08/01/2015 00:44

Funker Vogt gooit extreem-rechtse 'zieke man' buiten na controverse

Grote heibel in de Out of Line-stal, en met name rond de Duitse electrogroep Funker Vogt. In november 2013 verliet de oorspronkelijke zanger van Funker Vogt - Jens Kästel - de groep. Er werd naarstig gezocht naar een nieuwe zanger, en die werd in mei 2014 gevonden. Als deel van een nieuw concept verkoos Funker Vogt om de identiteit van de zanger niet vrij te geven, maar hem als anoniem lid onder de naam ‘Sick Man’ op te nemen. Maar toen de clip voor het nummer ‘Sick Man’ uitkwam - samen met een statement: ‘We zijn sterker dan ooit, en de naam Funker Vogt betekent oorlog op de dansvloer. Punt. Geen wroeging.’ - werd ook duidelijk wie de nieuwe zanger was. Het was Sacha Korn, een Duitse industrial metal-artiest.

En hier wringt het schoentje. Een eenvoudig bezoek aan Korns website laat je toe om vast te stellen dat het hier om een extreme nationalist gaat. Hij gaf zijn liederen vrij op een cd van de extreemrechtse NPD (Nationaldemokratische Partei Deutschlands) en gaf interviews aan onder meer het al even rechtse ‘Hier & Jetzt’. Daarnaast post hij regelmatig bedenkelijke uitspraken - seksistische meningen of verheerlijking van de Noorse massamoordenaar Anders Behring Breivik - op Facebook.

Het nieuws ging meteen viraal op internet en Out Of Line liet al snel zijn afkeer weten: ‘We zijn niet geïnteresseerd in een samenwerking met meneer Korn.’ Funker Vogt antwoordde aanvankelijk in één zin: ‘No politics, just music.’, maar zag zich genoodzaakt om dat een dag later - als de controverse nog verder opgelaaid was - aan te vullen: ‘We wisten dat de keuze om Sacha Korn te vragen om de nieuwe zanger van Funker Vogt te worden een paar golven zou veroorzaken toen we het besloten. Dat het als een bom aankomt verrast ons, aangezien we dachten dat de scene waar we al 20 jaar in opereren niet zo oppervlakkig zou zijn.’

Een paar dagen later klonk het echter anders: ‘Dat de keuze om Sacha Korn te vragen om de nieuwe zanger van Funker Vogt te worden zo’n grote golven veroorzaakt is de reden om afzonderlijke wegen op te gaan.’ Wanneer en in welke bezetting de groep nieuw werk zal uitbrengen, zal ten gepaste tijde meegedeeld worden. Einde van de controverse, of heeft Funker Vogt nog verrassingen in petto?

Funker Vogt

06/01/2015 23:34

Factice Factory - The white days op cassette!

U las de prachtige review van K.I. en u zag het bovendien opduiken in meerdere eindejaarslijstjes maar u heeft nog steeds The White Days van Factice Factory niet gekocht? Dan hebben we goed nieuws voor u! Het Belgische Wool-E Tapes bracht dit muzikale meesterwerk uit op cassette en voorzag ook nog eens plek voor een heerlijke remix van Kaugummi. Als u graag ook de cd of lp zou hebben, verwijzen we u graag naar de release op Manic Depression / Holy hour. Maar geef toe, coldwave... Dat hoort misschien wel gewoon op zo'n magnetische streep plastiek te staan!

http://wool-e-tapes.bandcamp.com/album/wet014-the-white-days-c46

02/01/2015 00:13

Eindejaarslijstje Jan Denolet

2014 was a Hell of a ride..., maar uiteindelijk ook een jaar van hernieuwing. Het werk voor Dark Entries heeft hierdoor enige vertraging opgelopen, maar toch stel ik u met veel plezier de 10 albums voor die mij in 2014 het meest konden bekoren. Van flink de helft staat er al een recensie in de cd-rubriek, van de andere heeft u die nog te goed, beloofd! Heel democratisch in alfabetische volgorde:

1) Antony and the Johnsons / Charles Atlas : Turning CD/DVD

Voor de uitleg over het liveconcept Turning moet u nog even geduld hebben tot aan de publicatie van de recensie. Ik kan al kwijt dat de cd een liveregistratie bevat van een Turning-concert in The Barbican te Londen. Cripple and the Starfish was het eerste dat we van Antony&Co. te horen kregen dankzij een split-single met Current 93 (uit 2000 alweer) en deze ballade over geweld (in wat voor vorm ook) en herstel bezorgt me nog steeds een krop in de keel. Van de DVD weerhouden we dan de versie van Twilight, met Antony's longtime buddie/wildcat/performance artieste Johanna Constantine op het draaiplatform.

2) Dans Dans : 3

De derde en tot hiertoe beste worp van dit (Belgische) eigenzinnige avantgardejazz-trio dat banden heeft met Flying Horseman, Dez Mona, Mark Lanegan Band en nog wat... Minder covers (2) en meer eigen composities, maar we gaan hier toch voor een cover... Hun versie van Stelios Chrisinis' Htos To Vradi Sto Teke Mas is een juweeltje van klankentovenarij...

3) 48 Cameras: Run Amok Run

Het collectief rond dichter en experimenteel geluidskunstenaar Jean-M. Mathoul hield het dit jaar bescheiden met een EP-tje van 24 minuten, maar wàt een EPtje...! De soundtrack voor verstoorde dromen, met als klap op de vuurpijl een eigen versie van Horses Latitudes van The Doors. Spoken Word + Dadaïst Noise, dus...

4) Human Greed : World Fair

Met dit album levert Michael Begg (nu weer met Deryk Thomas) zijn vijfde album af onder de naam Human Greed. World Fair is als vanouds een uitdaging voor de oren en bevat weerom de juiste balans tussen elektronische Dark Ambient en akoestische elementen. Wat er op From Olden Disks gebeurt is magistraal en soms creepy as Hell tegelijk...

5) The Knife : Shaken Up Versions

The Knife is niet meer... Lang leve The Knife...! De beste elektronische groep van de afgelopen 10 jaar houdt ermee op en dat is doodjammer. Gelukkig geven ze ons als afscheidscadeau dit geweldige album met frisse en springerige versies van een 8-tal nummers uit hun backcatalogue. De nieuwe versie van Bird (uit hun allereerste, titelloze, album) is top maar uiteindelijk hakken we de knoop door in het voordeel van het tot een hitsige electro-samba herwerkte Without You My Life Would Be Boring...

6) Marissa Nadler : July

Een van de vroegste aangename verrassingen van 2014 was dit zevende album van de bevallige flamingo (in de Domzaal te Gent toch) Marissa Nadler. Blij toe te horen dat haar 'gothy' Americana / Dreampop weer wat donkerder kleurt. 1923 is een prachtvoorbeeld van wat hier bedoeld wordt...

7) Strand : Strand

"Hallo, doen jullie nu ook al kleinkunst op jullie zwartzakkensite...?" Ten eerste: wij zijn geen zwartzakken, wel muziekliefhebbers met een donkere -en uitstekende, dank uw wel- muzieksmaak. En ten tweede: het zou kortzichtig zijn om het soloproject Strand van Bert Dockx (Dans Dans, Flying Horseman, ...) zomaar kleinkunst te noemen; louter en alleen omdat de man nederlandstalige teksten brengt onder begeleiding van zijn gitaar. Op Woord staat de man volledig op scherp. Kleinkunst...? Wel, listen again.... (and again, and ...)

8) Tuxedomoon : Pink Narcissus

Dit schijfje bevat de soundtrack die Tuxedomoon enige jaren geleden maakte voor de 70's homo-erotische film Pink Narcissus. U hoeft de film niet gezien te hebben om deze soundtrack te kunnen smaken, deze blijft volledig op zichzelf ook moeiteloos overeind. Hoort u de verdoken Bolèro in Willlie ook...? De oude meesters doen het weer...

9) Georgio 'the Dove' Valentino : Mille Plateaux

Als we een favoriet uit ons lijstje moeten kiezen dan is het deze hier wel...! Ettelijke keren opgestaan, zowel onder de naald als in de MP3-speler... Mille Plateaux is het resultaat van GtDV's werk gedurende 2013, dat door Georgio en companen tot The Year of the Dove omgedoopt werd. Het resultaat was een geweldig en ook afwisselend dubbelalbum in 2014, waarvan de hommage aan Chuck Berry (nee, het is niet wat u denkt) "I Won't Betray You" me telkens weer 17 minuten lang weet te boeien. Let u ook op het vleugje Wild is the Wind (Nina Simone, David Bowie, ...) dat erin verstopt zit...! GtDV verdient dringend een doorbraak en we hopen hier dan ook uit de grond van ons hart dat 2015 truly The Year of the Dove wordt...!

10) Xiu Xiu : Angel Guts : Red Classroom

Je zal je plaat maar naar een Japanse pornofilm noemen... Maar toegegeven: het resultaat mag er zijn...! De electro-pop van dit Amerikaanse duo is met momenten vunzig en subliem tegelijk en scheert zijn hoogste toppen tijdens Stupid in the Dark. Perfect inzetbaar op de donkere dansvloer, dus DJ's, waar op wachten jullie!?