We deden het niet om jullie te pesten.
03/06/2019, Dimi Brands![]() |
|||
DE: For Greater Good op onze affiche. De reacties stroomden meteen binnen: bestaan die nog??? Ok heren, kom maar op met die verantwoording! IZ/ Waarom je zo weinig hoort over ons? Vooral real life kicking in (lacht) Sam en ik, de core members van FGG hebben allebei een full-time job, een gezin met kinderen en een hoop andere projecten lopen. For Greater Good belandde zo een beetje in de koelkast, met de bedoeling om het ter zijner tijd er terug uit te halen. DE: Hoe kwamen jullie bij de naam For Greater Good? IZ/ Ik had drie namen in mijn hoofd en ik heb een poll gedaan onder een paar mensen, FGG kwam er als beste uit. Geen zwaar verhaal achter dus (knipoogt). Het idee van de naam For Greater Good komt wel voort uit dat zinnetje dat te pas en te onpas gebruikt wordt om misdaden en oorlogen goed te praten "it's for the greater good", alsof dan alles ineens ok is. SAM/ Die "the" maakt het verschil, da's een bepaald "good", meestal het "good" van diegene die het zegt. DE: In 2015 verscheen er vanuit het niets plots een nieuw nummer middels een videoclip (And Thus...Unfolds), Sam wist me onlangs te vertellen dat jullie nieuwe plaat eigenlijk al een jaar of zes klaar is, maar dat het er nog niet van gekomen is ze finaal uit te brengen? IZ/ Ja, dat klopt wel een beetje. We hebben eigenlijk nummers genoeg om een plaat uit te brengen, maar de final touch en de mixing/mastering ontbreekt. Dat in combinatie met tijdsgebrek, en het idee van "laat maar effe rijpen" Er is ook nooit druk geweest, geen deadlines.... we deden het dus niet om jullie te pesten, maar we willen niks overhaasten... DE: Laat ons even terug gaan in de tijd. Jullie nummer Le Jugement Du Roi En Jaune werd opgepikt door het legendarische Cold Meat Industry label. Ik kan me voorstellen dat dit deugd deed. Hoe is dat nummer daar geraakt? IZ/ Ik had indertijd na ons debuut een paar labels aangesproken. Zo heeft Roger Karmanik ons opgepikt, en hij wou ons eerst op die compilatie zetten om de reacties te zien van de mensen, en dan eens bespreken wat hij kon doen als label.
DE: Ondanks deze belangstelling hapte het label toch niet toe om een album uit te brengen, en bleven jullie in eigen beheer uitbrengen. Frustrerend, of was het jullie bedoeling niet en verkozen jullie liever het comfortabele van zelf de touwtjes in handen te blijven hebben? IZ/ .... wel, die besprekingen zijn er nooit meer gekomen dus. En kort daarna zijn we overeen gekomen dat we inderdaad het heft in eigen handen gingen houden. Enkel wat mastering betreft, dat geven we meestal uit handen. DE: Op jullie website maakten jullie anderhalf jaar geleden bekend dat jullie nu onder contract staan bij Cluster Park, zoals de naam verklapt een cluster van 7 labels waaronder bekenden Starman en Walhalla Records, is er al een concreet plan met hen voor het nieuwe album? IZ/ Niet echt, we zijn daar ook heel vrij. SAM/ Eens de plaat er is komt ze bij Cluster Park uit. DE: Jullie mogen dan wel ervaren muzikanten zijn, toch is het al een hele tijd geleden dat jullie nog als FGG op het podium stonden. Hoe zit het met de zenuwen voor Trouwfest? IZ/ Ik heb meestal een beetje zenuwen voor het optreden vooral over het technisch aspect, maar die verdwijnen steeds als ik de eerste stap op het podium zet. Dat heb ik al van kindsbeen af. Ik heb mijn hersens gedrild "als je zenuwen hebt, maak je fouten", dus vanaf ik op het podium stap, zet ik de knop op en is het showtime (lacht). SAM/ Dat beetje zenuwen zorgt ook voor de adrenaline rush nadien. DE: Ashtoreth die dit jaar ook op Trouwfest staat doet het heel erg goed. Ook labels als Cyclic Law, Cryo Chamber en onze eigenste Consouling Sounds en Silken Tofu blijven sterk materiaal uitbrengen. Aan kwalitatieve dark ambient geen gebrek, ervaren jullie het ook zo dat de tijd rijp is voor een nieuwe FGG plaat? IZ/ ik vind dat de rest het heel goed doet, ik voel niet meteen de nood om effe snel mee op de voorbijrijdende kar te springen. Die artiesten en labels timmeren trouwens al jarenlang aan de weg, met vallen en opstaan, en ik ben enorm blij dat ze eindelijk de waardering krijgen die ze al een hele tijd oprecht verdienen. DE: Jullie werkten ook samen met Japanner Kenji Satori, die goed in de Belgische markt ligt want ook samenwerkte met Dead Man’s Hill. Hoe kwam deze samenwerking tot stand? IZ/ ik weet nog dat we aan een nummer waren aan 't werken en dat Sam vond dat daar een Japanse tekst op zou passen. Ik geloof dat Kenji op een bepaald moment ons gecontacteerd had, misschien weet Sam het nog exact. SAM/ Somehow, way back in the MySpace days (lacht).
DE: Izzy, je werkte niet alleen mee met Detour Doom Project maar ook aan het titelloze album van neofolk supergroep L’Amara. Kan je hier iets meer over vertellen? IZ/ Ja, we staan echt niet stil he. Sinds ik de oude liefde voor trompet en bugel terug heb opgepikt word ik regelmatig gevraagd als sessie-muzikant voor allerhande projecten. Het darkjazz-wereldje is heel klein, dus toen men mij contacteerde voor Detour Doom Project, was ik snel verkocht, en zij aan mij. En het team acter l'Amara, de traditionele neofolk hosteria, is voor een deel hetzelfde team achter Detour Doom Project. Adriano Vincenti is ook bekend van power electronics projecten zoals Macelleria Mobile Di Mezzanotte en Zoloft Evra en is ook de man achter Signora Ward Records. Klein wereldje dus. l' Amara is een supergroep die een LP wou maken met in het achterhoofd de traditionele Italiaanse folkhistorie van de jaren '40 en '50, de kleine bendes, drinkgelag en muziek in de taveernes, gokken en messentrekkerij, boefjes op straat, dat soort dingen. Peaky Blinders meets Mama Miracoli. Trouwens, door die darkjazz-connectie heb ik ook mogen meespelen met het nieuwe project van Jason Köhnen, genaamd The Thing With Five Eyes. Jason ken je waarschijnlijk van The Kilimanjaro Darkjazz Ensemble, een heel bekende naam in de darkjazz wereld. En zo kwam ik ook onder andere terecht bij andere jazzprojecten zoals de smooth jazz van The Sarto Klyn V en de triphop van Nyctophiliac. Je ziet, tijd over? Niet echt! DE: Sam, jij was van jouw kant dan weer betrokken bij het cover project La Femme Verte, samen met Jean-Marc Lederman. Waar jullie naast met de meisjes van Dark Poem ook samenwerkten met All About Eve zangeres Julianne Regan. Een boeiend project, lijkt me. Heb je veel bijgeleerd van oude rotten in het vak als Lederman en Regan? SAM/ Dat was een leuk project om aan mee te werken. Samen met Sophie namen we "Where the wild roses grow" van Nick Cave & Kylie Minogue op. Dat was een uitdaging. Voor het JML solo album schreef en zong ik een lullaby. Jean Marc is een pracht van een mens en een unieke componist en ik werk altijd met plezier met hem samen. Julianne heb ik niet persoonlijk ontmoet, zij stuurt haar zangpartijen op. Wat misschien wat meer onder de radar is gebleven zijn de remixes die ik als Dreamwash maakte voor bvb Marcel Van Thilt's "Paracetamol" EP of recenter nog voor n bijzondere Liquid G. Tape. DE: Naar welk optreden op Trouwfest kijken jullie zelf het meest uit (behalve dat van FGG bedoel ik dan)? IZ/ Alles, want ik ben al veel te lang uit dat wereldje uit! Ik ben benieuwd. Ashoreth ken ik al wel, Peter en zijn projecten volg ik al een tijdje, de mens doet fantastische dingen. De rest mag mij verbazen maar ik geloof vast dat er veel moois tussen zit!
|
Volgende interviews:
Trouwfe(e)st #3: PANTSER FABRIEK - Het werkt inderdaad motiverend om op te mogen treden in het land van Front 242!
10 JAAR DER KLINKE - Mijn eerste vrouw zei me ooit dat echte kunst ontstaat uit het lijden van de ziel. Gelijk heeft ze.
EVI VINE - Er zijn wel een paar verhalen, maar mijn lippen zijn verzegeld… Misschien voor bij een biertje of zo…
Trouwfe(e)st #3: ASHTORETH - Doordat er verschillende elementen in mijn muziek zitten weet ik mensen uit verschillende underground stromingen aan te spreken.
Trouwfe(e)st #3: ART ABSCONs - Met de opbrengst die digitale streams me opleveren kan ik twee flessen bier kopen.
XTORT - Het is niet zo dat we denken de wereld te veranderen, we houden wel graag een spiegel voor.
JO QUAIL - Ik denk dat ik een beetje moeilijk te categoriseren ben.
Wave Tension, de passie van Marc Frijns - Voor mij is een digitale release een bijproduct van een fysieke vinyl of cassette release.
PALAIS IDEAL - We geven onszelf een heel duidelijk kader. Dat klinkt misschien als een beperking, maar het voelt juist als een uitdaging.
LAIBACH - In werkelijkheid wil niemand echt het Koreaanse probleem oplossen.