|
|||||||||||||
De groep rond Sandy Nys gaat al een eeuwigheid mee in muziekjaren. De naam zou dan ook vertrouwd moeten klinken temeer omdat het een op en top Belgische project betreft dat geheel eigenzinnig meer hoogdrempelige genres als ritual, tribal, ambient en industrial een actuele post apocalyptische, transculturele klankleur geeft. Met “The Silent Whisper” breidt Hybryds een naadloos vervolg hun al zeer uitgebreide discografie, al was heet wel 3 jaar wachten op deze “The Silent Whisper” dat het album “Urban Rythms Urban Rituals” opvolgt. Net zoals op dit voorgaande album zijn ook hier TraumaSutra en Madeline Arndt als volwaardig lid van de partij. Er werkten evenwel nog heel wat andere namen, niet in het minst vocaal mee, aan deze nieuweling. Het duo Sophie Drakenvleugel en Raya Shaduwjaagster (samen Dark Poem) doen hun ding net zoals Sven Visterin en Peter De Koning geen onbekenden in de scene. Het nieuwe album heeft z’n titel alvast niet gestolen, het album vraagt, smeekt om een intense luisterbeurt, de vocalen worden bijna gefluisterd en de muziek vertaalt zich in mysterieuze, feeërieke en dan weer onheilszwangere ambient. Je zou kunnen stellen dat met dit album de groep naar z’n eerste levensjaren terug keert, de luisteraar in een mystiek rituele sfeer onderdompelt waardoor die voor de verscheurende keuze komt te staan er helemaal in mee en op te gaan of ervan weg te lopen. Openheid van geest is een sleutelwoord bij Hybryds en precies die geest is het lijdend en leidend voorwerp in de leefwereld van hybryds waar elke medaille de spreekwoordelijke twee zijden heeft. Een geest die zich evenwel ook makkelijk laat mislijden en bedriegen. En mede door verdieping en verbreding moet worden bevrijd van dogmas en valse waarheden. De gepaste soundtrack daarbij is Hybryds. Makkelijk is dit album niet maar voor de ambient fijnproevers die het wel hebben voor tribale en rituele invalshoeken biedt “The Silent Whisper” (die soms ook oorverdovend kan klinken) 11 stuks hoogstaande ambient met voor mij geheel subjectieve uistchieters als “Duende”, “Discipline”, “Silence” en “Morgendämmerung”. Met dit nieuwe album zalft en slaat hybryds als vanouds. Mystiek donkere ambient van een hoog niveau met voor mij als extra meerwaarde de wisselende vocalen die telkens een andere klankleur aan de nummers weet mee te geven. Een geest die zich in de klank fetisjen van Hybryds verdiept wordt bevrijd van alle waanzin al zullen er ook zijn die beweren dat deze muziek 'waanzinnig' is. Gelukkig lezen, naar ik hoop, deze verloren zielen Dark Entries niet. Kurt Ingels |
Volgende besprekingen
Kentin Jivek & Miro Snejdr - Voir Dire
Eleven Pond - Assemblage
The Eden House - Half Life
Aurelio Voltaire - BiTrektual
Tyske Ludder - Bambule
Koko Cohen - Clermond-Ferrand
Flesh And Fell - Flesh And Fell
Kommand+Kontrol - It Hz
Weareoff - Objects In Motion
Manic Depression Records - Bipolar Sounds #2
Andere besprekingen van HYBRYDS
Hybryds - Mythopia
Hybryds - Dreamscapes From A Dark Side & Voices Without A Sound
Hybryds - Drakenmoeder -Een Grafische Novelle (Boek)
Hybryds - Mistrust Authority & Tectonic Overload
Hybryds - The Ritual Of The Rave
Hybryds - Only Darkness
Hybryds - The Rhythm Of The Ritual / Ein Phallischer Gott
Hybryds - Music & Visuals For Rituals (boek)
Hybryds - The Ritual Should Be Kept Alive
Hybryds - Music for Rituals