Zo eindigde het tweede deel van ons interview...

Zie je het (de Pandrogyn) als een manier van leven of als een kunstvorm?

....Door het benadrukken van het bipolaire en het onderdrukken van de eenheid komt men tot het eenvoudige ‘verdeel en heers’-principe. Als men zich richt op Eenheid, waar de Hermafrodiet voor staat, dan kan men dit opgelegde juk van zich af werpen. Op fysiek vlak gaat het niet enkel meer om het uit liefde voor elkaar zoveel mogelijk op elkaar willen lijken, maar ook en vooral om die derde entiteit wakker te maken. Om verder te gaan op dat opgelegde juk: wat is de meest vastgelegde vorm van controle? Wat bepaalt hoe je er voor de rest van je leven uit gaat zien…?

Euh… DNA?

Precies! En hoe ontsnap je aan deze ultieme vorm van controle om zélf te beslissen hoe we er uit willen én kunnen zien…?

(met zweetoksels) Op een kunstmatige manier, veronderstel ik…?

Precies! Dank je!! (klapt verheugd in zijn handen) Je hebt het concept volledig mee!
Het heeft dus de afgelopen 10 jaar die evolutie meegemaakt van een kunstuiting tot een manier van (be)leven van absolute verandering.

Wat een symbolische, innerlijke, verandering én een letterlijke lichamelijke transformatie inhield…

Ja, precies! Dank je!! Zie je? Ik vind het plaatje perfect kloppen!Door het vertragen en omkeren van de menselijke evolutie die steunt op bipolariteit, kan men op een diep niveau invloed uitoefenen op de individuele mens én op de samenleving: het alchemistische ‘zo boven, zo beneden; zo binnen de mens, zo rondom de mens’. Het gaat dus ook over het voortbestaan van de soort op een nieuwe, opwindende en dynamische manier.

En ook een volledigere manier bestaan…

Absoluut! Dank je!! Jullie zijn zo slim!!
(algemene vrolijkheid)

Oh ja: dat zijn we!!
Na al dat luisteren naar Psychic TV!!
Eigenlijk zijn we er fameus door gebrainwashed!!

(gelach) Wel, het heeft mij ook gebrainwashed… Vast en zeker!
Op Valentijnsdag 2003 beseften Lady Jaye en ik dat we écht bereid waren om onze lichamen ten dienste te stellen van ons project.

entijnsdag!? Da’s ook symbolisch!! Wist je trouwens dat Sint Valentijn ook de patroonheilige is van de epileptici?

Neen, hoezo?

Ik ben het te weten gekomen tijdens mijn studies.

Da’s interessant… Weet je: tijdens een aanval van epilepsie kunnen mensen in een psychedelisch bewustzijnsstaat geraken.

Sommige sjamanen in zgn. primitieve culturen hebben ook epilepsie en lokken een aanval uit om ‘op reis’ te gaan. Nogal gevaarlijk, als je weet dat je bij een reeks aanvallen kort na elkaar in coma kunt geraken…

Een vriendin van ons had epilepsie gekregen en ze had tijdens haar aanvallen ongelooflijk psychedelische ervaringen… Op sommige momenten vertelde ons wat ze tijdens haar aanval had gezien, ongelooflijk…! Alle informatie die we in wakende toestand verdringen en verbannen naar ons onbewuste kan dan plotseling naar boven komen.



Oh ja, zeker! Dat stokpaardje is er nog steeds!

Het gaat er bij ons mensen niet enkel om hoé we onze hersenen gebruiken maar vooral hoe we geleerd worden onze hersenen niét te gebruiken.

Dat was ook een deel van het idee rond TOPY: hoe we mensen konden aanmoedigen om hun eigen hersenen te ontwikkelen in plaats van lamlendig te slikken wat ze door de leidinggevenden van de maatschappij voorgeschoteld krijgen.

Da’s wel gevaarlijk, Gen, mensen zélf laten nadenken…

Nou, reken maar! Het is de reden waarom ze me in England liever buiten hadden! Ze zorgden ervoor dat ik weg zou blijven. Interessant, als je er verder over nadenkt: op die manier konden ze op een schijnbaar propere manier van een ‘storend element’ af geraken…
Een van de basisoefeningen die we deden was ons focussen op datgene wat wij wilden dat zou gebeuren in plaats van ons te laten afleiden door datgene wat doorgaans liet gebeuren.
('Power through Will', zou Allister Crowley zeggen)
Je begint dus te kiezen wat je nodig hebt en gooit weg wat je niet nodig hebt, in plaats van dat je rondloopt met een hele boel opgelegde en dus hinderlijke concepten en produkten. Als je daarover meester wordt, dan ben je meer in staat om datgene te bereiken wat je wérkelijk wil. Persoonlijk had ik het gevoel dat je beter en echter met alles in verbinding kwam te staan, waardoor datgene wat je wil bijna als vanzelf naar je toe komt stromen.

Zou er een natuurwet achter kunnen schuilen?

Het is zoiets als wanneer je iets wilt dat je niet nodig hebt, eerder uit bezitsdrang, dan ga je er teveel energie in stoppen om het tenslotte misschien niet te krijgen. Als je erop vertrouwt dat je iets zult krijgen wanneer je het meest nodig hebt, dan kan het plots eenvoudigweg voor jou ter beschikking staan. Je verwacht het niet en… there it is…!

Bijna volgens de wetten van de kwantumfysica…

Dat is zo, ik verwacht ook dat het iets kwantum is… Ik weet niet precies hoe het werkt, maar ik ben er zeker van dat het mathematisch te onderbouwen is. Dat is trouwens ook de reden waarom we het nummer 23 gebruiken om dat concept naar voor te schuiven. Er moet een mathematisch verband zijn dat we nog niet succesvol kunnen ontrafelen hebben.

Sinds ik er jaren geleden op gewezen werd, op het nummer 23, kom ik het dagelijks wel honderd keer tegen… (wijst naar het Psychick Cross rond Gen’s hals)… Da’s ook een 23, volgens mij toch…

(verrast) Ja, dat klopt… Inderdaad…

2 zijden met elk 3 vertakkingen, klopt die interpretatie?

Ja, en je kunt het ook op andere manieren zien…
Burroughs hield eens een boek bij over de 23’s die hij tegen kwam. Hij probeerde het met andere nummers, maar dat werkte niet… Vreemd, toch…? He is bijna alsof een universele en mathematische stem ons iets wil zeggen. (smile)
Het blijkt ook vaak een positief iets te zijn. In mijn leven is het in ieder geval wel positief uitgedraaid… Ik laat het gewoon zo, tot iemand zoals jullie me komt vertellen hoe het precies werkt.

Throbbing Gristle kwam terug bij elkaar na 23 jaren…

(schiet in de lach) Ja, klopt! En dat was niet eens opzettelijk: Chris Carter dacht dat er 25 jaar tussen zaten, maar het waren er wel degelijk 23! Ik heb het hem dan maar laten natellen. (algemene hilariteit).

Toen we enige jaren geleden in Antwerpen naar het eerste Belgische rëunieoptreden van PTV3 gingen, moesten we bus 23 nemen, uitgerekend voor naar jullie optreden te gaan!

Toen ik nog op de unief zat, was een van mijn medestudenten een zekere Tim Poston. Hij zou zich later met chaosmathematica bezig gaan houden, iets wat toen nog ‘fuzzy mathematics ‘ werd genoemd. Hij werkt op dit moment in Singapore rond virtuele realiteit en zo… Ik ben echt blij dat ik hem toen gekend heb, want hij heeft toen mijn aandacht aangewakkerd voor dat soort zaken en er veel over uitgelegd. Hij was een van mijn beste vrienden op de unief en hij zat later ook in COUM. De meeste mensen die naar ons kwamen kijken wisten dus totaal niet dat we een meester in de wiskunde en de fysica binnen onze rangen hadden. Hij deed o.a. een groot computerexperiment door het nummer 23 en andere priemgetallen in de wilde weg in de computer in te geven om na te gaan hoe vaak ze zouden terugkomen. Het nummer 23 bleek terug te keren met regelmatige intervallen terwijl de andere onderhavig bleven aan het impulsieve karakter van het invoegen. Het was alsof 23 probeerde om niet op te vallen door ze normaal en regelmatig mogelijk te gaan doen. Net door zijn regelmatigheid waar gaan regelmatigheid hoorde te zijn viel het dus op. Dat was pas écht weird. (algemeen gelach en ongemakkelijk gehuiver)
Er zijn trouwens heel wat biologische aspecten verbonden aan 23: men neemt aan dat het bloed een volledige doortocht door het lichaam maakt in gemiddeld 23 seconden. De kenmerken van elke mens liggenvast in zijn 23 chromosomen…

Wat heb je precies met wolven…?

Met wolven? Het is een combinatie van het sterke individuele en tegelijk de trouw aan de grotere groep. Een beetje zoals de meeste motorbendes. Ik hield altijd al van het Hell’s Angels idee rond loyaliteit, hoewel ik me niet verbonden voel met het vaak criminele karakter van sommige motorbendes. Dus niet direct hun gedrag, maar wel hun trouw aan de groep. Bv. als je mij raakt raak je de rest van de groep en ook omgekeerd. Eind jaren ’60 en begin jaren ’70 hing ik ook veel rond bij de Hell’s Angels. Twee leefden vroeger een tijdje bij ons in mijn geboortehuis, waar ze konden onderduiken voor de politie. Ik heb ze dus vrij goed leren kennen. Ook Lady Jaye vertelde me dat ze, voor wij elkaar kenden, nog de partner geweest was van een Hell’s Angel uit NY. Zij kende hen dus ook van dichtbij… We hadden dus meer met elkaar gemeen dan datgene waar we ons eerst van bewust waren. Na een tijdje raakte ik hun wel beu, net als Lady Jaye, omdat ze zich evengoed kunnen gedragen als een bende idioten. Maar het basisidee van een zelfgekozen familie of stam waar je voor zorgt en die ook voor jou zorgt is wel blijven hangen en werd duidelijk ingebouwd in het concept van TOPY.



Inderdaad, het was een gouden regel om nooit iets tegen de politie te zeggen, en dat idee heb ik ook geadopteerd. Het heeft me in het verleden wel al problemen bezorgd, maar mij moesten ze niks komen vragen…
Die samenhorigheid zit ook vervat in het Psychick Cross: het is een stilzwijgende verstandhouding van een groep mensen die zich van hetzelfde symbool bedient. Als je het draagt en je komt iemand met hetzelfde symbool tegen, dan weet je dat je toch over een aantal dingen samen kunt praten.

Da’s nu net een reden voor mij om het Psychick Cross niét te dragen: ik zou niet willen pretenderen dat ik écht begrijp waarover het allemaal gaat.

Je moet het ook niet allemaal begrijpen om er bij te horen. Er zijn genoeg mensen die het dragen uit soort van vriendschappelijk herkenningsteken.

Het vervolg van dit meerdelige interview lees je onder deze links:

Deel 1

Deel 2

Deel 3

Deel 4

Deel 5

Deel 6

Jan Denolet
Chistophe Fdele

http://www.genesisp-orridge.com/