|
|||||||||||||
Maar liefst 7 jaar hebben we moeten wachten op een opvolger voor FM Interface van het in het verleden echter zeer productieve <1979>. Oprichter Christian Bergmann (Frequen-C) uit Leipzig vernoemde zijn project simpelweg naar zijn geboortedatum en een klein rekensommetje leert ons dat, zeker met een naam als deze, de mijlpaal van de veertigste verjaardag misschien wel de uitgelezen kans was om eindelijk nog eens met nieuw werk op de proppen te komen. Sinds 2009 krijgt Bergmann hulp achter de knopjes van DrMolle (Niko Kötzsch), waardoor het eerste decennium voor hem een extra reden tot feestvieren was. Er is in die tussentijd dan ook niet veel verandert, voor een stevig feestje zit je nog steeds gebeiteld bij <1979>. Hierbij tappen ze uit het zelfde vaatje als labelmaats Greyhound of ons eigenste Sonar: klassieke analoge power en repetitieve rhythm ‘n’ noise gebaseerd op loops. Daar waar andere acts binnen dit terrein graag eens over het muurtje kijken (richting techno, drum ‘n’ bass en dergelijke) blijft <1979> stoïcijns de afgebakende grenzen van wat in den beginne geboekstaafd stond als zijnde ritmische industrial ofte powernoise bewaken. Enerzijds kan je hen dus wel een gebrek aan originaliteit verwijten, maar anderzijds doet het ook nog eens deugd om dat ouderwetse geluid nog eens te horen knallen. Natuurlijk hebben we het allemaal in het verleden al wel eerder gehoord, en het hypnotiserende effect dat we bij tal van nummers te horen krijgen kennen we maar al te goed van bij Esplendor Geométrico. Maar ach, laat ons focussen op de positieve dingen, en een daarvan is dat we anno 2019 nog steeds rekening moeten houden met dit soort geluiden, dat maakt Overload meer dan duidelijk. Zo is Overload misschien wel de eerste “retro” powernoise plaat, het moest er ooit van komen. Al zouden we met een nieuw Sonar album nog net ietsje gelukkiger zijn.
Dimi Brands |
HANDSVolgende besprekingen
Verzamelaar - HyperSwim
Yair Etziony - Ensemble
Murmur Of Monks - Sacrament
Izakaya Heartbeat - Subterranean Sunset (vinyl)
Serpentyne - Angels of the Night
Del Lumanta - Preparations
MoE/Pinquins - Vi Som Elsket Kaos
Wildnorthe - Murmur
Soft As Snow - Take Your Honey
Uhushuhu - Bones & Drones
Andere besprekingen van <1979>
<1979> - FM Interface
Farewell To Greatness is de eerste officiële EP van het Belgische project Euphemia Rise. We berichtten reeds dat de man hierachter Wim Lankriet is, zie ook Syrenomelia.
De EP is meteen een introductie van de ambitie die Lankriet naar voor wil schuiven: een meer experimentele benadering van alternatieve rock brengen en op die manier, ...
Jan Dewulf is een bezige bij. Zijn gothic rock project Your Life On Hold doet het flink bij cult label Solar Lodge en de Oostendenaar pakt met Mildreda, zowat het eerste electro project van deze veelzijdige muzikant (meneer De Wulf was een jochie van 16 toen hij het uit de ondergrond stampte), binnenkort uit met een album bij, jawel, Dependent.
Dependent ...
De lockdown is geen reden voor Blutengel om het werk neer te leggen. Ze lieten verschillende keren van zich horen, onder meer door een samenwerking met Massive Ego en door het zijproject van meesterbrein Chris Pohl: She Hates Emotions. Dat project wou reeds de voorliefde van Pohl voor de wave uit de jaren 80 uitdrukken, maar nu betuigt ook ...
Het komt niet helemaal onverwacht. Dirk Scheuber verlaat Project Pitchfork. Hij stond samen met zanger Peter Spilles aan de basis van de groep in 1989 in Hamburg, maar heeft al sinds 2016 een soloproject onder de naam Scheuber. Daar scoort hij op dit moment goed mee, onder meer met de huidige plaat 'Numb'.
Bovendien was het duidelijk ...
Het leek er lang op dat The Ultimate Dreamers een van de vele vergeten new wavegroepen uit de jaren 80 zouden blijven. Ze bestonden van 1986 tot 1990 en onder hun gelederen vonden we onder meer Frédéric Cotton, thans bekend als de organisator van de Fantastique.Nights-concerten en de Club New Wave-fuiven. We hadden er geen idee ...
Wie zijn electro graag compromisloos hard heeft, als een avalanche van harde beats zonder rustpauze en zonder tragere stukken, moet beslist zijn oor lenen aan WÜLF7. Dit duo begon in 2019 en bracht al snel de ep 'The Night Of The Wolves' uit, met een veelbelovende mix van EBM en dark electro die ze 'Dark Electro Body Melancholic' ...
Het laatste epos van Epica ligt me nog vers in het geheugen en schuift met de regelmaat van de klok die cd-speler binnen. ‘The Holographic Principle’ weet je wel? Een monumentaal werk. Toch enige vrees: hier kunnen ze nooit niet meer ‘over’. Wat dan? Tot ik wat songs hoorde van hun 8ste studioalbum, ‘Omega’, ...