Als u een kenner bent weet u dat deze Merciful Nuns release reeds vorig jaar verscheen. Bij Dark Entries kregen we echter pas onlangs een exemplaartje samen met de zuster uitgave “Goetia V”, waarvan u zich zeer binnenkort aan een review mag verwachten. Maar eerst “Goetia IV”, een album (8 nummers en extra hidden track), waarop bezieler en mysticus Artaud als vanouds z’n eigen ding doet en z’n voorkeuren voor occulte magie en mysticisme verpakt in gitzwart en intens gothic (rock) bombast.

De fans kunnen dus weerom in hun zwarte nopjes zijn. Artaud, gewoontegetrouw bijgestaan door eega Jawa Seth en medestrijder Jon, kiest evenwel niet voor de makkelijkste weg. De “Goetia” verhaalt over het oud Griekse The Book Of Goetia, dat in de 17de eeuw werd vertaald en geïnterpreteerd in het magische boek “The Lesser Key Of Soloman” welke, net als dit album, aanvangt met “Ars Goetia”en ons de weg wijst naar het oproepen van 72 demonen welke door koning Salomo werden opgesloten in een bronzen vat verzegeld met magische symbolen.

Alleen Salomo kan deze demonen, welke ook een infernale rangorde kennen, bevrijden en voor hem aan het werk zetten. Zo zouden deze hebben geholpen bij het bouwen van de tempel van YHWH. De “Goetia” kreeg vooral bekendheid bij occultisten en vrijmetselaars na het geschrift “The Book Of The Goetia Of Solomon The King” uit 1904 van de hand van opper occultist Aleister Crowley. Indien u interesse is gewekt kunt u alvast aan de slag op ‘google’ doch ik verplicht mezelf me hier aan de muzikale interpretatie te houden welke uiteraard niet geheel los kan gezien van het magische concept.

Gitzwart zei ik al, en de nummers waarin we spelenderwijs onder een dreigend wolkendek wat schwung ervaren zijn “Kybalion” en “Valley Of The Kings” die met een beetje fantasie verantwoordelijk kunnen gehouden voor een voorzichtige danspas. Dit betekent echter niet dat de andere nummers, hoewel eerder minimaal en vrij monotoon in compositie, geen indruk weten te maken. “Planets Collide” of “Love Is Will Purified” jagen je de stuipen op het lijf en lijken ontsproten aan de onderkant van de onderbuik van de aarde, de hel zeg maar.

In die zin mist deze “Goetia IV” z’n opzet dus niet al zult u, indien u op zoek bent naar krachtige gothic rock met melodie en schwung, allicht wel afhaken. De monotonie en het gitzwarte, beklijvende karakter vragen volharding en een onbevooroordeelde intrede in de wereld van de occulte magie.

Magie waarin wit en zwart voortdurend met elkaar duelleren. Een typische Merciful Nuns schijf zult u zeggen, in zekere zin wel, maar van alle albums die ik op heden heb gehoord is dit ongetwijfeld het meest intense, het meest mystieke bestemd voor een allicht relatief kleine maar fanatieke aanhang.

Merciful Nuns

Kurt Ingels
21/03/2013