|
|||
‘Skyshaper is een moeilijke maar eerlijke plaat’, met die woorden gaf tekstschrijver Joakim Montelius ons al de perfecte omschrijving van Covenants nieuwste langspeler. Doe de boeken dan maar dicht. Want hoewel ‘Skyshaper’ al meer dan een maand in onze cd-speler zit, we krijgen er maar geen deftig woord over geschreven. Maar de intelligentste band van z’n ondergewaardeerde generatie verdient natuurlijk een woordje uitleg, uitvoerig zelfs. En na de honderd en dertiende luisterbeurt lijkt het ons vandaag te lukken. ‘Skyshaper’ is een grillige, een verwarde plaat. En daarmee slaagt Covenant er voor de vierde keer in acht jaar tijd in om de vinger op de juiste plek van onze gemoedstoestand te leggen. In 1998 barstte ‘Europa’ van een geladen gevoel van opwinding, een tijd waarin we zelfs verlangden naar de geur van brandende cherosine: ‘Go film! We can all be heroes’ . Daarna was de euforie compleet met ‘United States of Mind’, maar op diezelfde plaat tastte Covenant ook de keurzijde, twijfel, af: luister maar naar ‘Like tears in the rain’ en ‘Still life’. ‘Nothern Light’ was de plaat die volgde op 11 september. Natuurlijk was dit geen plaat over de aanslagen, maar ze kristalliseerde perfect de gevoelens van angst die teweeg waren gebracht: ‘we are noisy people, for a better living’, ‘we stand alone’ en de hoopvolle schreeuw om hulp ‘Call the ships to port’. Genoeg geschiedenis. Vandaag zijn we 2006 en het zijn, of je nu je platencontract verloren hebt zoals Covenant of niet, verwarde tijden. Nog meer dan vier jaar geleden. Op ‘Skyshaper’ graaft Covenant tot in alle uithoeken van z’n muzikale spectrum en ziel. Naast melancholische sprankeltjes hoop als ‘Ritual noise’, ‘Brave new world’, ‘20Hz’ en de beukende vreugdestranen van ‘Sweet & salty’ levert de arbeid vooral donkere, eenzame en doorleefd gezongen passages op: ‘The men’ (zeer meeslepend), ‘Happy man’ (bedrieglijk), ‘Spindrift’ (overdonderend), ‘The world is growing loud’ (ontroerend) en ‘Greater than the sun’ (gewoonweg magistraal). ‘Pulse’, Covenants definitieve electronummer, vat het mooi samen met het beeld dat je verdwaald bent op een snelweg en alles genadeloos voorbij flitst. Het summum is wellicht bonustrack ‘Subterfugue for 3 absynths’, een bijna onbeluisterbare 42-minuten lange synthesizersequentie in opperste staat van verwarring. Misschien betrekken ik het teveel op mezelf... maar voor mij is ‘Skyshaper’ de juiste plaat op het juiste moment. Of het nu Covenants beste langspeler is, of slechtste, of ergens tussenin... dat moet de tijd maar uitwijzen. [HVG]
|
Volgende besprekingen
Misery - Nexus
Girls Under Glass - Equilibrium
Militant Cheerleaders On The Move - Strike One
Preussak - 1989/Werkschau/2005
Tyske Ludder - Sojus
Steril - 400 Years of Electronic Music
los LOS - Viva Los LOS!
Caprice - Elvenmusic 3: The Tales Of The Uninvited
Francesco Banchini, Louisa John-Krol & Lys - Love Sessions 2
Manes - [View]
Andere besprekingen van COVENANT
Covenant - The Blinding Dark
Covenant - Last Dance
Covenant - Modern Ruin
Covenant - In transit (DVD)
Covenant - Ritual Noise EP