|
|||||||||||||
Muziek en liefhebbers van onafhankelijke film zitten goed met deze luxeheruitgave van de origineel in 1983 verschenen soundtrack bij de film “Johny YesNo”. De film, van de hand van alternatieve filmmaker Peter Care (de man zou later bekendheid genieten als regisseur van tal van videoclips) verscheen op vhs één jaar eerder. Gezien de originelen haast onvindbaar waren geworden besloot Mute eind vorig jaar tot een luxe heruitgave. Een heuse “Johny YesNo redux” box. Inhoud; de originele “Johny YesNo” filmversie en de originele extra’s alsook een eigentijdse remake door diezelfde Peter Care, "Johny YesNo redux" met tal van extra’s. Al meteen goed voor 2 dvd’s, maar ook de originele soundtrack werd herwerkt. Richard H Kirk, origineel Cabaret Voltaire lid, werd bereid gevonden om de originele nummers, onder andere in functie van de nieuwe filmversie, volledig te remixen en zelfs een aantal exclusieve nummers uit z’n apparatuur te toveren. Bij de film moeten niet alleen de beelden maar ook de klanken spreken. Dit was het uitgangspunt bij het maken van “Johny YesNo” diens originele versie mede door de vhs korrel ook naar beeld ietwat gedateerd aandoet. Een typerend begin jaren ’80 cult product dat mooi werd hertaald in z’n redux versie naar de actualiteit, ons heden waarin beelden nog sneller moeten flitsen en alles een stuk snediger moet. De film laat zich bekijken als een trip maar dan in flashback. Naar een verhaallijn blijft het zoeken, de personages zijn getormenteerde zielen op zoek naar zichzelf, naar liefde. Drugs zijn een vlucht naar meer ellende, naar geweld en sex. De acteurs bloeden, zijn gewond. Verloren en hopeloos. En dan is er natuurlijk nog de muziek die de spanning en de adrenaline van de acteurs, maar evenzeer van de niets vermoedende kijker de hoogte injaagt. Muziek die aantrekt en afstoot, net zoals het filmverhaal. Donker, hallucinerende beats en bleeps, als een opzwepende hartslag doorheen de film. Plots met een jazzy en semi vrolijke toets en dan weer donker en dreigend. De industriële technoïde klanken voeren je net als Johny in een doelloze taxirit doorheen de nacht. Razen(d) de grootstadtunnels door om af en toe opgelicht door een straaltje zon boven water te komen. Bevreemdend aantrekkelijk, een doelloze rit naar liefde of ware het gewoon goedkope hoeren die je over de schaamte en de liefdeswonde heen kunnen tillen? Tippelend langs de koude neon glitter. En de muziek die maar doorraast. Jezelf confronterend met beelden van eigen en industrieel verval. Alsof een je aantrekkelijke striptease danseres bij het uittrekken van haar kleren een vetgemest varken blijkt te zijn. Drugs om te ontsnappen en nog meer te hallucineren op klanken die je als post-industrieel behangpapier in de slaapkamer omgeven. Cabarat Voltaire en Peter Care hebben een verbond met het diepste van onszelf gesmeed. Pijnlijk confronterend maar steeds scherp (zoals de scherven van een speigel) en altijd badend in angst maar verder dromend. Vindt de gewonde Johny z’n getormenteerde Tina? U ziet en hoort het hier in twee versies, waarvan ik toch de redux versie wil aanbevelen, al herken je er wel veel van het origineel in, het is allemaal net iets scherper en vooral de beelden zijn accurater, minder dof. Deze release is cult zonder meer. En ook al krijg je er na het zien en beluisteren niet meteen kop noch staart aan toch blijft er van deze “Johny YesNo”, die immense vloedgolf aan bizarre beelden, heel wat hangen. Al word je er niet meteen vrolijk van; verplicht voer voor fans van de eerste industriële golf en uiteraard ook van pioniers Cabaret Voltaire. Een fragment:
Kurt Ingels |
MuteVolgende besprekingen
Vaiping - Industrial Workers Of The World
Clockwork Spirit - Clockwork Spirit
Tannhauser - Songs Are What We Are
Airbag - All Rights Removed
Masonic Youth (dvdr) - Ordo Ab Surd
Foretaste - Love On Demand
The Danse Society (vinyl) - Demos Vol. 1
System Liliputt (vinyl) - Harpa
Europa - La Ultima Emoción (vinyl)
ERP - Caos
Het regent afgelastingen van concerten, al is dit gelukkig nog niet overal. Optredens mogen immers nog steeds doorgaan mits er zowel naar een Covid Safe Ticket als naar het dragen van een mondmasker wordt gevraagd. En dat is het geval op Wool-E Fest, dat volgende zaterdag doorgaat in het Brusselse Magasin 4.
Wool-E Fest, dat doorgaat op ...
Na vele jaren wachten verscheen rond deze tijd vorig jaar het album “Perfumes And Fripperies” (klik hier voor de Dark Entries review) van deze Amerikaanse cult formatie. De groep gaat ondertussen weer live de hort op en om zich in de kijker te spelen, pakt de groep nu uit met de ep “Mixers And Elixirs” waarop de gothic ...
Hopelijk liggen ze gauw op de redactietafel voor een kritische review hoor ik u al denken. Feit is dat Cold Transmission naarstig aan de weg blijft timmeren om minder gekende internationale post punk acts (en alles wat onder dat label vegeteert) tot bij ons in de woonkamer te brengen en dat alleen al verdient respect. Recent verscheen er nieuw ...
Er werd een plaat van Lacrimosa beloofd voor 2020, maar er is de afgelopen twee jaar zoveel gebeurd dat we Tilo Wolff kunnen vergeven dat het wat langer geduurd heeft. Al sinds een paar dagen worden er evenwel steeds meer details bekend gemaakt over de nieuwe Lacrimosa. Deze komt op 24 december 2021 uit, net op tijd dus om het als kerstcadeau ...
Laten we er maar eens als bij de kippen bij zijn. Dicentra Macrantha is een nieuw project uit Leuven, dat net zijn eerste nummers uitgebracht heeft: 'Goddess' en 'Halloween'. Toch gaat het hier ook om een oude bekende. Krys Lunacy van Dicentra Macrantha is immers ook de man die rond 2011 de muziek van de batcave cultgroep The ...
“Zie mij hier nu staan”, verzuchtte Xavier Kruth tijdens het laatste nummer van zijn band Winterstille (met ook Dark Entries collega Gerry Croon in de gelederen).
Exact hetzelfde idee hadden we toen we dat moment ons als koopwaar door middel van een barcode moesten laten scannen om de ‘zwarte poort’ van Aarschot ...
Whispers In The Shadow bestaat 25 jaar, en dat mag gevierd worden. Er komt een nieuwe verzamelaar uit, 'Gilding The Lily', die gedeeltelijk bestaat uit nieuwe opnames van de beste nummers uit de afgelopen kwarteeuw. En dat de groep een serieuze evolutie heeft doorgemaakt in die periode, kunt u lezen in het gesprek dat we met frontman ...
In covid tijden een onderneming als deze Sinner’s Day uit de grond stampen is geen evidentie. Dat bleek nog maar een keer uit het wegvallen van diverse groepen die vooral om die pandemie reden verstek gaven. Immers covid maakt een Europese toer op poten zetten, waarbij alle landen hun eigen covid ongemakken en dito regeltjes kennen, ...