|
|||
| Ze waren bijna niet verschenen, deze mooie muziekjes, omdat de snoodaard van het Amerikaanse label L.S.D.O. lange tijd met succes de grote verdwijntruc op zichzelf (en het geld dat mensen hem hadden toegestuurd) heeft kunnen toepassen. “Rites of the flesh” zou oorspronkelijk als 7” vinyl op dit label verschijnen, maar gelukkig voor ons heeft Ah Cama-Sotz dan maar zelf de handen in elkaar geslagen om de tracks alsnog op zijn eigen label uit te brengen. Omdat ook de masters van vele artiesten een enkelvoudige reis richting Bermudadriehoek ondernomen leken te hebben, moesten de tracks natuurlijk wel opnieuw opgenomen worden. Het kleine 3” schijfje, prachtig verpakt met oude erotische foto’s van vóór uw grootmoeders tijd, bevat behalve de twee tracks bedoeld voor de single nog een aanvullende track. Ah Cama-Sotz is met de “Mantra”-ep en het opvolgend album “La procesión de la sangre” een nieuwe weg ingeslagen met zijn muzikale creativiteit, waarbij de voor hem zo typische obscure en duistere sferen geïntegreerd werden in ritmischer en meer op de dansvloer gericht materiaal. Openingstrack “Domination (Fascination)” is zo’n bezwerend stukje muziek, opgebouwd uit donkere drones, orkestrale passages en diepe bassen. Mocht de titel geen duidelijkheid verschaffen, het zou onduidelijk blijven of de stemsamples het gekreun weergeven van iemand die de helse pijnen van een foltering doorstaat, dan wel het gesteun van iemand die het opperste genot ervaart. Dat het een dunne lijn is tussen deze twee wordt alleszins opnieuw bevestigd in deze track. “Sadistic impulses (Fantasy)” richt zijn pijlen vervolgens volop op de dansvloer. Ah Cama-Sotz goes Scorn, alvast wat de ultradiepe baslijnen betreft. De technobeats en acidbleeps doen hun aanstekelijke en opzwepende werk, terwijl de Franse tekst die continu wordt voorgedragen een zeker mysterie aan het geheel verschaft. (Het zou er natuurlijk ook aan kunnen liggen dat de Franse taal tout court voor ons nog altijd een mysterie is, maar soit.) De laatste track “The taste for spanking (Flesh)” was niet bedoeld om op de oorspronkelijke single te verschijnen, en eerlijkheidshalve was hij ook hier beter achterwege gelaten geweest. De ophitsende sfeer van “Sadistic impulses (Fantasy)” wordt terug getemperd door een donkere, doch eerder fletse soundscape. In het begin van de track horen we eventjes een elektrische gitaar, voorlopig (?) toch redelijk uniek in het werk van Ah Cama-Sotz, maar verder kan het ons niet echt boeien. (Naspel is niet aan mannen besteed, dat had Herman toch kunnen weten?) Het vrij plotse einde van het stuk bevestigt ons vermoeden dat het té snel als afgewerkt is beschouwd. Doch dit is slechts kritiek in de rand. De hoofdbrok van “Rites of the flesh” behoort zonder twijfel tot het betere werk van Ah Cama-Sotz, en bevat het potentieel om ook buiten het kleine industrialwereldje te kunnen bekoren. [PW] Label: Bats & Cats
|
Volgende besprekingen
Dead Man’s Hill - Dead man’s hill / Scars & dreams
Darkwell - Conflict Of Interest
Ars Moriendi - In memoriam
18 Summers - Virgin Mary
Buropolitik - Tension
Agnivolok - Sculptor
Herbst 9 - Consolamentum
AKTION MEKANIK - Verzamel
Andere besprekingen van AH CAMA-SOTZ
Ah Cama-Sotz - Murder Themes II
Ah Cama-Sotz - Obsession Diabolique
Evi Vine en Jo Quail stonden in 2016 al zusterlijk naast elkaar op de affiche van Black Easter, en mogen dit in 2019 nog eens overdoen.
Evi Vine van wie we binnenkort haar derde langverwachte album mogen verwachten (waarop ze samenwerkte met Simon Gallup van The Cure) wist te imponeren tijdens de vorige editie en kon voorheen met de goedkeuring ...
De Brexit laat de gemoederen weer oplaaien. Eén van de mensen die er niet over uitgeraasd raakt, is de Brit Matt Howden van Sieben. Dat heeft zelfs een prachtplaat opgeleverd met ‘Crumbs’, een verzameling nummers over de stand van zaken in de wereld. Een woedende plaat, aangelengd met een flinke portie humor. We deden een ...
Liefhebbers van een portie dark ambient, neofolk, death industrial, martial en meer van dit bombastische lekkers hebben al lang 17 november met dikke viltstift in hun agenda aangekruist. Dan kan u immers in het Nederlandse Alpen aan den Rijn genieten van de -helaas- laatste editie van het fijne festival Dwaalspoor.
Op de affiche het Noorse ...
In de Stille Kempen hoeft het niet altijd rustig te blijven. Het is een organisatie als Dark Balloon gegund om op gepaste tijden de orde aldaar te verstoren. Een organisatie die er in slaagt gedurfd te programmeren in thuisbasis Retie. Zaterdag 17 november mag het JK2470 in Retie dan ook weer het heimat zijn voor twee uitzonderlijke ...
U dacht dat W-fest reeds alles had om te imponeren. Wel, het kan nog altijd beter. De afgelopen dagen werden nog twee kleppers aan de affiche toegevoegd. Killing Joke is een absolute klepper in het post-punk genre. Ze begonnen eind jaren 70 met de rauwe punk van 'Requiem', deden het later wat zachter aan en scoorden een wereldhit met ...
So What Fest. Na een eerste editie verleden jaar, geven ze er ook dit jaar een lap op. Op zaterdag 17 november gaat de tweede editie door, en er is weer een keure aan punkgroepen uitgenodigd. Met zelfs een specialeke: Funeral Dress heeft aangekondigd een sabatical te nemen in 2019 en speelt zodoende voor de laatste keer in een club tot 2020 ...
40 jaar new wave is ook 40 jaar The Names, de Belgische groep die het tot op Factory Records schopte en hits had met ‘Calcutta’ en ‘Nightshift’. De verjaardag wordt gevierd met een groots jubileumconcert met tal van verrassingen op 24 november in Drogenbos. Zanger Michel Sordinia tilde al een tip van de sluier op voor ...
40 jaar new wave. Aan het indrukwekkende lijstje namen van groepen die in 1978 gevormd zijn – we vermelden slechts The Cure, Bauhaus, DAF, OMD, Siglo XX, De Brassers, The Names, Clock DVA, Dead Kennedy’s, Echo & The Bunnymen en Minny Pops – voegen we graag Lene Lovich toe. De dame – intussen 68 – viert dit ...