18/01/2022 07:03

Het Eindejaarslijstje van Henk Vereecken (Moonchild)

ALBUM TOP 10 2021

Het tweede pandemiejaar 2021 was weer een vruchtbaar jaar aan het muzikale front en leverde een mooi internationaal Top 10 gezelschap op met ook drie Belgische acts.

1. Enzo Kreft: Different World

Enzo Kreft overleefde de jaren 80 en staat nog steeds (of liever: weer) aan het wave front. Minimal wave uit Mechelen met een dystopisch conceptalbum over de pandemie der pandemieën en zijn link met de politiek en de humane uitbuiting van het globale ecosysteem. Ook de wetenschaps-ontkenners, conspiracy gekken en andere covidioten krijgen ervan langs (luister maar eens naar "Viral Paranoia") maar die hebben dat niet altijd door.

2. A/lpaca: Make It Better

Jonge vierkoppige psychedelische postpunkband uit het Italiaanse Mantova Met zijn combinatie van stevige (post)punkgitaren met energieke maar toch spacey keyboards is dit debuutalbum van a/lpaca een ferme aanrader voor zowel fans van acid rock, stoner en (stevige) spacerock als voor de postpunker die niet vies is van een fikse dosis psychedelica. Groepen als Hawkwind en Gong (met zijprojecten) hadden naast een hippie ook steeds meer een punk en wave aanhang. a/lpaca houden deze traditie met hun spacerock/postpunk crossover levendig.

3. Saturnia: Stranded In The Green

Het achtste album van deze Portugese one-man band mixt op sublieme wijze sixties en seventies style psychrock, spacerock en progrock. Voor fans van early Pink Floyd, Hawkwind, Gong, Can, King Crimson, The Doors, Ravi Shankar en geestesverwanten. Saturnia werd opgericht in de Portugese hoofdstad Lissabon in 1996 door mastermind en multi-instrumentalist Luis Simões.

4. Grey Mouse: A Moment Of Weakness

Bangelijk plaatje voor de liefhebber van depressief-psychedelische stonerblues met grunge elementen en een doomy ‘gotische’ touch. De cello zorgt echt voor een extra dimensie aan de sound van deze Moskovieten. Ook het ‘gothic blues’ en het ‘alt-country’ genre komen zeer regelmatig om de hoek loeren. Grey Mouse werd eind jaren negentig opgericht in Moskou door gitarist/bassist Alexey Chunikhin, het enige constante lid van het collectief.

5. Sunnata: Burning In Heaven, Melting On Earth

Bezwerende sjamanistische en psychedelische stonerdoom uit Polen (Warschau). Het kwartet werd in 2008 opgericht onder de naam Satellite Beaver en veranderde in december 2013 zijn naam in Sunnata.

6. The Sun Or The Moon: Cosmic

Debuutalbum van deze band uit de Duitse Rijnstreek, opgericht in 2019. Songtitels als “Trippin’ On Mars” en “Space Travel Agent” spreken voor zichzelf en in combinatie met artwork, bandnaam en albumtitel kan het haast niet anders: dit is dus in de eerste plaats een spacerockband. Trippy psychedelica met een kosmische sound dus, variërend van rustig ambiente tonen tot acid rock en stoner met stevige gitaren. 70’s Krautrock is ook een erg duidelijke invloed.

7. BySenses: MonoCHROOM

Nog een act van Belgische bodem. BySenses uit Gent brengt een soundscape en krautrock getint album dat aansluit bij de typische Tangerine Dream en Klaus Schulze albums uit de jaren zeventig. Muzikaal is het echter gevarieerder. Didier Dewachtere, de man achter het project, heeft een verleden in de zwarte scene en dat hoor je er ook duidelijk aan.

8. Acid Mammoth: Caravan

Derde album van dit in 2005 in de Griekse hoofdstad Athene opgerichte psychedelische stonerdoomkwartet.

9. Kaelan Mikla: Undir Köldum Norðurljósum

Ijslands best bewaarde geheim is een driekoppige all female ethereal dark wave en postpunkband uit Reykjavik. Hier zijn ze met hun vijfde album dat zich laat vertalen als ‘onder het koude noorderlicht’.

10. Motor!k: Motor!k 2

Dirk Ivens na Absolute Body Control, Klinik, Dive en Sonar terug naar de roots van de elektronische muziek, de Krautrock uit de jaren 70. En zo is de cirkel rond. Het trio bestaande uit Dirk Ivens (gitaar, effecten), Joeri Dobbeleir (gitaar, synths) en Dries D’Hollander (drums, percussie) koos een bandnaam die verwijst naar de zogenaamde motorik beat van de legendarische krautrockband Neu! met drummer Klaus Dinger. Ook de albumtitel “Motor!k 2” verwijst naar de in 1971 van Kraftwerk afgesplitste formatie uit Düsseldorf wiens tweede album namelijk simpelweg “Neu! 2” heette.

Compilatie album van het jaar:

Sisters Of Mercy: BBC Sessions 1982-1984

Een vierde Sisters Of Mercy album zal er wellicht nooit komen. Dus dan troosten we ons maar met deze compilatie van drie BBC Sessions uit de jaren 80: twee John Pell Sessions uit 1982 en 1984 plus een David ‘Kid’ Jensen sessie uit 1983. De compilatie bevat ook het nooit officieel verschenen nummer “Good Things”.

17/01/2022 15:32

Dirk Da Davo brengt Kings Of Fools uit

Dirk Da Davo heeft een naam die onuitwisbaar tot het einde der tijden zal gelinkt worden aan The Neon Judgement. Dat sentiment der veler jeugd is al even opgehouden met bestaan. Laat Da Davo er vooral niet de man naar zijn om bij ondertussen vergrendelde pakken te blijven zitten. Met Neon Electronics al even in een uitgebreide bezetting, geheel op zichzelf actiever dan ooit.

Befaamde solo-uitstapjes waren er al eerder met When Even Angels Fall en Sexhead, en met EP’s als Protest en verzamelingen als Backyard en Moods. Om er nog maar enkele te noemen.

Ondertussen verkast naar zonniger oorden, en dat levert een spontane maar weldoordachte creativiteit op. Een nieuwe single is er ondertussen met King Of Fools.

Als er vergelijkingspunten te vinden zijn met wat The Neon Judgement deed, dan nog het dichtst bij het in 1987 uitgebrachte A Man Ain’t No Man When A Man Aint’ Got No Horse, Man. Want deze King Of Fools draagt dan wel duidelijk het Da Davo-DNA, het geheel klinkt vooral pakkend als was het een Sergio Leone die een 21^ste eeuwse versie van een nooit uitgegeven western aan het voorbereiden is. Maar daarbij Dirk Da Davo vroeg om er de soundtrack van te voorzien. De slidegitaar en bas van Joerge Schanze als basis voor de ongehoorzaamheid jegens de zogeheten allerheerser. Laat je echter niet misleiden door het bovenstaande, deze King Of Fools is Da Davo ten voeten uit. Voeten gehuld in cowboyboots met de voorziene silver spurs. Maar zeker met een beklijvend resultaat.

Dirk Da Davo als Wyatt Earp zonder zichzelf te verloochenen. Het gaat hem goed af. Deze King Of Fools moet de start zijn van een reeks singles die verder dit jaar nog gaan verschijnen. Iets om naar uit te kijken. (dq)

Bandcamp

Facebook

Dancedelicd

04/01/2022 22:36

Het eindejaarslijstje van Danny Quetin

Het eindejaarslijstje van Danny Quetin

2021. Het jaar waar zowat iedereen naar uit keek. Een jaar waar normaal weer normaal mocht zijn. Op enkele opflakkeringen na was het meer van hetzelfde. Tante Mie deed aan gezinsuitbreiding en legde de wereld andermaal het zwijgen op.

2021. Het jaar waarin de zomer eentje was van De Zondvloed. Het klimaat duldt geen verdere warmte meer. En dat is al meer dan 50 jaren zou. Gezagsdragers kijken nog steeds de andere kant op, vrijwilligers van goede wil deden dan maar wat ze konden.

2021. Het jaar waarin de theorie van het Grote Complot zijn uitbreiding kende. De aarde is geen bol, het is een vierkant of een rechthoek of zo je wil een parallellepipedum. Er zijn vele hoeken af. Gelukkig met een minderheid als bevolking die nog wat ruimte hebben in hun bovenverdieping.

2021. Het jaar waarin enkele In Memoria dienden geschreven te worden. Richard H Kirk als pionier in de avant-garde dadaïsme elektronica in Cabaret Voltaire-tijden. En vooral dichter bij huis Stijn Kuijpers van Star Industry. Het ga jullie goed daarboven.

2021. Het jaar waarin ondanks de kommer en kwel van hierboven het er ook eentje was waar muzikale vondsten zich afwisselden met herontdekkingen. Waar de ophokplicht dienst deed als creatieve worpen vol huisvlijt. Een bloemlezing hier onder van albums die me in 2021 konden grijpen, die me verrasten en fascineerden en die vooral het jaar 2021 alsnog goed wisten te maken. In willekeurige volgorde, want lijstjes dienen om boodschappen te doen. Maar vooral omdat het haast onbegonnen is om er een daadwerkelijke hitlijst van te maken. Ze waren allemaal goed. De 21 van 2021.

Enzo Kreft – Different World

Het jaar was nog maar net begonnen of Enzo Kreft schreef met Different World de ultieme plaat over wat in het jaar 2020 de leidraad was van het bestaan. En daarbij ook meteen de soundtrack wist te ondertekenen van het jaar 2021. Visionair, het levert het album van het jaar op.

Mona Mur – Mona Mur

Een heruitgave van de doorleefde stem en waarbij JJ Burnel en de ondertussen overleden Dave Greenfield van The Stranglers uit hun comfortzone mochten treden

Cult With No Name – Nights In North Sentinel

Een winterplaat voor nacht en ontij uitgebracht in de zomer. Met een voormalige Sneaker Pimps en een Blaine L Reiniger als aanvulling op wat de definitie van schoonheid mag zijn

Sjöblom – Demons

Of hoe een vocalist van The Exploding Boy zichzelf weet uit te vinden in een paadje dat nog onontgonnen lag te wachten op een mixture van knap gestuurde indie en lichte postpunk

Ultra Sunn – Body Electric

Wellicht de ontdekking van het jaar. Brussels duo dat beide hoofden richting eenzelfde punt laat kijken. Dat van de wereldwijde roem

Factheory – 3S and one D

Een EP waar 4 tracks volstaan om hen, mede door hun groepsnaam, te laten klinken als een Manchester-band in eigen land. En daarbij vooral hun ding vakkundig mee deden

Sygo Cries – Talking About Walls

Het nieuw samengesteld gezin dat niet enkel de eigen kinderen met mekaar laat samenwerken, maar vooral de buitenwereld moeiteloos wist te overtuigen

Partikul – Related Memories

Met een eigen platenlabel hun eigen doen, en daar vooral niet in falen

The Ultimate Dreamers – Live Happily While Waiting For Death

Of hoe een verloren gewaande cassette plots een nieuw leven krijgt

Zwaremachine – Conquest 3000

Minimal Hypnotic Industrial Body Music. Met de variatie van echte songs

Mildreda – I Was Never Really There

De terugkeer en direct groots. En Belgisch ook nog

XTR Human – G.O.L.D.

De soundtrack van een grootstad waar het nachtleven plots stil viel

Mekong – End Of The World

Krakau zendt zijn zoon uit, we geven hem niet meer terug

Whispering Sons – Several Others

Belgisch Export nummer 1. Het album waar je aan moest wennen om pas daarna de finesse er in te ontdekken

They Die – Deviant Love

De gevarieerdheid van postpunk waar een elektronische toets wordt toegestaan

One Arm – Mysore Pak

Hypnose met 2 drums en 2 bassen. Onverslijtbaar

Pesch – Melba

Peter Slabbynck wil dansen en roept de hulp in van enkele Klinken. Maatschappijkritiek met een kwinkslag

O Veux – More Games

Doelbewuste spielerei met het serieux van het non-serieuze

Mark E Moon – Old Blood

Nog voor hij bij Ground Nero terecht kwam in eigen rangen pakkend en doeltreffend

Haze – Haze

Eindelijk op eigen benen, geblokt door het vies beestje. En bijzonder lovenswaardig

Black Snow In Summer – Lost Feelings

Minimal hoeft niet altijd minimaal te klinken, gelaagd en allesomvattend mag ook

Voor het jaar 2022 laten we ons weer graag verrassen. We hopen van u hetzelfde. Volg daarom met passie deze website. Meeschrijven mag nog altijd, we zijn nog naarstig op zoek naar medewerkers die graag in de pen kruipen om met volle goesting deze pagina’s te vullen. Via contact@darkentries.be horen we graag van je.

Smeken om financiële giften doen we niet, maar het staat je vrij om een bijdrage te leveren om Dark Entries in leven te houden. We zijn je eeuwig dankbaar mocht je ons willen steunen via BE49 0017 6243 8971.

Voor de rest de Best Vicious voor 2022 !