31/12/2014 11:38Eindjaarslijstje Henk Vereecken
Ook dit jaar weer een boeiende oogst aan steengoede albums. Sommige mensen beweren steevast dat er heden geen goede muziek meer wordt gemaakt. Zij dwalen.
1. Temples (GB): Sun Structures (Heavenly Recordings)
Deze jonge Engelse band brengt op hun debuut een magistrale combinatie van bedwelmende psychedelische rock met veel echo's, delay en dromerige zanglijnen en supersterke songs.
2. Pink Floyd (GB): The Endless River (Parlophone)
Het hoofdzakelijk instrumentale “The Endless River” is het 15de album van de Britse progrockband en hun eerste album sinds de dood van keyboardspeler Richard Wright, die hier postuum aanwezig is. Het is gebaseerd op 20 uur onuitgebracht materiaal dat Pink Floyd opnam met Richard Wright gedurende de sessies voor hun vorige album “The Division Bell” (1994) plus nieuw materiaal opgenomen in 2013 en 2014.
3. Westwind (FR): Survivalism (Steelwork Maschine)
Dit Franse post-industrial project mixt invloeden van martial, industrial, dark ambient en neoclassical tot een overweldigend geheel. Dit tripel album van Westwind is een diepduistere soundtrack bij de post-apocalyptische wereld.
4. Einstürzende Neubauten (D): Lament (Mute Records)
De première in Diksmuide bewees dat de Neubauten er terug volledig staan na een periode die me iets te arty-farty was. Op dit WOI conceptalbum zingt Blixa Bargeld zelfs enige songs in het Nederlands en dat gaat hem heel goed af.
5. Schonwald (IT): Dream For The Fall (Manic Depression Records)
Op het kruispunt van cold wave en shoegaze horen we op dit album van het Italiaanse Schonwald 8 pareltjes van mesmeriserende, atmosferische post punk met bezwerende vrouwelijke zang over sombere synth- en gitaarlagen, gitzwart en bloedmooi tegelijk.
6. Christine Plays Viola (IT): Vacua (Cold Insanity Music)
Op hun tweede album “Vacua” - een conceptalbum dat een soort eerbetoon is aan de zwarte periode van de grote Spaanse schilder Goya - laat het Italiaanse Christine Plays Viola gotische postpunkgitaarbogen en ijle synthesizerpartijen wedijveren met holle catacombenroffels en een dramatische, doorleefde en krachtige zangstem.
7. Discodeath (IT): Discodeath (Genetic Music)
Dit Italiaanse duo heeft voor zijn debuutalbum heel goed geluisterd naar de prille Depeche Mode. Minimal synth wave van de bovenste plank.
8. Monster Magnet (USA): Milking The Stars (Napalm Records)
In feite een herwerking van het album “Last Patrol” dat in 2013 verscheen. Volgens de sticker op de cd: ‘New sounds, new vocals, different instruments & arrangements make for a weird 1960’s vibe totally apart from “Last Patrol”’. Dit kunnen we enkel beamen.
9. Black Bombaim (PT): Far Out (Lovers & Lollypops)
Instrumentale psychedelische stonerrock uit Portugal. Slechts twee lang uitgesponnen space jams van meer dan een kwartier op dit derde album van het onvolprezen Black Bombaim: “Africa II” en “Arabia”.
10. Satan’s Satyrs (USA): Die Screaming (Bad Omen Records)
Dit trio uit Virginia incorporeert elementen van punk, doom, stoner en garage rock in hun sound. Ze combineren aldus de super-fuzz garage sound van eind jaren ’60 met de heaviness van hedendaagse doom metal tot een monsterlijk geheel.
(Bonus) 11. Mark Lanegan Band (USA): Phantom Radio (Heavenly Recordings)
Is dit een kruising tussen Echo & The Bunnymen en Nick Cave? Nee, het is gewoon de Mark Lanegan Band uit de USA.
|