03/01/2021 18:15Het Eindejaarslijstje van Henk Vereecken (Moonchild)
10. Smokemaster: Smokemaster (Tonzonen) Eponiem debuutalbum van deze psychedelische stonerrock band uit Keulen, Duitsland. 9. 3 South & Banana: 3 South & Banana (Some Other Planet) De geest van Syd Barrett waart rond in deze jengelende indie psychpop met een fikse dosis surrealisme en trippy keyboardklanken van een in Berlijn residerende Fransman. 8. Rosetta Stone: Cryptology (Cleopatra) Britse gothic rock en post punk band, groot in de jaren 90 en na een lange stilte sinds 2019 eindelijk terug. 7. Fooks Nihil: Fooks Nihil (Unique) Reconstructie van de typische West-Coast psychedelica sound (The Doors, Jefferson Airplane, The Byrds, Love…) van de golden sixties door een band, niet afkomstig uit Californië, maar uit Hessen, Duitsland. Pools eenmansproject in het straatje van acts als Wardruna, Heilung, Nytt Land etcetera. Duistere ritual en drone dus geïnspireerd door Noordse folk en het heidense sjamanendom. 5. Dive: Where Do We Go From Here? (Out Of Line) Electro – industrial uit het Waasland. Het project van Dirk Ivens, een man die geen introductie meer behoeft. The ‘Beverwave’ legend continues. 4. Sonsombre: One Thousand Graves (Post Gothic) Amerikaanse old school gothic rock in Sisters Of Mercy – Fields Of The Nephilim stijl compleet met zwarte hoeden en zonnebrillen. 3. Permanent Clear Light: Cosmic Comics (Sulatron) Het tweede album van deze band uit Finland werd een prachtig psychedelisch plaatje met referenties naar de sixties maar evengoed naar paisley underground en de eighties psychedelica revival. Zonnig zweverige songs vol jengelende fuzz gitaartjes worden afgewisseld met meer melancholische nummers. 2. Sopor Aeternus & The Ensemle Of Shadows: Island Of The Death (Apocalyptic Vision) Het neoklassiek van het project van Anna-Varney Cantodea gaat sinds het vorige album weer meer richting de oude death rock, dark wave en dark folk gothic sound van het debuut van begin jaren 90. 1. The Sparks: A Steady Drip, Drip, Drip (BMG) Over de nummer 1 van 2020 moest ik geen seconde nadenken. Het is ongelooflijk hoe deze band rond de Amerikaanse broers Ron en Russell Mael na 50 jaar nog niets van zijn kracht en originaliteit heeft ingeboet. Met songs over iPhones zijn deze pensioengerechtigden nog helemaal mee en ze klinken nog even neurotisch als weleer. De sound verschoof van glamrock (herinner je “This Town Ain't Big Enough For Both Of Us” uit 1974) naar meer new wave en synthpop maar The Sparks maken nog steeds artrock van de bovenste plank! EXTRA: Best Of compilatie van het jaar: Red Zebra: Songs And Stripes (1980-2000) (Wool-E Discs) Voor new waver en Belpop fan
Gerelateerde CD besprekingen |
03/01/2021 15:46Het eindejaarlijstje van Danny Quetin
DE BRASSERS – Alternative News THE BREATH OF LIFE – Sparks Around Us DIVE – Where Do We Go From Here HOUSES OF HEAVEN – Silent Places THE MARS MODEL – Sister Glory/Frozen In Time STRUGGLER – Wilma Determined Protector VELVET KILLS – Bodhi Labyrinth WHISPERS IN THE SHADOW – Yesterday Is Forever WINTERSTILLE – Puin Van Dromen YOUR LIFE ON HOLD – Echoes From The Bardo Verder was het genieten van wat De Delvers deden als resultaat van een Siglo XX-tribute, met Pesch als dansbaar geheel van delen uit Der Klinke en Red Zebra, de reeds geopenbaarde tracks voor het nieuwe album van Enzo Kreft en van Dood Spoor, doordacht leesvoer van Roel Van Espen. Leuke kennismaking ook met KLeINKiTsch, en gezellige losstaande tracks van Doganov met Peter Slabbynck, O Veux en Roza Parks. En wat ik zou kunnen vergeten zijn. 2020 kende zijn einde, weggevaagd zonder daarbij de omhooggevallen arrogantie van een reuzegom te hoeven gebruiken. Opdat 2021 veel minder van hetzelfde mag zijn en veel meer van wat anders. Van wat beter. (dq)
|
02/01/2021 11:40Solve et Coagula: eerste langspeelfilm Orryelle is een feit.
Het is een “esoterotische”, surrealistische en psychedelische prent geworden met een vreemde mix van hedendaagse subcultuur en oude archetypen waarin de reïntegratie van geest en materie, geest en lichaam die relevant is in onze losgekoppelde tijden de centrale boodschap is. De oude Thrachische bard Opheus klaagt om zijn verloren liefde Eurydice. Teruggekeerd uit de onderwereld in zijn pogingen om haar terug te halen kan hij nu niet meer sterven ook al ontbreekt het hem aan aanwezigheid. Zo wordt hij een gemakkelijke prooi voor de maenaden die hem ledemaat voor ledemaat verscheuren. Tweeduizend jaar later is een onsterfelijk hoofd, niet meer verbonden aan een lichaam, zich bewust van de kracht van de fysieke vorm waarin het voor altijd is omhuld. Op het Tempeliersaltaar, wijs maar vleselijk, is de enige manier waarop het nu van het idee van een lichaam kan genieten door plaatsvervangende ervaringen van anderen die van het hunne genieten. Dus terwijl de verhoogde zintuigen in het hoofd blijven, verlangt hij/zij ernaar om een nieuw fysiek voertuig te creëren. In totaal werkte Orryelle maar liefst 3 jaar aan deze film die een hypnotiserende mix van live actie en stop-animatie, soms gelaagd met zijn olieverfschilderijen toont. Het zit vol met mythische en occulte symboliek en bevat ook een gevarieerde muzikale soundtrack, variërend van neoklassieke barden, opera tot experimentele rituele ambient. We waren dan ook serieus onder de indruk van deze kunstzinnige prent! In beperkte oplage is er ook een geïllustreerd boek met dvd (inclusief de obligatoire extras) van deze film, inclusief een downloadcode voor de streamingversie. Voorbeelden hiervan en pre-order informatie vind je terug via deze link. (db)
Solve et Coagula (feature film) from Orryelle on Vimeo. |
Laatste 6 CD-besprekingen
![]() | ![]() | ![]() | ![]() | ![]() | ![]() |
Dagelijkse willekeurige selectie 'oudere' CD-besprekingen
![]() | ![]() | ![]() | ![]() | ![]() |