|
|||
| Eerst dit. Mocht u op zoek zijn, als oude goth rot in het genre, naar exclusief materiaal, hetzij zeldzame en exclusieve live fragmenten, lang vergeten videoclips of gewoon extra’s zoals embryonale interviews of gewoon nooit eerder gepubliceerd fotomateriaal van deze gothfathers, vergeet het. Niets van dit alles op deze eerste officiële Bauhaus dvd die eigenlijk gewoon een compilatie is van de in een ver verleden (1983 – 1984) verschenen video’s… u raadt het al “Shadow of Light” en “Archive”. Nu, Dark Entries durft te betwijfelen dat u ook maar één van deze video’s in uw collectie steken hebt of u zou zo’n zeldzame zwarte raaf moeten zijn die echt in muziek geïnteresseerd is en nog altijd meer geld uitbesteed aan deze muziekjes dan aan een nieuw gothic plunje. Trouwens, Peter Murphy deed het eigenlijk ook allemaal maar met een goedkope cape en een gloeilamp. Om gothic te zijn is er niet meer nodig, behalve de juiste ingesteldheid natuurlijk en dat hadden de jongens van Bauhaus aan de vooravond van de jaren ’80 al. “Bella Lugosi’s Dead” wordt niet voor niets als het eerste echte gothic nummer beschouwd, verantwoordelijk voor een ganse beweging met de mystiek van de vampier dwepende volgelingen en ook anno 2006 blijft dit meer dan 9 minuten durende nummer ongelooflijk creepy en spannend klinken. Undead, undead, undead… is dus bij deze geen understatement maar een etikettering die perfect bij Bauhaus past. Het grote publiek, al moeten we dit allicht beperken tot diegene die tussen dit publiek toch nog sporadisch over een zekere ‘smaak’ voor onvergankelijke muziekjes beschikken, kennen Bauhaus wellicht vooral van “She’s in parties” al was het maar omdat dit nummer op meerdere compilaties verscheen, niet in het minst op de in onze regio toch relatief populaire serie “New Wave Club ClasX” (Antler). De video met de dandy Bauhaus vindt u trouwens op deze dvd, net als de clips van de swinger “Telegram Sam”, het mooie en in mijn ogen misschien wel meest intense Bauhaus nummers “Spirit” en de Bowie-cover “Ziggy Stardust”. De overige nummers zijn live fragmenten uit 1982 (Londen), die op deel 2 “Archive” als een filmpje door een ietwat bevreemdende oude man zonder woorden aan elkaar worden gepraat. Bauhaus kon alles.Voor de techneuten, de kwaliteit van beeld en geluid is meer dan behoorlijk, maar dat is in ons geval bijzaak. Deze dvd is gewoon een tijdloos document van een al even tijdloze groep die er steevast in slaagde tijdloze nummers te maken die gotische bombast moeiteloos met rock’n roll en een zekere punk gedrevenheid / attitude verzoenen. Bauhaus is uniek, zoals deze groep worden ze jammer genoeg niet meer gemaakt. Kopen die handel, tenminste als je weet of wil weten waar authentiek gothic (rock) voor staat. I dare you… Tracklist: Part 1 Shadow Of Light “Bela Lugosi’s Dead” “Telegram Sam” “Rosegarden Funeral of Sores” “Mask” “Spirit” “In The Flatfield” “Ziggy Stardust” “Hollow Hills” “She’s In Parties” Part 2 Archive “Lagartija Nick” “The Passion Of Lovers” “Kick In The Eye” “A God In An Alcove” “Dancing” “Hair Of The Dog” “Stigmata Martyr” “Dark Entries” “We Love Our Audience” “Sanity Assasin” [KI] Kurt Ingels |
Volgende besprekingen
Decadence - Where Do Broken Hearts Go?
Judith Juillerat - Soliloquy
Nanko - Nanko
Covenant - Ritual Noise EP
Sunao Inami - An impulse of acoustic / Delayed
The Protagonist - Songs Of Experience
Pinknruby - Garden
Louisa John-Krol - Apple Pentacle
Miss Kittin - Live at Sonar
Siglo XX - 1980-1986
Andere besprekingen van BAUHAUS
Bauhaus - Go away White
Wie de nieuwe single van Morgan King hoort zal, misschien niet meteen horen dat hij ooit één van de meest succesvolle houseproducers ter wereld was. Zijn wortels had hij evenwel in de new wave, en na zich in de jaren 90 een tijdje teruggetrokken te hebben uit de muziekwereld, is hij meer experimentele elektronische muziek beginnen ...
Theatre of Hate maakte begin jaren 80 furore met maatschappijkritische post-punk, destijds werd ook wel eens de term 'positive punk' gebruikt, maar die is wat in onbruik geraakt. Hoe dan ook, de groep bestaat nog steeds en Kirk Brandon en de zijnen treden - zeker sinds de uitgave van 'Kinshi' in 2016 - weer regelmatig op. Verleden ...
Theodor Bastard heeft de lange weg van zwaarmoedige darkwave naar sjamanistische wereldmuziek afgelegd, en in elk stadium van hun oeuvre konden ze mooie resultaten voorleggen. In 2015 gaf de groep rond Yana Veva en Fedor Svolotch een reeks kamerconcerten onder de noemer 'Unusual Concerts Tour'. Het heeft blijkbaar veel voeten in de ...
Het verhaal van hoe een eenmansband zich weet te integreren in de hedendaagse wereld van de postpunk. En daarbij vooral weet samen te werken met goeie vrienden. Antipole kwam voor het eerst in ons vizier door het album Northern Flux dat werd uitgebracht via het Franse Unknown Pleasures-label. Een album dat donkerheid met lichtheid wist ...
Yep, het W-festival is thans nog maar een maand van ons verwijderd. Van 15 tot 19 augustus is het zo ver: het feestje voor liefhebbers van zwarte en eightiesmuziek gaat van start in Amougies. We geven nog een allerlaatste keer twee vrijkaarten voor het festival weg. Daarvoor moet u wel een prijsvraag oplossen. Over één van de ...
Autumn Tears stond in hun prille beginjaren - ze bestaan sinds 1995 - garant voor zuiver misantropische neoklassieke duisternis. Alles evolueert evenwel, en gaandeweg sloop er heel wat schoonheid in de neoklassieke composities van de Amerikanen. Met als hoogtepunt het prachtige 'The Hallowing' uit 2007. Het was bedoeld als de laatste ...
Theatre of Hate heeft met 'Westworld' muziekgeschiedenis geschreven. Ze maakten postpunk met grauwe, rauwe nummers die niet bepaald overvloeiden van optimisme. De groep leefde een kort maar krachtig bestaan tot de groep overging in Spear of Destiny in 1982. Vandaag is het evenwel Theatre of Hate dat terug van zich laat horen. In 2016 ...
The Cure bestaat 40 jaar, en dat werd verleden zaterdag met veel poeha gevierd in Londen. Fans van over de hele wereld hebben zich verzameld in Hyde Park om optredens te zien Editors, Goldfrapp, Interpol en nog wat andere namen, maar toch vooral om het twee uur durende concert mee te maken van het feestvarken zelf.
Robert Smith had aangekondigd ...
Het meest exclusieve concert waarover u op onze pagina’s lezen kunt, zal hoogstwaarschijnlijk de review zijn waar uw ogen momenteel over glijden.
Een tijdje terug ontving ondergetekende namelijk op Facebook een privé bericht van Michael Tellbach, beter gekend als Art Abscons. Hij nodigde me uit voor een privé evenement ...
