Op woensdag 7 november 2007 zagen we ze aan het werk in de Scheld’Apen samen met Grouper en Daniel Higgs. We kwamen en zagen dat het goed was. Breekbaar en energiek tegelijk. Kiss The Anus Of A Black Cat heeft in 2007 een nieuw meesterwerk “An Interlude For The Outermost” uitgebracht op het (K-RAA-K)³-label en ook de singel “Turn Hegel On His Head” op het Amerikaanse label Public Guilt. Sinds het debuut is het project van Stef Heeren veeleer een rockband geworden waardoor de oosterse en drone-georiënteerde songs geëvolueerd zijn naar apocalyptische folkrock. Hoog tijd voor een interview met het paradepaard van de (K-RAA-K)³-stal.

Van opleiding ben je instrumentenbouwer. Kan je iets meer over die opleiding vertellen? Heeft die bagage een invloed op je muziek?

Stef Heeren: Instrumentenbouw is een opleiding van 5 jaar binnen het Conservatorium van Gent. De nadruk ligt op barokmuziek en het instrumentarium houdt dus in: viool (of aanverwante strijkinstrumenten, barokgitaar, orgel, klavecimbel, klavechord. Ik heb in mijn eerste jaren vioolbouw gestudeerd en na enkele formele gesprekken heb ik me toegespitst op folk instrumenten zoals draailier en nyckelharpa. Ik ben zeer geïnteresseerd in kleine snaarinstrumenten en binnen KTAOABC maak ik dan ook veel gebruik van een klein arsenaal aan instrumenten. Ik heb die studie aangevat om meer inzicht te krijgen in de constructie van instrumenten en om instrumenten te bouwen die moeilijk of niet te vinden zijn.

Op het debuut “If The Sky Falls, We Shall Catch Larks” vind ik Kiss The Anus Of A Black Cat eerder als een soloproject klinken, terwijl we op de opvolger “An Interlude To The Outermost” veel meer een groep aan het werk horen. Kan je daarmee akkoord gaan?

Heeren: Absoluut, de eerste cd was een slaapkamerproject dat met de hulp van Bart Reekmans tot stand gekomen is. Om die cd live te brengen waren er meerdere muzikanten nodig en daarom heb ik onder andere Rik De Maré en David Stubbe rond mij geschaard. De nummers van de tweede cd werden dan ook automatisch voor die groep gearrangeerd.

Beschouw je Kiss The Anus Of A Black Cat als een groep of is Stef Heeren Kiss The Anus Of A Black Cat?

Heeren: Kiss The Anus Of A Black Cat is een groep rond mijn input. Tegenwoordig krijg ik erg veel hulp van de andere leden dat ik hun onrecht zou aandoen door te zeggen dat het een soloproject is. De vormgeving, thema’s, teksten en muziek komen wel van mij maar regelmatig wordt er aan nummers gesleuteld en hebben de anderen ook een beslissende inbreng.

Als we zeggen dat het debuut meer ‘drone folk’ klinkt en het tweede album meer ‘folkrock’, akkoord of niet?

Heeren: Als je het kind een naam wil geven, dan klopt die beschrijving wel, zeker. Hoewel alle elementen van de eerste cd ook in de tweede zitten, maar mensen gaan daar eerder aan voorbij omdat ze de plaat enkel beoordelen op de eerste paar nummers.

Wat vind je trouwens van de term ‘drone folk’?

Heeren: Ik vind al die termen belachelijk grappig. Ik ben helemaal niet bewust bezig met drones of freefolk of al die andere varianten. Ik maak eigenlijk gewoon liedjes.

Zelfde vraag voor ‘drone’ in het algemeen. Wat zegt de term ‘drone’ je? Wat versta je onder dat genre? In hoeverre voel je er verwantschap mee? Mij lijkt het nogal een tweeledig genre te zijn. Sommige ‘drone’ komt uit de industriële post punk hoek en andere lijkt dan weer eerder voort te komen uit doom metal.

Heeren: Ik bekijk ‘drone’ helemaal niet als een genre. De Drone is tegenwoordig een commercieel gegeven omdat vele undergroundacts tegenwoordig een groter publiek bereiken omdat de tijd er rijp voor is. (Vorig jaar nog wijdde de Morgen een artikel aan Sunn O))) met als openingszin: ‘als je tegenwoordig hip wilt zijn moet je naar een optreden van Sunn O)) gaan.’) De Drone kent haar oorsprong in Oosterse muziek en vroege Europese muziek. Neem bijvoorbeeld het middeleeuwse instrument de ‘draailier’ waar bourdonsnaren één enkele toon produceren waarbij de melodiesnaren zorgen voor de melodie.

Vind je “An Interlude To The Outermost” ook meer ‘songgericht’ dan het debuut?

Zeker, “An Interlude To The Outermost” is het resultaat van zeven maanden werk terwijl de eerste cd maar twee maanden tijd gekregen heeft. Vandaar dat de eerste eerder schetsmatig en daardoor bevreemdender klinkt, maar had ik toen meer tijd en muzikale bagage gehad dan zou er veel minder verschil geweest zijn tussen de twee. In feite maak ik gewoon liedjes die door hun invulling (etnische instrumenten, ‘drones’,…) een beetje gecamoufleerd worden.

Kan je ons wat meer vertellen over de totstandkoming van de twee albums?

Heeren: In december 2005 stuurde ik enkele fragmenten van nummers naar Kraak die enthousiast reageerden en mij aanboden een cd te maken. Die zou dan begin februari 2005 af moeten zijn om tijdens het Kraak Festival van dat jaar gereleased te worden. Ik heb toen Bart Reekmans, een bevriende muzikant, aangesproken om mij bij te staan op gitaar en piano. Alles werd opgenomen door mezelf in mijn slaapkamer. Na de eerste cd kwamen er een hele resem instrumenten bij zoals bas, drum, elektrische gitaar, cello en moesten we onze opnametechnieken aanpassen. Met heel veel hulp van Nico, Kim en De Vooruit (Gent) hebben we de basis van elk nummer opgenomen in een repetitielokaal van De Vooruit en nadien hebben we de bijkomende tracks bij mij thuis opgenomen. Voor het afmixen hebben Kim en ik drie weken doorgebracht voor een computerscherm op zijn zolderkamer.

Waarom koos je de naam Kiss The Anus Of A Black Cat? ’t Is een naam die opvalt en die blijft hangen, maar die ook geassocieerd kan worden met hekserij en satanisme. Stoort je dat of was dat een beetje de bedoeling?

Heeren: Dat was de bedoeling, KTAOABC was een vonnis dat het Vaticaan in de 14de eeuw velde over de ‘Tempeliers’ en hun tot de brandstapel veroordeelde. KTAOABC staat dus voor zwarte magie en ketters zijn. Punk en Anarchisme hebben mijn levensstijl beïnvloed en KTAOABC is dan ook een houding tegenover de hedendaagse imperialistische en kapitalistische levensvisie.

Denk je niet dat de naam mensen vaak op het verkeerde spoor zet over het muziekgenre dat je brengt? Eerlijk gezegd, toen ik de naam voor het eerst tegenkwam, associeerde ik die spontaan met een progressive black metal band of iets dergelijks. (Maar goed, iets dergelijks dacht ik ook toen ik de naam Godspeed You Black Emperor! voor het eerst hoorde vallen… )

Heeren: Dat doet de naam zeker en we krijgen dan ook regelmatig reacties van mensen die aangenaam verrast zijn. Het is een bandnaam waar iedereen over struikelt, positief of negatief, maar iedereen staat er wel even bij stil. Onlangs speelde ik solo op het ZXZW festival van Tilburg en een journalist van Oor magazine was enkel op de naam op het concert afgekomen. Nadien heeft hij een lovende bespreking gepubliceerd en hebben we een week in de Moordlijst van Oor gestaan naast PJ Harvey en Arcade Fire!

Hoe kwam je eigenlijk bij (K-RAA-K)³ terecht?

Heeren: Ik werkte als vrijwilliger in Zaal België en had enkele nummers aan Koen, de programmator, laten horen. Die heeft mijn cd’tje aan Kraak doorgegeven en enige tijd later kreeg ik reactie van Dave van Kraak.

Heb je ook contact met (K-RAA-K)³ collega’s Silvester Anfang en Ignatz? Kennen de diverse acts uit de (K-RAA-K)³-stal elkaar?

Heeren: Zeker, ik doe ook wel eens mee met Silvester Anfang en met Ignatz zijn we al eens op tournee geweest. Ook komen we elkaar regelmatig tegen op Kraakconcerten of aan de toog in Gentse cafés.

‘Post punk’ en vooral neo-folk of apocalyptic folk lijkt me een belangrijke inspiratiebron te zijn. In de eerste plaats denk ik daarbij aan David Tibet en Current 93. Klopt dit?

Heeren: Current 93 is een hele grote invloed op mijn muziek, zowel op de eerste als op de tweede cd. Maar buiten Current 93 houdt het dan ook op voor het neo-folk genre, mijn haren gaan overeind staan van het gehuil van Tony Wakeford of Douglas Pearce.

In dat genre (neo-folk) zitten ook een paar acts die nogal eens als – laten we zeggen – ‘politiek aangebrand’ beschouwd worden. Zoals Death In June. Heb je daar een mening over?

Heeren: Ik denk dat Death in June in de jaren ‘80 wel zijn functie gehad heeft. En op zijn minst gezegd hoogst origineel in artwork en muziek. Maar zoals zo vaak worden de protagonisten gekopieerd, ontstaat er een genre en dan lijkt alles zo uitgehold. In vergelijking met Current 93, stellen de carrières van Death In June of Sol Invictus nu niets meer voor, toch?

Kan je van een aantal van onderstaande genres en bands wat commentaar geven. In hoeverre interesseert deze muziek je en in hoeverre was het eventueel een invloed op je?

- Sixties en seventies acid folk zoals Comus, Simon Finn, Pearls Before Swine...

Heeren: Alle acts ken ik wel, maar ik ben een product van deze tijd. Alle folk invloed op KTAOABC komt veelal van de huidige folk beweging zoals Devendra Banhart of Six Organs Of Admittance.

- Traditionele folk en etnische muziek.

Heeren: Ik ben zeer geïnteresseerd in etnische muziek, vooral die van Afrikaanse bevolkingsgroepen zoals de Pygmeeën of Shona bevolking in Zimbabwe. Ook Amerikaanse volksmuziek en vooral Indische muziek. En de daaraan verbonden religieuze muziek zoals boeddhistische rituelen, Krishna of Sacred Harp Singing vanuit de States.

- Punk. Dat er met “Beyond The Tanarian Hills” een interpretatie van de gelijknamige Rudimentary Peni song op het nieuwe album staat, zal wel geen toeval zijn?

Heeren: Anarchopunk heeft mijn leven ‘overhoop’ gegooid! Het was ook de reden dat ik gitaar leerde spelen en een band begon. De DIY-ethiek van punk is ongelofelijk krachtig en eerlijk.

- Sixteen Horse Power en Woven Hand

Heeren: Niet per se zo een grote invloed. Als ik mijn muziek moet beschrijven aan mensen met een andere muziekachtergrond dan haal ik Sixteen Horsepower wel eens aan maar een directe invloed is Edwards echter niet. Toch vind ik Woven Hand veelal geniaal!

- New wave en gothic

Heeren: Ook hier niet echt een bewuste invloed, sommige gitaarpartijen (“The Firesky”) kunnen misschien wel wat van new wave weg hebben?!

- De uit voornoemde scene afkomstige ‘dark folk’ en ‘medieval’.

Heeren: Als Current 93 dark folk is, dan is dat één van de grotere invloeden op mijn muziek. Wel minder dan vroeger en ook steeds minder muzikaal, maar thematisch blijft Current 93 een grote invloed.

- Ook afkomstig uit die scene: Nick Cave

Heeren: Ik denk dat mijn stemgeluid soms wel eens doet denken aan Nick Cave maar ik moet toegeven dat ik pas enkele maanden geleden de eerste LP’s van Nick Cave gekocht en beluisterd heb. Super!

- ‘post rock’

Heeren: Postrock is tegenwoordig ook een verfoeilijk genre geworden. Nochtans is Godspeed You Black Emperor een grote muzikale invloed, vooral voor de eerste cd.

- A Silver Mt Zion

Heeren: Na Current 93 mijn grootste invloed. Ik ben bijzonder gefascineerd door deze groep muzikanten. Voor mij is de Constellation stal een soort moderne Crass Records. Dit label opereert volledig in de mainstream en hun antikapitalistische politiek is onbuigzaam.
Muzikaal zijn er vele invloeden van A Silver Mount Zion terug te vinden op de tweede cd: de strijkers, het koor.

Welke mensen komen er zoal kijken naar een optreden van Kiss The Anus Of A Black Cat. Kan je daar een beetje een lijn in trekken?

Heeren: Ons publiek is zo een beetje een allegaartje van mainstream muziekliefhebbers, Kraak en aanverwanten freaks, goths en punks. Alleszins geen lijn in te trekken.

Hoe zit het intussen met de bekendheid in het buitenland? Welke reacties krijg je zoal? Treed je ook geregeld op buiten België?

Heeren: Kraak opereert op een nationaal en internationaal niveau, zo wordt elke release ook verdeeld in Amerika, Japan, Europa, Australië en vaak krijgen we reactie van het buitenland.
In oktober hebben we een goede Europese tour ondernomen met Daniel Higgs van Lungfish. De reacties van het publiek waren erg goed en op de meeste plaatsen kwamen mensen ook speciaal voor ons. En in Nederland draaien de zaken voor ons wel goed, na te gast geweest te zijn op ZXZW in Tilburg spelen we nu vrijdag op het State-X New Forms festival in Den Haag!

Wat kunnen we in de nabije toekomst van je verwachten?

Heeren: Enkele maanden geleden brachten we nog een 7” uit (“Turn Hegel On His Head”) bij het Amerikaanse label Public Guilt en in februari 2008 komt er een two-track LP uit bij Kraak met de naam “The Nebulous Dreams”, als aanloop voor een derde cd.

Tot slot: hoe kom je eigenlijk aan de bijnaam Stef Irritant? Heb je die zelf uitgevonden of vanwaar komt die?

Heeren: Die naam stamt nog uit mijn punkperiode. Ik speelde toen in de punkband Counter-Attack en we waren nogal beïnvloed door Crass. Dat moest zich ook weerspiegelen in onze bijnamen; de zanger van Crass heet Steve Ignorant en Stef Irritant is dan ook verwijzing naar die band. En irritant zijn is me ook op het lijf geschreven.

Henk Vereecken

http://www.kattengat.be