Je plaat kwam uit op Unknown Pleasures Records, toch wel een referentie in het genre. Hoe ben je bij hen terechtgekomen?

Zij hebben mij eigenlijk gevonden. Sommige songs stonden op Soundcloud en kregen veel likes en wekte zo hun interesse.

Zelf waren we heel enthousiast over het debuut van Ono Scream. Hoe werd er over het algemeen gereageerd en wat voel je daarbij?

Het is ongelofelijk snel gegaan eigenlijk. Ik had de songs in een periode van inspiratie vrij vlot geschreven. Het bleef maar komen. Met de goeie reacties op Soundcloud werd ik nog meer aangemoedigd om te blijven schrijven. Dat geeft natuurlijk voldoening.

Het uitgesproken doel van Ono Scream is om verleden en heden te verzoenen: enerzijds de mooie erfenis van de post-punk in ere houden, maar dat toch met een fris gevoel en nieuwe muzikale mogelijkheden verzoenen…

Ik zie geen verschil tussen heden en verleden in dat opzicht. De muziek is blijven leven en evolueren. Zoals in elk genre is er een publiek dat zich hierin kan vinden en er een binding mee heeft. Ik schrijf de songs nooit met het verleden in gedachten, het is wat ik nu voel en nostalgie komt er eigenlijk niet aan te pas. Ik luister ook naar heel verschillende genres en dat blijft me ook inspireren. Hokjesdenken is niet zo mijn ding.

Eigenlijk is Ono Scream een zijproject van je minimal wave-groep Apparaat, bedoeld om als uitlaatklep voor de nummers dat je daar niet kon gebruiken. Is het intussen je hoofdproject geworden? Hoe gaat het nog met Apparaat?

Er is is niet echt een hoofdproject. Ik laat het een eigen leven leiden. We zien wel wat eruit voort komt. Apparaat is een goed geoliede machine aan het worden en dat merk je aan onze performances. Het staat er met veel zelfvertrouwen en dat voel je ook in het publiek veronderstel ik. Aan de reacties te merken toch. Met Ono Scream wil ik meer een sfeer opbouwen waarin je je kan onderdompelen. We hebben ook flink zitten sleutelen aan de livesound. Ik doe beide acts erg graag live, het is gewoon een ander concept en voor mij echt heel verschillend.

Bij het beluisteren van de plaat merkte ik veel verschillende sferen op. Je hebt enerzijds traditionele post-punk, maar sommige nummers neigen meer naar krautrock of zelfs naar synthpop. Was je er bewust mee bezig om zoveel verscheidenheid te verwerken op één cd?

Ik probeer er niet teveel bij stilstaan. Ik ben een songsschrijver, in de letterlijke zin. Ik wil graag songs horen die blijven plakken. Ik schrijf erg veel muziek en heb dan ook de vrijheid om een keuze te maken achteraf. Hierin ben ik vrij streng. Enkel songs die beklijven blijven erin. Of het allemaal perfect bij elkaar past, daar ben ik niet met bezig. Ik luister naar zoveel verschillende muziek en dat zal er wel insluipen vermoed ik. Het blijft voor mij dan ook interessant om die invloeden te gebruiken.

‘The Hollow Man’ is duidelijk een centraal nummer op de plaat. Je neemt het zelfs nog een tweede keer akoestisch op, met de hulp van Aarn Van Severen. Wat maakt het nummer voor jou zo belangrijk?

Met Hollow man is het begonnen. Dat was de eerste song waar ik erg veel goeie reacties op kreeg. In no time leek het even heel de wereld rond te gaan. Reacties uit de verste uithoeken. Heel gek. Vooral omdat ik zo geobsedeerd in mijn ééntje hieraan bezig was en dan blijkt het veel mensen te raken. Mensen schrijven me dikwijls wat ze erin zien en dat het hun iets doet. Dat is een mooie beloning. Wat ik ook leuk vond, is dat het ook akoestisch overeind bleef. Dat is een goed teken in verband met songwriting.

Het gros van de plaat heb je volledig alleen opgenomen, maar om het live te brengen heb je muzikanten moeten zoeken. Is dat gemakkelijk gegaan?

Ja, de mensen waar ik met speel zijn niet de eerste de beste. En dat hoor je vind ik. We hebben veel tijd in het zoeken naar de juiste sound gestoken. Live spelen is het uiteindelijke doel voor mij. Makkelijk was het niet zou ik zeggen... Ik kan erg kritisch zijn, vrees ik.

Je wordt vaak gepeeld op het radioprogramma De dag des oordeels, het programma dat aan de basis ligt van Judgement Fest. Ben je vertrouwd met het programma, en zo ja: wat vind je ervan?

Ja tuurlijk ken ik het. Het kan mijn maandag alleen maar beter maken! Dankjewel om Ono te spelen!

Wat mogen we van je optreden op Judgement Fest verwachten?

Energie. Een roes. Een trip... Wij zijn er klaar voor!

Wat zijn je toekomstplannen? Ben je al bezig met een volgende plaat?

Time will tell. ;-)

Ono Scream: bandcamp / facebook

Judgement Fest met Ono Scream, Struggler, O Veux, Roza Kraft, Enzo Kreft, VV303 en Xtort, 9 juni 2018, Oefenbunker Landgraaf