Neofolk is een dood kind met een lam handje.
20/08/2019, Dimi Brands![]() |
|||||
Hiervoor verantwoordelijk was La Merde, dit duo bracht met Dood En De Merde een zeer verrassende cassette uit, die het niet enkel goed deed bij de neofolk redactie van Dark Entries. Niet veel later kwam er al een tweede cassette (L'Amour Et Le Merde) en was Art Abscons zelve zo enthousiast dat hij ze verdeelde via zijn Opus Abscondi label. Ik heb dan ook mijn uiterste best gedaan om La Merde in de juiste kringen te pushen, en aangezien het talent massaal bij deze mannen aanwezig is wisten alle visjes te bijten. Nu u nog, dus lieten we Thomas en Jonah graag aan het woord. DE: Eerste zeer voor de hand liggende vraag: waarom de naam La Merde? LM: La Merde is een passende benoeming van ons beeld op de wereld. Niet enkel of zozeer op internationaal niveau maar ook en vooral in de kleine dingen. La Merde is de boer wiens oogst mislukt, La Merde is de multinational die een fabriek sluit en honderden mensen op straat zet, La Merde is de oude vrouw, kromgebogen van jarenlange fysieke arbeid die wekelijks een kruisje slaat aan de dorpskerk, La Merde is de dronkenlap die danst en kweelt in een bruine kroeg terwijl zijn kinderen thuis honger lijden, … Tevens omvat het ons gevoel van de klungelige oogkleppencultuur uit België en Vlaanderen. Want een bureaucratisch kluwen aan formulieren is evenzeer La Merde. DE: Jullie spelen al geruime tijd samen in een black metal groep. Het is niet ongebruikelijk dat (black) metal artiesten zich plots aan neofolk (of verwante genres zoals dark ambient of industrial) wagen, hoe verklaren jullie deze aantrekkingskracht? LM: Los van de muzische achtergronden delen deze genres een naburige esthetiek en visie met een focus op het ongeziene, catharsis, dunkelheit und das unheimliche. Neofolk en aanverwanten geeft ook de vrijheid om deze emoties op een andere sonische wijze te exploreren. Anno 2019 is er trouwens ook een zodanige versmelting van muziekstijlen en genres dat je je van niets meer hoeft te verbazen (banjo’s bij Taake, trap beats bij Peste Noire, etc…). De tijd dat muzikanten zich maar aan 1 stijl hielden ligt ver achter ons, en maar goed ook. DE: Zowel black metal als neofolk wordt door heel wat zowel in- als outsiders geassocieerd met een bruin politiek randje, hoe ervaren jullie dit? LM: Persoonlijk zien wij onszelf functioneren in een historisch kader, maar dan wel een kader dat al een kleine honderd jaar op zolder ligt te verrotten. Het is geenszins historisch correct maar eerder een verwijzing naar het verleden vanuit onze eigen geschiedenis, met een nadruk op de toenemende industrialisatie van het agrarische leven. En uiteraard komt ook oorlog aan bod in onze muziek, maar zeker niet met een politieke agenda. Waar extreemrechts geflirt in de jaren 80 en 90 nog als ‘edgy’ en choquerend ervaren kon worden, lijkt me dit hedendaags compleet achterhaald. Niet te vergeten dat veel van deze outsidermuzikanten en artiesten, die zich toch wel op het randje van het cultureel-maatschappelijk aanvaarde bevinden, waarschijnlijk bij de eersten zouden zijn die in een zowel rechts- als links-totalitaire staat zouden weggevoerd worden. DE: De eerste cassette van La Merde deed ons heel erg denken aan The Moon Lay Hidden Beneath A Cloud, wat zoals jullie me reeds wisten te vertellen, een zeer grote invloed geweest is op jullie muziek. Welke invloeden mogen daar nog bij gerekend worden?
LM: Muzikaal gezien mag je zeker denken aan klassiekers zoals Of The Wand And The Moon en Current 93. Daarnaast hoor je ook invloeden van fanfares, dorpskermissen en volksmuziek in het algemeen. Maar daarnaast is er ook een grote literaire en visuele invloed op ons. Auteurs als Rilke, Sartre, Heidegger, Verhaeren, Boon, …. En beeldend kunstenaars als De Saedeleer of De Woestyne en stromingen als het Dadaïsme of het Futurisme zijn voor ons zeker en vast ook een bron van inspiratie. Deze proberen we overigens ook te delen op onze social media kanalen, niet om te dwepen met onze invloeden maar om ze aan een steeds wijder publiek tentoon te stellen. La Merde bestaat uit vele invloeden en probeert dit te kanaliseren naar een coherent nieuw geheel. DE: Onlangs traden jullie voor de allereerste keer op in de Kinky Star in thuisbasis Gent, hoe waren de reacties en hoe hebben jullie dit optreden zelf ervaren? LM: Dit concert was een eerste try out van ons materiaal in een live omgeving. Het was een goede les die ons toonde aan welke punten er gewerkt moet worden. DE: Zelf was ik van in het begin verkocht aan jullie eerste cassette, en heb deze dan ook volop gepromoot bij mensen die het zou kunnen interesseren. Iedereen deelde dit enthousiasme, en zelfs Art Abscons zelve was zodanig onder de indruk dat hij jullie maar wat graag wil uitbrengen op zijn label. Hebben jullie verder nog verrassende reacties gekregen? LM: Ondanks dat het genre op sterven na dood is hebben we toch verschillende goeie reacties gekregen. We weten wel dat dit voor het kleine publiek is. Desondanks doen we dit vooral voor onze eigen exploratie en om ons artistiek ei kwijt te kunnen. DE: Dankzij deze promotie kon ik jullie ook een concert in het voorprogramma van Rome, en wat later bleek een dubbelconcert te zijn (in Duitsland met Changes) versieren, in oktober in De Wommel, samen met Awen en By The Spirits. Ik mag dan wel hebben zitten pushen hiervoor, toch is het een hele eer om door het prestigieuze FolkWorld gevraagd te worden. LM: Waarvoor oprechte dank. DE: Jullie stijl is zeer uniek te noemen, zeker hier in België, waar dit genre amper (om niet te zeggen niet) aan bod komt. Toch is er wel degelijk interesse in dit genre in ons land, zo mag ik vaststellen op mijn eigenste Trouwfest. Hoe verklaren jullie de nationale bloedarmoede op dat gebied? LM: Neofolk is een dood kind met een lam handje, jammer genoeg kunnen we niet op tegen de Drakes en Ed Sheerans van deze wereld. DE: Jullie releases verschijnen op cassette, een medium dat terug hip is. Waarom kozen jullie hier voor, en mogen we in de toekomst ook materiaal op cd of vinyl van jullie verwachten?
LM: Tape draagt uiteraard de charme van een analoog object met zich mee met heerlijk krakende magneetbanden, maar dit gezegd zijnde is het ook gewoon één van de meest kosteneffectieve manieren om fysiek muziek uit te brengen. Het is het medium dat we vandaag gebruiken, maar we staan er evenwel niet weigerachtig tegenover om eens een cd-r uit te brengen bijvoorbeeld. Het formaat van toekomstige releases hangt ook af van eventuele labels. DE: Een gezonde dosis humor valt ook op bij La Merde, zo is de ondertitel van jullie Facebook pagina “Akkerdjie” (bij iedereen die opgroeide in de jaren 80 de bekende vloek van Policarpus Tack uit Merlina), en ook op de cassette kwamen we een sample van gevloek uit een Vlaamse film tegen. Tekstueel kunnen we ook wat voorbeelden aanstippen dat het allemaal niet zo serieus moet voor La Merde in een genre dat gekenmerkt wordt door stoïcijns voor zich uit starende personen. Een bewuste keuze deze kwinkslagen? LM: Ja, maar het is niet omdat het met humor gebracht wordt dat het niet serieus genomen moet worden. La Merde gebruikt humor maar vertelt verhalen die heel serieus zijn. DE: Jullie wisten me al te vertellen dat een nieuwe cassette reeds zo goed als klaar is, en dat al volop aan een derde gewerkt wordt. Nog verdere toekomstperspectieven? LM: Onze 2de tape 'L'Amour et La Merde' zal reeds uit zijn bij het verschijnen van dit interview (inderdaad, lees hier de review, nvdr.). We hebben ook een clip op YouTube die heel fijn was te maken en dit is een medium dat we in de toekomst zeker nog gaan gebruiken. Ondertussen hebben we enkele labels op het oog maar er is nog niets concreets. Zoals gezegd doen we dit alles voor onszelf en het behouden van de creatieve controle is dan ook erg belangrijk. Deze zomer gaan we ons vooral toeleggen om onze live act uit te werken. Kom ons zien in de bruinste cafés van België en omstreken! Je kan La Merde samen met Rome, Awen en By The Spirits gaan bekijken tijdens October Ritus, op 4 oktober in de Wommel (Wommelgem).
|
Volgende interviews:
Mise en Scène op Breaking Barriers !! - Je kan ons wel zien als een erfgenaam van de punk. Graag zelfs. Dus sowieso zijn we verwant met de bands op de affiches.
Duncan Reid op Breaking Barriers! - Ik hou van bands die bovenop de gitaren nog melodieën voortbrengen en die de punk clichés niet volgen
MIREXXX (Dark Entries Night 29) - In de Indiase traditie is dit een periode van verval en achteruitgang: de Kali Yuga of ‘het ongelukkig tijdperk’.
TO AVOID (Dark Entries Night 28) - We hebben ons nooit kunnen verzoenen met het uiteengaan van To Avoid.
W-Fest, het interview (deel 2) - Dark Entries sprak met Erik De Ridder, bezieler van het W-Fest en nodigt u uit massaal aanwezig te zijn tussen 15 en 18 augutus in Waregem of all places!
W-Fest, het interview (deel 1) - Dark Entries sprak met Erik De Ridder, bezieler van het W-Fest en nodigt u uit massaal aanwezig te zijn tussen 15 en 18 augutus in Waregem of all places!
NOIRE ANTIDOTE (Dark Entries Night 29) - Soms moet ik uitkijken dat ik niet te veel wil doen. Het is uitputtend, maar dat is het waard.
Trouwfe(e)st #3: FOR GREATER GOOD - We deden het niet om jullie te pesten.
Trouwfe(e)st #3: PANTSER FABRIEK - Het werkt inderdaad motiverend om op te mogen treden in het land van Front 242!
10 JAAR DER KLINKE - Mijn eerste vrouw zei me ooit dat echte kunst ontstaat uit het lijden van de ziel. Gelijk heeft ze.