|
|||||||||||||
De Griekse Dead Can Dance, zo stelde een collega van Dark Entries me Daemonia Nymphe voor. En de vergelijking gaat voor meer dan één aspect op. Daemonia Nymphe bestaat uit een man en een vrouw (ik heb er geen gedacht van of het een koppel is), en ook hier wordt de woordeloze en melodieuze vrouwenzang van Evi Stergiou - die het in tegenstelling tot Lisa Gerard houdt bij veel ge-ooh en ge-aah - gecombineerd met poëtische mannelijke zang van Spyros Giasafakis. Daarnaast zijn er een resem gasten op deze cd te horen, waaronder Peter Ulrich die deel uitmaakte van Dead Can dance in de begindagen van de groep. Daemonia Nymphe is een paradepaardje van het Franse Prikosnovénie-label, dat gespecialiseerd is in dromerige folk en neoklassiek met liefst vrouwelijke stemmen. Bedoeling is om hemelse sferen op te roepen, maar ook om de klassieke oudheid te laten herleven. Zo speelt het duo op nagebouwde klassieke instrumenten uit de oudheid als de lier, lyra (een soort xylofoon), pandoura (antieke luit), askaulos (Griekse doedelzak), santouri (een soort cimbalom) en nog een hoop andere met exotische namen als de seistro (lijkt op een ratel) en keras (hoorn). De klassiek oudheid herleeft ook in de teksten. Verschillende nummers zijn op toon gezette Orphische hymnen - genoemde naar de mythische zanger-dichter Orpheus - tot glorie van mythologische figuren als Zephyros, Ygeia, Nemesis, Gaia en Hypnos. Deze namen vind je terug in de titels van de nummers, maar ook de cd-titel ‘Psychostasia’ refereert naar de godenwereld. Het betekent de weging van de zielen door de goden. De cd is opgevat als de weerklank van de reis van een ziel. Het begint bij Zephiros, de god van de wind, die de ziel zijn leven inblaast, gaat dan over verschillende stadia en ontmoetingen waarin het onder meer danst, zijn eigen gedachtegoed uitbouwt, verlijdt wordt door een magische droom tot de ziel in de armen van Hypnos, god van de slaap en de dromen, indommelt. De cd biedt ons tien nummers die onderling gevarieerd zijn, maar toch steeds de dromerige atmosfeer uitademen die eigen zijn aan Daemonia Nymphe en Prikosnovénie. Misschien is de variatie onder meer het gevolg dat er erg lang - meer dan zes jaar - gewerkt is aan deze cd. Naast Griekse elementen is er ook plaats voor invloeden uit de Balkan - heel nadrukkelijk aanwezig in het titelnummer - en het Nabije Oosten. Dead Can Dance is op verschillende momenten niet ver verwijdert, maar toch heeft deze groep een heel eigen muzikale identiteit. Daemonia Nymphe op Prikosnovénie
Xavier Kruth |
Volgende besprekingen
Hekate - Sonnentanz
17 Pygmies - Isabel
Amber - Pearls Of Amber
Night Sins - New Grave
Horror Vacui - In Darkness You Will Feel Alright
Terminal State - Illegal Space Activity
Steiner - I remember how we were standing on Chesil Beach, we hardly said a word
Ulterior - The Bleach Room
Orange Sector - Vorwarts Nach Weit
X-Fusion - What remains is black
Andere besprekingen van DAEMONIA NYMPHE
Daemonia Nymphe - Macbeth
Daemonia Nymphe - DVD - Live At La Nuit Des Fées
Daemonia Nymphe - Krataia Asterope
Daemonia Nymphe - Remixed