling tot het debuut is het totaalgeluid net iets somberder en duikt het spook The Cure ten tijde van de wereldplaat “Faith” regelmatig op. Ik denk bijvoorbeeld aan “Uzakta” en “Hayaller” waarover een waas van existentiële doem is uitgegoten en het tempo als een kameleon de kleur van een doodsmars aanmeet. Toevallig is “Faith” voor mij een wereldplaat dus wat mij betreft kunnen ook deze eerdere monotone en minimale muziekjes niet stuk al zijn ze behoorlijk fragiel in hun opzet. Uiteraard is er ook plaats voor melancholie (het dromerige “Uçtu Belirsizlige”), een zucht naar een vals vrolijk verleden, in “Katarsis” bijvoorbeeld dat me zonder aarzelen weer de geïmproviseerde dansvloer opjaagt. Hoog tijd dat ik de puntschoenen nog eens aantrek. Die dansen beter en al zeker op de muziek van deze She Past Away. De Turkse taal geeft het ganse pakket iets exotisch en apart en terzelfdertijd sluit het mooi aan bij de muziek en klinkt het allemaal heel vertrouwd. “Gerçekten Özleyince” twijfelt tussen hoop en wanhoop, het album wordt naar het eind toe een stukje zwarter, ietwat trager ook maar dat belet niet dat men in de eenvoud van de composties de meester blijft herkennen. Een vervolg op een geslaagd debuut nooit makkelijk, maar met “Narin Yalnɪzlɪk” kwijt She Past Away zich uitstekend van deze zware taak en blijft daarbij trouw en z’n eigen typerende geluid.
She Past Away (facebook) Kurt Ingels |
Dead Scarlet RecordsVolgende besprekingen
POS.:2 - Now!
Himmel - A Long Cold Winter
Kite - VI (EP)
Them Are Us Too - Remain
Illegal Trade - Acid For The Royal Family
Aureole - Alunar
Nine Seconds - Antistar Machinery E.P.
Caudal - Murk
Virgin In Veil - Virgin In Veil
Zeus B. Held - Logic Coincidence
Andere besprekingen van SHE PAST AWAY
She Past Away - Berlirdi Gece
She Past Away - Berlirdi Gece
Gitaarheld Dick Dale (echte naam Richard Anthony Mansour) stierf op 16 maart op 81-jarige leeftijd aan de gevolgen van kanker. Hij werd geboren op 4 mei 1937 in Quincy (Massachusetts) en was van Libanese afkomst. Zijn oom, die in buikdansclubs speelde, leerde hem als kind darbouka spelen, de trechtervormige trommel, en oud, de Arabische luit. ...
Tijdens de tweede editie van Black Easter, in 2016, waren we met verstomming geslagen na het concert van Jo Quail. Enkel met haar cello (en een ingenieus looping-systeem) wist ze de zaal in te palmen en aardig wat nieuwe zieltjes te winnen. Organisator Ward De Prins had een goede band met de Londense, en zag er niet tegen op reisjes te maken ...
Ze zijn er de fel begeerde WGT tickets!! Dit jaar betaal je voor een ticket € 130... Ik weet het elk jaar een beetje meer maar je krijgt er wel enorm veel voor terug. Vijf dagen vertier en plezier, wat dus neerkomt op iets meer dan € 25 per dag en je reist nog eens gratis met het openbaar vervoer ook. Wilt u uw tent opslaan op de ...
Nooit van gehoord? Zonde. Ik vertoef tegenwoordig virtueel vaak in Amerika, makkelijk zat want geen visum nodig. Dat Trump daar mee verantwoordelijk is voor tientallen post punk bandjes die uit de onderbuik van een vertwijfelde en gespleten Amerikaanse samenleving de kop op steken, wel daar ben ik de man dankbaar voor. Laat dat dan ook het ...
Mephisto Walz is een legende, tenminste voor zij die in de jaren 80 een boon hadden voor de death rock en gothic rock en in het bijzonder de Christian Death familie op de voet volgden. In Europa is er nog nauwelijks iets te horen over en van deze groep rond ex-Christian Death lid Bari Bari, al had de groep in de tweede helft van de jaren 80 ...
Het is alweer van 2011 geleden toen ik bij Dark Entries meer dan aangenaam werd verrast door de titelloze ep van het Amerikaanse The Rope. Een ep die als een rariteit mag beschouwd in Europa. De review van dit bijzonder fijne schijfje leest u hier. Ik deelde zomaar even een 9 uit! Het vervolg “Water Rising” vond in eeste instantie ...
Er zijn kwatongen die beweren dat de muziekbusiness dood is, anderzijds blijven de nieuwe groepjes bij Dark Entries binnen druppelen en blijven vooral underground labels, die nog worden opgericht uit liefde voor muziek, uit de grond schieten. Is deze dood dan wel zo definitief? Of is er nog hoop na de bombarderie van klaagzangen en negativiteit. ...
We worden oud. New wave is intussen 40 jaar, Dark Entries heeft er al 25 op de teller staan en zelfs Wool-E viert reeds zijn tiende verjaardag. Wool-E, dat is in de eerste plaats de Wool-E Shop, die in 2009 als online patenwinkel opende en sindsdien ook als cd-stand op heel wat optredens en festivals aanwezig was. Later werd Wool-E Shop ook ...
Laibach is een parodie van zichzelf geworden! En ze schamen zich er niet eens voor. Meer zelfs, ze hebben er bewust voor gekozen. Nog nooit blonk de groep zo uit in humor en zelfrelativering. Nu hernemen ze al nummers van ‘The Sound Of Music’, en alhoewel ze dat op hun karakteristieke onheilspellende toon doen, is het manifest ...