|
|||||||||||||
Een debuut en dus een band waarvan ik nooit eerder had gehoord deze 7 Rainbows In Exile, het project van een zekere Dancing Shade uit Servië, die in volle covid isolatie aan de praat raakte met een dubbel gehoornde demon. Hoorns, waarvan één paar vervaarlijk naar de buitenwereld reikt maar evenzeer een paar hoorns die de binnenwereld van de demon penetreren. Onderwerpen als hoop, sex, masochisme, ethiek, passie, relatiebreuk, ontkenning, eenzaamheid, fantasieën,... werden met de dubbel gehoornde demon besproken en deze conversaties leiden tot het conceptuele albumdebuut “Twilight Gymnastics”. Een album dat zich in acht nummers ontvouwt als een gothic rocker met een liefde voor het traditionele geluid dat in de jaren 80 voor het eerst werd uitgebraakt en af en toe ook een beetje aanschurkt bij de mysterieuze soms ietwat occulte rochels van een groep als The Fields Of The Nephilim om maar meteen een keer straf uit te pakken! Voor mij was dit beluisteren alvast een aangename verrassing, allicht ook omdat ik me afgaande op de bio nu niet meteen aan eerder traditionele gothic rock had verwacht. Het bewijst nog maar eens mijn onvoorwaardelijke liefde voor dit al te vaak miskende genre. Met de opener “To The Heart Of The Storm” bijt deze 7 Rainbows In Exile zoals het een storm betaamt meteen stevig van zich af met een lekkere goth rocker om op het als kennismakingsnummer uitgespeelde “Green Moon” wat gas terug te nemen en ruime te laten voor een waas mysterie en een verkenning van de inner wereld. Hetzelfde kan gezegd voor “Ode To Beauty” dat traag maar intens vooruit kruipt. De stem wordt een beetje naar die van Carl McCoy geplooid, maar ach, het is Dancing Shade meteen vergeven als ik deze nummers tot mij laat komen. “Wonderland” is een andere sterke song, ambitieus maar met een gotisch rockende passie. Mooi zo. “A Cold Cell” doet met ietwat aan de gitaren van de oude The Sisters Of Mercy denken, maar ook dit nummer staat, zonder meer... net als “Demon With The Boys Eyes” dat zijn weg zoekt tussen kracht en passie. Het meest verrast ben ik van “What Dreams Are Made For”, dat de scherpe kantjes er een beetje afvijlt en daardoor toegankelijker en gladder klinkt dan de zeven overige nummers op dit geslaagde album. Laat u echter niet van de wijs brengen, deze “Twilight Gymnastics” is een debuut met bestaansrecht dat elke gothic rock liefhebber op zijn minst een eerlijke kans moet geven. De korte outro “The Last Beacon” doet mij alvast verlangen naar meer... en hoewel de deur dicht gaat, gaat een andere sowieso weer open. Dark Entries tip!
7 Rainbows in Exile (facebook) Kurt Ingels |
Volgende besprekingen
Beatbox Machinery - Mega City Hunters
Unusual Architecture - Backwards
Richard James Simpson - Sugar The Pill
Anum Preto - Anum Preto
Askara - Lights of Night
King Dude & Der Blutharsch And The Infinite Church Of The Leading Hand - Black Rider On The Storm
Paradox Obscur - Intercourse EP
Metal Disco feat. Incirrina - In Motion
Goethes Erben - Das gestohlene Konzert
Der Blutharsch And The Infinite Church Of The Leading Hand - Dream Your Life Away