|
|||||||||||||
Muziek en liefhebbers van onafhankelijke film zitten goed met deze luxeheruitgave van de origineel in 1983 verschenen soundtrack bij de film “Johny YesNo”. De film, van de hand van alternatieve filmmaker Peter Care (de man zou later bekendheid genieten als regisseur van tal van videoclips) verscheen op vhs één jaar eerder. Gezien de originelen haast onvindbaar waren geworden besloot Mute eind vorig jaar tot een luxe heruitgave. Een heuse “Johny YesNo redux” box. Inhoud; de originele “Johny YesNo” filmversie en de originele extra’s alsook een eigentijdse remake door diezelfde Peter Care, "Johny YesNo redux" met tal van extra’s. Al meteen goed voor 2 dvd’s, maar ook de originele soundtrack werd herwerkt. Richard H Kirk, origineel Cabaret Voltaire lid, werd bereid gevonden om de originele nummers, onder andere in functie van de nieuwe filmversie, volledig te remixen en zelfs een aantal exclusieve nummers uit z’n apparatuur te toveren. Bij de film moeten niet alleen de beelden maar ook de klanken spreken. Dit was het uitgangspunt bij het maken van “Johny YesNo” diens originele versie mede door de vhs korrel ook naar beeld ietwat gedateerd aandoet. Een typerend begin jaren ’80 cult product dat mooi werd hertaald in z’n redux versie naar de actualiteit, ons heden waarin beelden nog sneller moeten flitsen en alles een stuk snediger moet. De film laat zich bekijken als een trip maar dan in flashback. Naar een verhaallijn blijft het zoeken, de personages zijn getormenteerde zielen op zoek naar zichzelf, naar liefde. Drugs zijn een vlucht naar meer ellende, naar geweld en sex. De acteurs bloeden, zijn gewond. Verloren en hopeloos. En dan is er natuurlijk nog de muziek die de spanning en de adrenaline van de acteurs, maar evenzeer van de niets vermoedende kijker de hoogte injaagt. Muziek die aantrekt en afstoot, net zoals het filmverhaal. Donker, hallucinerende beats en bleeps, als een opzwepende hartslag doorheen de film. Plots met een jazzy en semi vrolijke toets en dan weer donker en dreigend. De industriële technoïde klanken voeren je net als Johny in een doelloze taxirit doorheen de nacht. Razen(d) de grootstadtunnels door om af en toe opgelicht door een straaltje zon boven water te komen. Bevreemdend aantrekkelijk, een doelloze rit naar liefde of ware het gewoon goedkope hoeren die je over de schaamte en de liefdeswonde heen kunnen tillen? Tippelend langs de koude neon glitter. En de muziek die maar doorraast. Jezelf confronterend met beelden van eigen en industrieel verval. Alsof een je aantrekkelijke striptease danseres bij het uittrekken van haar kleren een vetgemest varken blijkt te zijn. Drugs om te ontsnappen en nog meer te hallucineren op klanken die je als post-industrieel behangpapier in de slaapkamer omgeven. Cabarat Voltaire en Peter Care hebben een verbond met het diepste van onszelf gesmeed. Pijnlijk confronterend maar steeds scherp (zoals de scherven van een speigel) en altijd badend in angst maar verder dromend. Vindt de gewonde Johny z’n getormenteerde Tina? U ziet en hoort het hier in twee versies, waarvan ik toch de redux versie wil aanbevelen, al herken je er wel veel van het origineel in, het is allemaal net iets scherper en vooral de beelden zijn accurater, minder dof. Deze release is cult zonder meer. En ook al krijg je er na het zien en beluisteren niet meteen kop noch staart aan toch blijft er van deze “Johny YesNo”, die immense vloedgolf aan bizarre beelden, heel wat hangen. Al word je er niet meteen vrolijk van; verplicht voer voor fans van de eerste industriële golf en uiteraard ook van pioniers Cabaret Voltaire. Een fragment:
Kurt Ingels |
MuteVolgende besprekingen
Vaiping - Industrial Workers Of The World
Clockwork Spirit - Clockwork Spirit
Tannhauser - Songs Are What We Are
Airbag - All Rights Removed
Masonic Youth (dvdr) - Ordo Ab Surd
Foretaste - Love On Demand
The Danse Society (vinyl) - Demos Vol. 1
System Liliputt (vinyl) - Harpa
Europa - La Ultima Emoción (vinyl)
ERP - Caos
Rammstein, de band waarvan de groepsleden al eens graag met vuur spelen, trad deze woensdag op voor een uitverkocht Koning Boudewijnstadion. Uw reporter ter plekke was erbij en kwam er zonder brandwonden vanaf.
Er was een massale toeloop voor de metalband uit Duitsland. Alle tickets vlogen in november vorige jaar reeds in minder dan een ...
Zelf geven ze er niet zo heel veel ruchtbaarheid aan, maar dit jaar viert M’era Luna zijn inmiddels 20ste editie. De jaarlijkse traditie in volle zomertijd mag iedere keer dan weer een feestje zijn. Het feestje in eigen leefwereld, waar het vliegveld van het Duitse Hildesheim wordt omgetoverd tot het walhalla van de gothics en ...
Muzikale fijnproevers weten al langer dan vandaag dat JH De Wommel de place to be is om deviante muziekjes te ontdekken.
Op de laatste dag van de zomervakantie slaan New Wave Top 100 en Pale Moon de handen in elkaar voor de tweede editie van Sewerfest.
Vanaf 20 uur kan je er optredens meepikken van Diagnostic Error (EBM), Cojones Del ...
De nieuwe, postume Angels Of Liberty, “Servant Of The Grail” is een feit. En ik ben redelijk enthousiast. Ik hoop binnenkort een review van dit album op deze site te kunnen presenteren maar wil u nu alvast laten kennis maken met “The Last Vampire”, het nummer dat dit album moet presenteren. En geloof me dit nummer doet ...
Ik ken het, en allicht nog velen anderen met me. Ook al willen u en ik als notoire goths het eeuwige leven we worden ouder en daar komen dan - als je niet goed oplet - soms kinderen bij kijken. En die kijken met ouder worden wel eens raar op bij al dat zwart van mama of papa om van de muziek die soms door de woonkamer galmt nog maar te zwijgen. ...
Ze volgen elkaar in snel tempo op, de Dark Entries Nights, maar dat is uitzonderlijk. Zaterdag mogen we twee uitstekende elektronische groepen ontvangen die onlangs prachtplaten hebben uitgebracht.
Noire Antidote komt uit Nederland en heeft zich in korte tijd opgewerkt tot één van de witch house-groepen die je moet gezien ...
Mirexxx heeft een nieuwe cd uit: ‘Vault’. Opnieuw krijgen we old school dark electro, maar anderzijds verschilt hun geluid danig van andere electrogroepen, onder meer omdat de basdrums niet prominent gebruikt worden en ze eerder hoge percussie en bliebjes gebruiken. De reacties op de nieuwe plaat waren uitstekend, en voor ons was ...
Meer dan een jaar had ik ernaar uitgekeken: de 28ste editie van het Wave-Gotik-Treffen in het pinksterweekend. Persoonlijk vond ik het donkere elektronische deel van de line-up niet echt "wauw", maar dat hield mij niet tegen om mij 4,5 dag lang rot te amuseren. En zoals elk jaar schrijf ik ook nu een verslag over mijn dolle avonturen ...
