|
|||||||||||||
Een nieuw compilatie album van The Arch dat de periode tussen ’87 en ’92 bestrijkt, met de platen “As Quiet As” (EP, 1987), “A Strange Point Of You” (LP, 1988), “Stay Lay” (Maxi, 1989), “The Messier Album” (LP, 1990) en “Ribdancer” (Maxi, 1991). In totaal werden uit deze platen 17 tracks weerhouden om op deze compilatie te prijken en als extraatje staat als 18de track het nummer “Pride” er nog een tweede keer op, in een live uitvoering opgenomen te Breendonk – de thuisbasis van The Arch – in oktober 2006. The Arch - een beetje een miskende band in eigen land, behalve dan bij de new wave incrowd - staan garant voor een sublieme mix van gitaarwave en ebm. De compilatie opent met het magistrale en van een ware killer-riff voorziene “Ribdancer”, mijn persoonlijke favoriete The Arch song. Verderop vinden we nog klassiekers als “No Noise”, het bittere relaas van een spaak gelopen relatie (‘Walking in the rain/ Waiting for you in vain/ Hoping for a sign/ Why won't you be mine/ Running and hiding is your game/ Hurting me is your aim/ Causing sorrow and grief/ Stealing my heart as a thief) en “Revenge Revival” (‘an asshole out of control’). Mocht natuurlijk absoluut niet ontbreken: dé The Arch klassieker “Babsi ist Tod”, een song geïnspireerd op het boek “Wir Kinder vom Bahnhof Zoo”, de autobiografie van de Berlijnse junk Christiane F., wiens vriendin Babsi op amper 14-jarige leeftijd overleed aan een overdosis heroïne. Als verdere hoogtepunten mogen de meer ebm-getinte nummers “Crawling Crowd” en “Stay Lay” zeker niet onvermeld blijven. En er staan nog veel meer schitterende songs op zoals “Coward”, "All My Trust", het ietwat aan bands als Bauhaus en Play Dead schatplichtige “Wait” en gewoon teveel om op te noemen! Het originele materiaal van The Arch is nog maar moeilijk te vinden en dat geldt al evenzeer voor vorige compilaties, zoals het in 1995 door Discordia uitgegeven “Seconds And Centuries”, dat overigens voor een groot deel (12 om precies te zijn) dezelfde nummers bevatte. Voor wie nog niets van The Arch in huis heeft, is dit dus een uitgelezen kans om met deze unieke Belgische new wave band kennis te maken!
http://users.skynet.be/rhadendjaksa/The_Arch
http://www.myspace.com/thearchbelgium
Henk Vereecken |
Eigen beheerVolgende besprekingen
Santa Hates You - Rocket Heart
Andrew Liles - Ouarda - the subtle art of phyllorhodmancy -
Oren Ambarchi - Intermission 2000-2008
Peter Broderick & Machinefabriek - Blank Grey Canvas Sky
Daniel Menche - Kataract
Xeno & Oaklander - Sentinelle
Duncan O'Cealllaigh - Psalms
Elis - Catharsis
Left Spine Down - Fighting For Voltage - Deluxe Edition
Rawkfist - Gardens Of Elysia
Andere besprekingen van THE ARCH
The Arch - Fates
The Arch - Engine In Void
In hetzelfde genre: EBM
Terrolokaust - God Loves The Violence
Mirexxx - Nine Angles
Straftanz - Mainstream Sellout Overground
Autodafeh - Act Of Faith
Haujobb - Dead Market
Radical G - Darkness Falls
BLAME - Convergent Fields
Digital Factor - Violator
Mana ERG - Idiosyncratic
Various Artists - Infacted 5
In hetzelfde genre: NEW WAVE
Dadajugend Polyform - Louis De Marsalle
Silver Lady - Inclus Concentré De Génie Avec Morceaux Dedans
Plankton - Banana Spleen ep
Parade Ground - The Golden Years
Verzamelaar - Klangrausch dvd / cd compilatie
Sad Lovers And Giants - Headland (2011)
Spiral 69 - No Paint On The Wall
The Insanely Happy EP - Verzamelaar
Black Light Ascension - Ashes
The Weathermen - Ultimate Poison
Tijdens de tweede editie van Black Easter, in 2016, waren we met verstomming geslagen na het concert van Jo Quail. Enkel met haar cello (en een ingenieus looping-systeem) wist ze de zaal in te palmen en aardig wat nieuwe zieltjes te winnen. Organisator Ward De Prins had een goede band met de Londense, en zag er niet tegen op reisjes te maken ...
Ze zijn er de fel begeerde WGT tickets!! Dit jaar betaal je voor een ticket € 130... Ik weet het elk jaar een beetje meer maar je krijgt er wel enorm veel voor terug. Vijf dagen vertier en plezier, wat dus neerkomt op iets meer dan € 25 per dag en je reist nog eens gratis met het openbaar vervoer ook. Wilt u uw tent opslaan op de ...
Nooit van gehoord? Zonde. Ik vertoef tegenwoordig virtueel vaak in Amerika, makkelijk zat want geen visum nodig. Dat Trump daar mee verantwoordelijk is voor tientallen post punk bandjes die uit de onderbuik van een vertwijfelde en gespleten Amerikaanse samenleving de kop op steken, wel daar ben ik de man dankbaar voor. Laat dat dan ook het ...
Mephisto Walz is een legende, tenminste voor zij die in de jaren 80 een boon hadden voor de death rock en gothic rock en in het bijzonder de Christian Death familie op de voet volgden. In Europa is er nog nauwelijks iets te horen over en van deze groep rond ex-Christian Death lid Bari Bari, al had de groep in de tweede helft van de jaren 80 ...
Het is alweer van 2011 geleden toen ik bij Dark Entries meer dan aangenaam werd verrast door de titelloze ep van het Amerikaanse The Rope. Een ep die als een rariteit mag beschouwd in Europa. De review van dit bijzonder fijne schijfje leest u hier. Ik deelde zomaar even een 9 uit! Het vervolg “Water Rising” vond in eeste instantie ...
Er zijn kwatongen die beweren dat de muziekbusiness dood is, anderzijds blijven de nieuwe groepjes bij Dark Entries binnen druppelen en blijven vooral underground labels, die nog worden opgericht uit liefde voor muziek, uit de grond schieten. Is deze dood dan wel zo definitief? Of is er nog hoop na de bombarderie van klaagzangen en negativiteit. ...
Wie? Foei. Luierman! Rosetta Stone, weet u wel, was in de jaren 90 één van de meest vooraanstaande Britse gothic rock bands met een sound even gulzig als een eenzaam spookhuis dat zijn duivels ontbindt. Het resulteerde vanaf 1991 in meerdere hits, denk maar aan “Witch”, "Reason", “Adrenaline”, ...
We worden oud. New wave is intussen 40 jaar, Dark Entries heeft er al 25 op de teller staan en zelfs Wool-E viert reeds zijn tiende verjaardag. Wool-E, dat is in de eerste plaats de Wool-E Shop, die in 2009 als online patenwinkel opende en sindsdien ook als cd-stand op heel wat optredens en festivals aanwezig was. Later werd Wool-E Shop ook ...
Laibach is een parodie van zichzelf geworden! En ze schamen zich er niet eens voor. Meer zelfs, ze hebben er bewust voor gekozen. Nog nooit blonk de groep zo uit in humor en zelfrelativering. Nu hernemen ze al nummers van ‘The Sound Of Music’, en alhoewel ze dat op hun karakteristieke onheilspellende toon doen, is het manifest ...