De naam van deze dubbel-cd vat goed samen wat je van deze heruitgave kunt verwachten. Rituele muziek, soms repetitief, soms etherisch en soms gewoon chaotisch. De nummers zijn doorspekt met samples, effecten en tal van vervreemdende, hypnotiserende geluiden. Het woord eclectisch is hier best op zijn plaats, want de cd valt niet zomaar onder één noemmer te plaatsen.

Ik was tot nog toe enkel vertrouwd met de laatste twee cd’s van de Hybryds: ‘Urban Rythms Urban Rituals’ (2010) en ‘The Silent Whisper’ (2013). Deze uitgaven werden erg gewaardeerd op onze redactie. Op deze cd’s speelt trouwens ook onze collega-redacteur Peter De Koning alias TraumaSutra mee (let wel: hij was nog geen Dark Entries-medewerker toen we de cd’s bespraken, en de goede scores zijn dus ook niet aan enige sociale druk van zijnentwege te wijten).

Via Peter kwam ik ook te weten dat deze laatste twee cd’s voor geen meter verkopen, een aanduiding van de crisis in de cd-verkoop natuurlijk, maar ook van het weinige belang dat de Belgische scene soms hecht aan het talent van eigen bodem. Anders ligt het met deze heruitgave. Die verkoopt als zoete broodjes, en aangezien die beperkt is op 500 exemplaren kunnen diegenen die een exemplaar willen bemachtigen best niet te lang bij de pakken blijven zitten.

‘Music For Rituals’ was de eerste cd die uitkwam van de Hybryds in 1992, al had de groep - die al sinds 1984 bestond - eerder al een paar uitgaven op cassette en vinyl uitgebracht. Het materiaal werd opgenomen tussen 1988 en 1992 op verschillende locaties. In die tijd bestond de groep uit Magthea en Yasnaïa. Die laatste verleende haar stem aan verschillende nummers, terwijl andere nummers zuiver instrumenteel bleven. Ook Vidna Obmana (alias Dirk Serries) en Pier Luigi Andreoni droegen bij tot de cd, en er wordt zelfs een onbekende Ecuadoriaanse straatmuzikant gecrediteerd voor zijn bijdrage.

De cd werd moest de strijd tussen het mannelijke en het vrouwelijke in de wereld belichamen. De obsessie met magie en esoterie van Hybryds ligt er eveneens vingerdik op. We horen samples die lijken op gregoriaanse zang, oosterse stemmen of gezang van dansende derwisjen. Dit alles heeft duidelijk tot doel om ons in trance te brengen. Dat lukt ook bijzonder goed, alvast bij mij. De sfeer op de cd leidt me van de meest beklemmende duisternis tot hemelse schoonheid, heen en weer, verschillende keren na elkaar.

En dat is nog niet alles, want in de reeks heruitgaven van het oeuvre van de Hybryds dat het Poolse label Zoharum aan het uitwerken is, wordt ook steeds een tweede cd toegevoegd, en die werd deze keer opgevuld met onuitgegeven of moeilijk verkrijgbare stukken. Het gaat slechts om 5 nummers, maar die zijn wel zo lang dat ze de volledige cd in beslag nemen (1 uur en een kwartier).

We gaan terug tot de prille begindagen van de Hybryds in 1984, toen de Ierse saxofonist Barry Edgar Pilcher improvisaties naar Maghtea stuurde (dat ging toen nog - in die dagen zonder internet - met cassettes die over en weer werden gestuurd), die ze dan aan de hand van primitieve loops tot Hybrydsnummers verwerkte. Pilcher draagt vandaag trouwens nog steeds improvisaties bij aan de groep. Het meest opmerkelijke stuk op de bonus-cd is ‘Girl Hunter’, een ellenlange improvisatie op koto die Maghtea met een zekere Michel opgenomen heeft die de koto's zelf gebouwd heeft, en die dan aangevuld werd met samples uit een Japanse SM-film en een met effecten overspoelde cello van Yasnaïa.

Maar terug naar het hoofdwerk. Music for Rituals is een magisch ritueel waarin je je volledig moet laten onderdompelen en waaruit je als herboren terug tevoorschijn komt. Een unieke en bevreemdende luisterervaring die - alhoewel het bijna de maximumduur van het cd-medium inneemt - gerust nog langer had mogen duren.

Hybryds

Xavier Kruth
17/05/2014