De groep donderde een drietal jaar geleden met hun debuut “Berlirdi Gece” (ondertussen in meerdere oplages en zowel op vinyl als cd verschenen) vanuit Istanbul Europa binnen en maakte meteen grote indruk. De jaren 80 wave viel weer helemaal te herbeleven en niemand, ook ik niet, voelde aankomen dat die nota bene zo overtuigend uit Turkije zou komen aanwaaien. Terend op dit succes was de groep al een paar keer live in ons Belgenland te zien en op 11 oktober stellen de heren Volkan Caner en Doruk Ozturkcan in de B52 te Eernegem hun nieuweling “Narin Yalnɪzlɪk” voor.

Ik geet toe dat ik,nog altijd een beetje onder de indruk van hun debuut, het schijfje meerdere keren aan de cd speler heb toevertrouwd vooraleer mij een min of meer objectief oordeel te kunnnen vormen over deze ‘delicate eenzaamheid’ (da’s wat je krijgt als je Narin Yalnɪzlɪk in de google translate gooit). Toch opent ook de nieuwe worp met pretoogjes en zwierige danspasjes, “Soluk” en “Asimilasyon” (zie clip) kunnen sowieso de beter gepoetste dansvloer op en maken meeteen duidelijk dat She Past Away trouw blijft aan de toverformule die “Berlirdi Gee” succesvol maakte.

Integenstelling tot het debuut is het totaalgeluid net iets somberder en duikt het spook The Cure ten tijde van de wereldplaat “Faith” regelmatig op. Ik denk bijvoorbeeld aan “Uzakta” en “Hayaller” waarover een waas van existentiële doem is uitgegoten en het tempo als een kameleon de kleur van een doodsmars aanmeet. Toevallig is “Faith” voor mij een wereldplaat dus wat mij betreft kunnen ook deze eerdere monotone en minimale muziekjes niet stuk al zijn ze behoorlijk fragiel in hun opzet.

Uiteraard is er ook plaats voor melancholie (het dromerige “Uçtu Belirsizlige”), een zucht naar een vals vrolijk verleden, in “Katarsis” bijvoorbeeld dat me zonder aarzelen weer de geïmproviseerde dansvloer opjaagt. Hoog tijd dat ik de puntschoenen nog eens aantrek. Die dansen beter en al zeker op de muziek van deze She Past Away. De Turkse taal geeft het ganse pakket iets exotisch en apart en terzelfdertijd sluit het mooi aan bij de muziek en klinkt het allemaal heel vertrouwd.

“Gerçekten Özleyince” twijfelt tussen hoop en wanhoop, het album wordt naar het eind toe een stukje zwarter, ietwat trager ook maar dat belet niet dat men in de eenvoud van de composties de meester blijft herkennen. Een vervolg op een geslaagd debuut nooit makkelijk, maar met “Narin Yalnɪzlɪk” kwijt She Past Away zich uitstekend van deze zware taak en blijft daarbij trouw en z’n eigen typerende geluid.

She Past Away (facebook)

Kurt Ingels
20/07/2015