|
...la condition humaine is spijtig genoeg (nog altijd) dezelfde.
25/08/2019, Kurt Ingels
|
|||||
MN: De Brassers bestaan ondertussen 40 jaar, maar jullie blijven maar doorgaan. Hebben jullie dan zo veel respect voor de verhoging van de wettelijke pensioenleeftijd of kunnen jullie eenvoudigweg niet leven zonder muziek? DB: Niet kunnen leven zonder muziek is wat overdreven maar we lijden in elk geval wel aan het NKS-syndroom. Niet Kunnen Stoppen. Sommige mensen hebben dat met tabak, alcohol of andere drugs, en sommigen zelfs met werk. Wij (ook) met muziek. Dit gezegd zijnde, het wordt hoog tijd dat er een zelfhulpgroep komt voor oude punkers die niet kunnen stoppen. Met allerlei tips over hoe nog een tijdje door te kunnen gaan… MN: Het is ondertussen wel al een tijdje geleden dat er nog nieuw werk is verschenen. Maken jullie nog nieuwe songs of ligt de focus toch vooral op het oudere materiaal? DB: We maken nieuwe songs maar blijven ook oudere nummers spelen. Sommige nummers blijken ook nooit af te zijn en komen weer tevoorschijn in een andere herwerkte gedaante. We hebben heel recent een drietal nieuwe nummers klaar die in de set zitten. Echt goed, vinden we zelf. Maar ze uitbrengen is een ander verhaal. Dat vraagt een ander soort inzet dan lekker jammen en repeteren. De vraag is ook: wie zit erop te wachten? MN: In november spelen jullie op Breaking Barriers, de jaarlijkse viering van punk in de brede zin van het woord in het Leuvense muziekcentrum Het Depot. Beschouwen jullie De Brassers nog als een punkband of hebben jullie ondertussen een zo grote evolutie meegemaakt dat die omschrijving niet meer klopt? DB: Natuurlijk hebben we op 40 jaar wel het een en ander bijgeleerd in ons samenspel, maar vraag ons niet om een akkoordenschema te lezen, dat is nog steeds Latijn voor ons. Dus we zijn nog evenveel punk als 40 jaar geleden. Of even weinig. Wij zijn altijd een luie punkband geweest en speelden dus een pak trager dan de meeste punkbands. En bovendien gebruikten we meestal slechts twee in plaats van drie akkoorden. Vandaar dat we eigenlijk al tijdens de punkperiode een postpunk band waren, een avant la lettre cold of new wave band. MN: Vinden jullie zelf dat De Brassers past bij de rest van de affiche? Staan daar bands tussen waarmee jullie graag het podium zullen delen? DB: Welke affiche? We kijken er alvast naar uit om met Joe Strummer op het podium te staan. MN: Wat die affiche betreft, lijkt er wel een speciale band met Limburg te zijn. In 2017 speelde Struggler op Breaking Barriers en vorig jaar was het de beurt aan het kortstondig gereanimeerde Siglo XX. Blijft er eigenlijk nog iets over van die Limburgse scene van de vroege jaren tachtig of is die sfeer ondertussen totaal verdwenen? DB: De sfeer van de jaren tachtig is natuurlijk voorbij. Alles ist vorbei. Al komt alles soms terug. Maar wat was die scene? Er waren een aantal plaatsen die we soms samen frequenteerden, zoals De Kwiet in Hamont, de Effenaar in Eindhoven of De Stadswaag in Antwerpen. En we kwamen elkander tegen op kleine festivalletjes waar we de affiches deelden. Maar we deelden zeker niet elkanders vrouwen, ten hoogste af en toe een gitaar. MN: We leven zeker niet in de vrolijkste tijden en elke dag confronteren de kranten ons met allerlei huidige en toekomstige rampen. Houdt dit de teksten van De Brassers relevant? Is er eigenlijk wel iets wezenlijk veranderd sinds 1979? DB: Die Titanic wil maar niet zinken hé, en het orkest blijft maar spelen. Dus tot mijn verbazing houden die teksten goed stand. Alleen zijn de actoren een beetje veranderd. Vroeger dacht ik dat de Staat de Big Brother uit het nummer ‘Kontrole’ zou worden. Blijkt nu dat de Staat maar een heel klein en bijna machteloos broertje is vergeleken met de Big Data machinerieën. Daar waar de overheid soms tot vervelens toe niet genoeg van ons weet (en we weer ergens iets moeten invullen of opvragen) weten de Big Data Brothers op basis van internetgebruik blijkbaar alles van ons, tot mijn medische problemen toe. En verkopen ze die kennis gretig aan de hoogste bieder, wat nogal gevaarlijk kan zijn. Daarenboven is deze Big Brother (of is het een Sister?) bijna onaanwijsbaar en ongrijpbaar, het is een ingewikkelde en met elke vezel verweven machinerie. En we zitten allemaal mee in het bad.Ook la condition humaine is spijtig genoeg dezelfde. MN: De Brassers hebben in de loop der jaren ongetwijfeld heel wat positieve en negatieve ervaringen opgedaan in het muziekwereldje. Hebben jullie nog wat nuttig advies voor jonge mensen die pas een band hebben opgericht? DB: Ja, ons advies is: luister vooral niet naar het advies van oude zakken zoals ons. Voor je het weet, beginnen ze weer over hoeveel beter het vroeger was… De Brassers (facebook) (c) foto's De Brassers door Luc Luyten |
Volgende interviews:
40 JAAR STRUGGLER - In 1976 begon punk door te sijpelen. Het trok mijn aandacht en ik begon punknummers te schrijven.
Peter And The Test Tube Babies op Breaking Barriers !! - Afgaand op hun antwoorden wordt dit optreden kort maar krachtig!
LA MERDE - Neofolk is een dood kind met een lam handje.
Mise en Scène op Breaking Barriers !! - Je kan ons wel zien als een erfgenaam van de punk. Graag zelfs. Dus sowieso zijn we verwant met de bands op de affiches.
Duncan Reid op Breaking Barriers! - Ik hou van bands die bovenop de gitaren nog melodieën voortbrengen en die de punk clichés niet volgen
MIREXXX (Dark Entries Night 29) - In de Indiase traditie is dit een periode van verval en achteruitgang: de Kali Yuga of ‘het ongelukkig tijdperk’.
TO AVOID (Dark Entries Night 28) - We hebben ons nooit kunnen verzoenen met het uiteengaan van To Avoid.
W-Fest, het interview (deel 2) - Dark Entries sprak met Erik De Ridder, bezieler van het W-Fest en nodigt u uit massaal aanwezig te zijn tussen 15 en 18 augutus in Waregem of all places!
W-Fest, het interview (deel 1) - Dark Entries sprak met Erik De Ridder, bezieler van het W-Fest en nodigt u uit massaal aanwezig te zijn tussen 15 en 18 augutus in Waregem of all places!
NOIRE ANTIDOTE (Dark Entries Night 29) - Soms moet ik uitkijken dat ik niet te veel wil doen. Het is uitputtend, maar dat is het waard.
Evenals het zeer onlangs besproken Donder, Hel & Hagel hebben we hier nog een act uit de Leuvense antifa scene die al lang geen onbekende meer is voor Dark Entries! Gert maakt al meer dan 18 jaar kritische uptempo Nederlandstalige DIY ‘kleinpunk’.
In 2016 bespraken we voor Dark Entries het vijfde album “Ongepast Vrolijk”, ...
Altijd leuk een singel formaat met 4 nummers, aandoenlijk bijna anno 2022, zeker in zwart en grijze lay out en met de veelbelovende bandnaam L’ Appel Du vide en de al even veelbelovende titel “Abwärtsspirale”. Qua stijl en gemoed waan ik mezelf waar aan de vooravond van de jaren 80, een gevoel dat door de muziek van ...
U dacht natuurlijk aan Leipzig. Ook. Maar de stad Leeds kent een gothic rock verleden dat als historisch erfgoed moet gekoesterd (denk maar aan bands als The Sisters Of Mercy, The Rose Of Avalanche, March Violets, Salvation, Red Lorry Yellow Lorry,...) Mocht u tussen 7 en 10 juli nog vrij zijn en niks hebben gepland, ga dat horen en zien in ...
Tenminste grote bezieler en cult figuur bij onze Oosterburen Martin Sprissler besloot recent de stekker uit zijn geesteskind te trekken en biedt zijn titel aan voor overname. Een tweetal jaar geleden was er na een lange pauze sprake van een doorstart maar deze bleek niet helemaal te lopen zoals verwacht. Momenteel is Gothic Magazine 90 in ...
In 2019 bespraken we “Lang Genoeg Beleefd Geweest!!!”, het debuutalbum van het Leuvense zootje ongeregeld Donder, Hel & Hagel en heden stellen ze ons hun tweede album voor, “Kermis In De Hel” (11 songs, 43 minuten) met negen studio en twee live songs. Het langverwachte tweede album, uitgesteld door en aangevuld ...
De naam Enzo Kreft hoeft geen introductie meer, deze oude krijger werd met de albums “Control” (2019) en “Different World” (2021) weerom ‘wereldberoemd’ in onze scene en scoorde zelfs torenhoog in de eindejaarslijstjes van menig Dark Entries schrijver. Reden, aanstekelijk electro, zowat de overtreffende ...
De Duitse Dark Dimensions labelgroep ging het trio Chris, Tom en Jason halen in Amerika om hier bij ons hun debuut de ep “Wicked Hands” bij Scanner uit te brengen. Het geluid van deze debuut ep ligt ergens tussen een actuele Placebo Effect en een minder technoïde versie van hun landgenoten Velvet Acid Christ in hun eerste ...
In tussentijd is de tournee van Crime and the City Solution achter de rug en zitten ze alweer in uitvalsbasis Berlijn te broeden op een nieuw studioalbum… Ook de heruitgave van hun backcatalogue door Mute geeft ons iets extra om naar uit te kijken. Voorlopig houden we uw nieuwsgierigheid alvast warm met dit concertverslag van hun huiskamerconcert ...
Over de vrijdag en zaterdag kan ik hier dus helaas niets kwijt, maar ik twijfel er niet aan dat anderen dat zeker even literair in mijn plaats zullen doen. Laat deze korte review dan ook veeleer een impressie zijn dan een festivalverslag of nog de beleving van één dag. Gelukkig heb ik voor de wintereditie, onder het aloude motto; ...
Ja u leest dit goed, de 2022 editie is nog maar net afgelopen en de organisatie gooit nu al een reeks namen voor onze voeten voor volgend jaar en struikelen zult u. Op deze affiche heel wat exclusiviteiten voor 2023; Project Pitchfork, Modern English, When In Rome, Corpus Delicti, Tyske Ludder, Golden Apes, NNHMN, Dorsetshire, Solor Dolorosa, ...
Dansen. Niet mee niet minder. Al is het dan wel op het eigen graf. Centhron is geen onbekende in aggro tech en endzeit electro middens. De groep werd in 2011 geformeerd door Elmar Schmidt en is vandaag reeds aan zijn 10de album toe,”Fylgja”. Geweldenaars met synths en drummachines zeg maar, die tussen het hacken door even aan het ...
Voor de liefhebbers van dark electro of beter nog aggro tech met cyber aspiraties zou de naam Chain Reactor geen onbekende (mogen) zijn. In de maalstorm van vandaag zouden we haast vergeten dat ook dit subgenre, nog altijd alive and kicking, voor het zweet in de underground clubs zorgt. Conclusie; Dark Entries heeft dringend nood aan een kenner ...