|
|||||||||||||
Compartment C verwijst naar een werk van de Amerikaanse realistische schilder Hopper. De man is bekend om zijn sprekende weergave van de eenzaamheid in het stadsleven. 7C herinterpreteert deze gedachte en zet ze in een 21ste eeuwse setting. Het skelet op de hoes bent u. Jawel: u, de lezer van dit magazine. Elke dag struint u als een lijk door de stad naar uw werk. Om een uur of elf beseft u dat u nog niet al te veel nuttigs hebt uitgespookt. De stad spuugt intussen zijn kakafonie van klank en licht uit en vormt zo een bedwelmende achtergrond bij een leven dat steeds verder staat van de werkelijkheid, een leven waarin we compleet vervreemden van de Aarde. Na Hopper is het tij niet gekeerd, integendeel. De muziek die ik bij dit soort taferelen verwachtte is totaal anders dan wat we voorgeschoteld krijgen, namelijk jazzy noiserock met een enorm infuus aan elektronische elementen. Dit plaatje klinkt enorm onrustig, gitzwart en lawaaierig. Als meditatiemuziek is het absoluut ongeschikt en om op te dansen is het te onvoorspelbaar. Personeel van dienst heeft ronkende namen als Giuseppe Iubatti, Davide Di Virgilio en Tony “Death” Berardinucci. Ze spelen respectievelijk dubbele bas, percussie/elektronica en gitaar. Elk van hen speelt volgens het boekje ook “noise”. Dat laatste statement is niet uit de lucht gegrepen. Toch kunnen we genieten van de scenes die 7C voor ons schildert, of zeg maar neerkwakt. 7C slaagt erin om, ondanks de herrie, enkele knappe riffs neer te poten en bovendien een behoorlijk narratief werk op poten te zetten. De techniciteit van de muziek ligt hoog en daardoor blijft het toch genieten. Heftig is het alleszins, maar het kan nog veel erger. Bovendien hervindt het album op de juiste momenten de broodnodige rust. Een nummer als “The End of the Day” laat zelfs een heuse adempauze toe (al moet u er wel de muffe lucht bijnemen.) Erg knap vinden we het nummer ‘Yonkers’. Heel even zit ons hoofd in de jaren 90 bij een band als Primus maar al snel ontaardt het in een megalomane jampartij. Nog beter vinden we het onverwacht sterk elektronische Depression. Dat lijkt wel een geüpdatete versie van Cop shoot cop, geremixt door Kraftwerk en versierd met lachende huilsamples die zowel camp als oprecht deprimerend klinken. Ferm plaatje. Een aanrader? Dat weten we niet. Zelf konden we best genieten van dit album, maar het is niet geschikt voor dagelijks gebruik.
Peter De Koning |
DeAmbula RecordsVolgende besprekingen
Trust - Hellfest 2017
Galactic Underground - < G.U >
Terminal Cheesecake - Cheese Brain Fondue (Live In Marseille)
Stephan Meidell - Metrics
Kollaps - Sibling Lovers
Greg Fox - The Gradual Progression
Ziúr - U feel anything?
Major Parkinson - Blackbox
We Stood Like Kings - 1982
Ueno Park - Manuel Adnot Solo - Feu Clair / Dix-Mille Yeux
Mirexxx heeft een nieuwe cd uit: ‘Vault’. Opnieuw krijgen we old school dark electro, maar anderzijds verschilt hun geluid danig van andere electrogroepen, onder meer omdat de basdrums niet prominent gebruikt worden en ze eerder hoge percussie en bliebjes gebruiken. De reacties op de nieuwe plaat waren uitstekend, en voor ons was ...
Meer dan een jaar had ik ernaar uitgekeken: de 28ste editie van het Wave-Gotik-Treffen in het pinksterweekend. Persoonlijk vond ik het donkere elektronische deel van de line-up niet echt "wauw", maar dat hield mij niet tegen om mij 4,5 dag lang rot te amuseren. En zoals elk jaar schrijf ik ook nu een verslag over mijn dolle avonturen ...
Wanneer hier een in memoriam verschijnt handelt deze meestal over een muzikant. Doordat we met ons werk voor Dark Entries met vele muzikanten een sterke band kunnen ontwikkelen, komt het aan als zo iemand ons verlaat.
Nog tastbaarder wordt deze pijn wanneer het zoals vandaag geen muzikant betreft (hoewel deze dame ook actief was in de ...
Deze vrijdag 21 juni gaat de volgende Dark Entries Night door. Het wordt een EBM-editie met To Avoid. To Avoid is een trio dat intussen al 21 jaar actief is. Ze hebben zich recent hervormd nadat hun stichter GrandT het voor bekeken had gezien. Verwacht je maar aan stevige beats van de oude school.
Heel uitzonderlijk zal enkel To Avoid ...
Trouwfe(e)st#3. Het is ondertussen al lang geen trouwfeest meer, maar de verjaardag van een trouwfeest. Toen Dimi en Sigrid twee jaar geleden in het huwelijksbootje stapten, vonden ze er immers – als liefhebbers van dark ambient en neofolk – niets beter op dan een aantal van hun lievelingsgroepen uit te nodigen om hun hoogdag te ...
Pure, onversneden old school electro, iemand? Ok, we doen een aanbod: To Avoid brengt al 21 jaar EBM en treedt op vrijdag 21 juni op in de Kinky Star te Gent. Gratis bovendien, op een Dark Entries Night. We hadden een gezellige babbel met de drie heren, over het verleden maar vooral ook over de toekomst. Want To Avoid werkt aan nieuwe zaken ...
U kon er onmogelijk naast kijken op onze site: ook dit jaar (aanstaande zaterdag meer bepaald) is er weer een editie van Trouwfest, het festival ter ere van de huwelijksverjaardag van ondergetekende.
Nogmaals willen we, de misleidende titel van het evenement indachtig, benadrukken dat dit een openbaar evenement is waar iedereen welkom ...
Een beetje met de hulp van Dark Entries kunnen we het volgende evenement wel noemen. Toen de Duitse neofolk organisatie FolkWorld ons vroeg naar een gepaste locatie voor een concert van Rome en of we en passant ook geen leuke lokale act kende voor het voorprogramma begon onze denktank reeds te bollen, en werden deze vragen vliegensvlug van ...
Ook de liefhebbers van mystieke, obscure, meditatieve en noisy geluiden kunnen weer een tijdje verder met de vierde labelcompilatie van het Duitse Mind Plug Records.
Oefen alvast uw beste lotushouding, en voorzie beter langdurig brandende wierook want deze 13 nummers tellende verzamelaar is goed voor een speelduur van bijna 2,5 uur en ...