|
|||||||||||||
Dit moet zowat een van de meest verwachte albums van de afgelopen jaren zijn en wanneer je weet dat hun laatste studioalbum, Spiritchaser, alweer dateert van 1996 dan weet je dat er enige verwachtingen aan vast hangen. Kan Dead Can Dance die, bij de meesten hoge, verwachtingen wel inlossen...? Natuurlijk niet, want aan die verwachtingen hangen zeer subjectieve denkbeelden vast die de band weinig ruimte zouden laten om te evolueren. We mogen niet vergeten dat sinds hun laatste concertenreeks zowel Lisa Gerrard als Brendan Perry lange tijd met andere zaken dan DCD bezig waren. Het kan dan ook niet anders dan dat hun geluid anno 2012 ook een stevige evolutie heeft ondergaan. Een geluid dat evenwel nog steeds voldoende aanleunt bij dat van Spiritchaser uit 1996 en Into The Labyrinth uit 1993... Wanneer men de hoes bekijkt, een veld met verdroogde zonnebloemen tegen een avondlijke achtergrond, dan geeft deze het gevoel dat het best wel een donkere plaat zou kunnen worden. Gelukkig gaat dit niet zo ver als Lisa Gerrard's soloalbum The Silver Tree (niet echt haar warmste plaat)... Achter het beeld van de afgestorven zonnebloemen schuilt immers de gedachte van de glorieuze wedergeboorte (Anastasis in het Grieks) en de doden zullen terug kunnen dansen; met hun bloemenkruin naar de Zon geheven. Bij DCD is zoiets nooit toevallig en het thema komt ook direct aan bod tijdens het openingsnummer, Children of the Sun. Deze statige en majesteuze opener is een mooi door Brendan Perry's stem gedragen compositie die direct al de toon zet voor de rest van het album: veel vocalen door Perry (toch de meerderheid), een tekst waar serieus over nagedacht is en een eigentijdse compositie die geen karaktermoord pleegt op het oorspronkelijke DCD-geluid. Perry's heldere gitaar blijkt nog steeds de beste gezel voor Gerrards' stem en ook haar Yang Chin (een soort chinese dulcimer) bewijst nog steeds authentieke diensten. Hoe verzot we ook zijn op de stem van de dame, we kunnen er niet omheen dat de door Perry gedomineerde nummers het meeste bijblijven. Daar zitten ongetwijfeld de sterke teksten en composities voor iets tussen. Zo durven ze tijdens Amnesia te klinken als een Depeche Mode van eind jaren '80, terwijl Perry een treurzang afsteekt over het verlies van ons Collectieve Geheugen en de gevolgen daarvan voor onze toekomst. In een later stadium evoleert het nummer naar de meer filmische composities van Craig Armstrong, nog zo'n icoon... Ook Opium is een donker Perry-nummer, waarin hij ons zijn hang naar escapisme bekent, hoewel er naar goede DCD-traditie ook een sjamanistisch kantje aan vast hangt. Het best nummer is ook weer een Perry-compositie. All in Good Time kabbelt voort als een rustige maar donkere zee, rustig maar wel met onvermoedde diepten . Ulysses (DCD-album The Serpent's Egg) is niet echt veraf hier... Het enige wat ik echt tègen Anastasis kan inbrengen is dat het ook zo'n kakkige en belachelijk bombastische compositie als Return of the She-King bevat. Een afgrijselijke electronische persiflage op Schotse bandmusic. In ieder geval is het niet voldoende om de rest van het plezier te vergallen en ik ben er zeker van dat diegenen die een ticket konden bemachtigen voor het uitverkochte DCD-concert te Brussel, op 29 september, een fijne avond gaan beleven... Jan Denolet |
PIASVolgende besprekingen
Vicious Pink - Vicious Pink (Expanded Edition)
Dark Karma Soul - Theory Of Karma
L'âme immortelle - Fragmente
Gatherer - So Be It
X Ray Pop - The Dream Machine
Cocks Arquette - Cocks Arquette
The Night Terrors - Monster / Lasers For Eyes
Semistereo - Semistereo
Stress - Conspiracy Theory (lp)
The Surreal Funfair - Navigation Lost
Andere besprekingen van DEAD CAN DANCE
Dead Can Dance - In Concert
Black Easter, in het verleden was het tweemaal het door ons erg gesmaakte muzikale paradepaardje van Dark Entries webmaster/mede Peek-A-Boo oprichter Ward de Prins. Ward overleed vorig jaar geheel onverwacht, en wat zou er mooier zijn qua eerbetoon aan deze prachtige persoon dan nog eens een keertje zijn festival te laten doorgaan ter zijner ...
“Morgenavond trekt de La Merde kermis de Vlasmarkt op, haelt alvast uw klompen boven en dans alsof het de zomer van 1569 was!”, alzo prees Thomas Van den Eynde, een van de twee leden van La Merde, hun concert op de tweede editie van Gedonder in de Kinky Star aan.
Niet zo maar een concert, want we zouden hier getuige zijn van ...
Het zal u niet ontgaan zijn dat de Paashaas dit jaar heel wat evenementen in België rondgestrooid heeft.
In uw zoektocht naar de lekkerste eitjes helpen we u graag een handje middels dit beknopte overzicht.
(vrijdag 19 april) In JH De Wommel kan je dit weekend drie dagen lang genieten van het beste wat het minimal wave genre te ...
Het duurde een beetje langer dan voorzien, maar binnenkort zal de vernieuwde locatie van de Maastrichtse club de Muziekgieterij dan toch de deuren openen.
Voor het allerlaatste evenement in de ‘oude’ Muziekgieterij slaat men aldaar de handen ineen met Linke Soto en EPM Music om met een affiche voor de dag te komen die de liefhebbers ...
18 april 2017 verliet bezieler en zanger Voe Saint-Claire van Angels Of Liberty ons... Veel te vroeg. De groep deed mijn gothic rock minnend hart weer sneller bonzen met het fantastische debuut “Pinnacle Of The Draco” (2012), oorspronkelijk uit op het eigen Secret Sin label, dat bol stond van de klassiekers. Tenminste, in een rechtvaardige ...
Wie haar nog niet gespot had op Joy Division-tribute A Change of Speech… en haar eerste album …and so the morning comes gemist had, die kon Evi Vine in 2016 ontdekken op het Black Easter Festival in Antwerpen, waar ze haar tweede album Give Your Heart To The Hawks voor kwam stellen. Tijdens die editie speelden 2 artiesten het ...
Onlangs mochten wij tot onze grote vreugde kennismaken met het nieuwe Belgische duo La Merde. Hun eerste cassette Dood En De Merde liet een verpletterende indruk achter bij uw recensent van dienst die niet toevallig hoog oploopt met The Moon Lay Hidden Beneath A Cloud en soortgelijke “wereld-serpenten”, net het straatje waarin ...
Dringend tijd voor een nieuw album van Vlad in Tears? Correct! Maar nog even geduld. Pas tijdens komende herfst mag je de nieuweling ‘Dead Stories of Forsaken Lovers’ verwachten. Als je al is wil proeven, kan je hier de single ‘Born again’ beluisteren. Dit lied kwam tot stand in samenwerking met Lex (Megaherz) en Kris ...
Als er een naam is binnen de Belgische underground waaraan je de laatste tijd onmogelijk ontsnappen kan, is het wel die van Ashtoreth.
Hoewel Peter Verwimp nog maar enkele jaren onder deze noemer naam begon te maken in het dark ambient genre, wist hij zich al heel snel op te werken tot een naam om rekening mee te houden. Op de productiviteit ...