|
Ik schrijf de songs nooit met het verleden in gedachten, het is wat ik nu voel en nostalgie komt er eigenlijk niet aan te pas.
10/05/2018, Xavier Kruth
|
|||||
Je plaat kwam uit op Unknown Pleasures Records, toch wel een referentie in het genre. Hoe ben je bij hen terechtgekomen? Zij hebben mij eigenlijk gevonden. Sommige songs stonden op Soundcloud en kregen veel likes en wekte zo hun interesse. Zelf waren we heel enthousiast over het debuut van Ono Scream. Hoe werd er over het algemeen gereageerd en wat voel je daarbij? Het is ongelofelijk snel gegaan eigenlijk. Ik had de songs in een periode van inspiratie vrij vlot geschreven. Het bleef maar komen. Met de goeie reacties op Soundcloud werd ik nog meer aangemoedigd om te blijven schrijven. Dat geeft natuurlijk voldoening. Het uitgesproken doel van Ono Scream is om verleden en heden te verzoenen: enerzijds de mooie erfenis van de post-punk in ere houden, maar dat toch met een fris gevoel en nieuwe muzikale mogelijkheden verzoenen… Ik zie geen verschil tussen heden en verleden in dat opzicht. De muziek is blijven leven en evolueren. Zoals in elk genre is er een publiek dat zich hierin kan vinden en er een binding mee heeft. Ik schrijf de songs nooit met het verleden in gedachten, het is wat ik nu voel en nostalgie komt er eigenlijk niet aan te pas. Ik luister ook naar heel verschillende genres en dat blijft me ook inspireren. Hokjesdenken is niet zo mijn ding. Eigenlijk is Ono Scream een zijproject van je minimal wave-groep Apparaat, bedoeld om als uitlaatklep voor de nummers dat je daar niet kon gebruiken. Is het intussen je hoofdproject geworden? Hoe gaat het nog met Apparaat? Er is is niet echt een hoofdproject. Ik laat het een eigen leven leiden. We zien wel wat eruit voort komt. Apparaat is een goed geoliede machine aan het worden en dat merk je aan onze performances. Het staat er met veel zelfvertrouwen en dat voel je ook in het publiek veronderstel ik. Aan de reacties te merken toch. Met Ono Scream wil ik meer een sfeer opbouwen waarin je je kan onderdompelen. We hebben ook flink zitten sleutelen aan de livesound. Ik doe beide acts erg graag live, het is gewoon een ander concept en voor mij echt heel verschillend. Bij het beluisteren van de plaat merkte ik veel verschillende sferen op. Je hebt enerzijds traditionele post-punk, maar sommige nummers neigen meer naar krautrock of zelfs naar synthpop. Was je er bewust mee bezig om zoveel verscheidenheid te verwerken op één cd? Ik probeer er niet teveel bij stilstaan. Ik ben een songsschrijver, in de letterlijke zin. Ik wil graag songs horen die blijven plakken. Ik schrijf erg veel muziek en heb dan ook de vrijheid om een keuze te maken achteraf. Hierin ben ik vrij streng. Enkel songs die beklijven blijven erin. Of het allemaal perfect bij elkaar past, daar ben ik niet met bezig. Ik luister naar zoveel verschillende muziek en dat zal er wel insluipen vermoed ik. Het blijft voor mij dan ook interessant om die invloeden te gebruiken. ‘The Hollow Man’ is duidelijk een centraal nummer op de plaat. Je neemt het zelfs nog een tweede keer akoestisch op, met de hulp van Aarn Van Severen. Wat maakt het nummer voor jou zo belangrijk? Met Hollow man is het begonnen. Dat was de eerste song waar ik erg veel goeie reacties op kreeg. In no time leek het even heel de wereld rond te gaan. Reacties uit de verste uithoeken. Heel gek. Vooral omdat ik zo geobsedeerd in mijn ééntje hieraan bezig was en dan blijkt het veel mensen te raken. Mensen schrijven me dikwijls wat ze erin zien en dat het hun iets doet. Dat is een mooie beloning. Wat ik ook leuk vond, is dat het ook akoestisch overeind bleef. Dat is een goed teken in verband met songwriting. Het gros van de plaat heb je volledig alleen opgenomen, maar om het live te brengen heb je muzikanten moeten zoeken. Is dat gemakkelijk gegaan? Ja, de mensen waar ik met speel zijn niet de eerste de beste. En dat hoor je vind ik. We hebben veel tijd in het zoeken naar de juiste sound gestoken. Live spelen is het uiteindelijke doel voor mij. Makkelijk was het niet zou ik zeggen... Ik kan erg kritisch zijn, vrees ik. Je wordt vaak gepeeld op het radioprogramma De dag des oordeels, het programma dat aan de basis ligt van Judgement Fest. Ben je vertrouwd met het programma, en zo ja: wat vind je ervan? Ja tuurlijk ken ik het. Het kan mijn maandag alleen maar beter maken! Dankjewel om Ono te spelen! Wat mogen we van je optreden op Judgement Fest verwachten? Energie. Een roes. Een trip... Wij zijn er klaar voor! Wat zijn je toekomstplannen? Ben je al bezig met een volgende plaat? Time will tell. ;-) Ono Scream: bandcamp / facebook
|
Volgende interviews:
GROUND NERO - Het ontspoorde kapitalisme heeft van heel wat mensen luxe-loonslaven gemaakt, bij wie de honger naar luxe niet meer te bevredigen lijkt.
BySenses - 'People': we zijn gewoon mensen, geen superras...
TraumaSutra - Ik ervaar optredens op grote podia altijd als fascistisch.
ONRUST - Jonge mensen die actief dingen willen trekken, het blijft een must.
PSY'AVIAH - Voor mij was muziek belangrijk, omdat ik me daarin kan verliezen en daarin troost kan vinden
LACRIMOSA - Ik was bij het maken van Testimonium in een soort van trance.
Mørke - ... inspired by old classic gothic metal ...
MILDREDA - Het is verdorie zeer plezant was om duistere bombastische muziek op een publiek los te laten
Sotho Houle & Helena Patricio, hoofdman van EXOS Performance Project en kasteelvrouwe van Château H. . - ...Château H. ...a place to live & create...
Georgio 'the Dove'' Valentino - 'Everything I've learned I know from records... (though I often misheard the words)'
Trouwfe(e)st#3. Het is ondertussen al lang geen trouwfeest meer, maar de verjaardag van een trouwfeest. Toen Dimi en Sigrid twee jaar geleden in het huwelijksbootje stapten, vonden ze er immers – als liefhebbers van dark ambient en neofolk – niets beter op dan een aantal van hun lievelingsgroepen uit te nodigen om hun hoogdag te ...
Kwajongens waren we. In tijden dat er nog geen sprake was van enige adolescentie, laat staan dat we wisten wat dat was. Ravotten in het bos, kampen bouwen en vooral appelen gaan stelen uit de boomgaarden van de nonnekes. De tegenwoordige jeugd sluit zich eerder op in eigen isolement, met enkel het gezelschap van een virtuele wereld of een ...
Met het naar hemzelf genoemde trio debuteerde de veelgeprezen Noorse gitarist en componist Trond Kallevåg Hansen in 2017 met het album ‘Se Meg En Annen Dag’. Een plaat die goed werd ontvangen, zowel nationaal als internationaal. Zijn twee medemuzikanten Alexander Hoholm (contrabas) en drummer Ivar Myrset Asheim zijn hier ...
Een Amerikaans duo weg geplukt uit de heuvels van Pennsylvania, da’s deze Bring Her die met hun titelloze debuut het Franse Icy Cold tot een lalbeldeal wisten te verleiden. Cowboys en rednecks krijgen allicht de pleuris van deze muziek maar dat maakt het voor ons en u lezer alleen maar interessanter.
Ze, dat zijn dan nadine j en ...
Mijn elfde Wave-Gotik-Treffen reeds, en voor mij een heel speciale editie. Het is immers de eerste keer dat ik zelf deel uitmaak van het programma. Op zondag geef ik een lezing over subculturen in het Oostblok, en ik ben er zelfs in geslaagd om een akoestische set te spelen op een picknick. Ik heb hierdoor ook tal van boeiende mensen ontmoet, ...
Bij Sofa Music houden ze van avontuurlijke artiesten. Eén van hun meest recente aanwinsten is Niklas Adam een Deense kunstenaar die momenteel in Oslo woont. Naast muzikant werkt hij ook met performances en installatiekunst. Het is zijn eerste onder eigen naam uitgebrachte album. Opereert ook onder het pseudoniem Mona Sigler en is ...
Een trio uit Los Angeles dat ook stilaan zijn stempel aan het drukken is in Europa, dat is deze Second Still, laatst (eind mei) nog te zien in Retie! Suki, neemt de vocalen voor haar rekening waardoor het strakke muzikale keurslijf van de post punk / cold wave die hier wordt gebracht enigzins wordt getemperd zoals in “New Barn” ...
U kon er onmogelijk naast kijken op onze site: ook dit jaar (aanstaande zaterdag meer bepaald) is er weer een editie van Trouwfest, het festival ter ere van de huwelijksverjaardag van ondergetekende.
Nogmaals willen we, de misleidende titel van het evenement indachtig, benadrukken dat dit een openbaar evenement is waar iedereen welkom ...
Een beetje met de hulp van Dark Entries kunnen we het volgende evenement wel noemen. Toen de Duitse neofolk organisatie FolkWorld ons vroeg naar een gepaste locatie voor een concert van Rome en of we en passant ook geen leuke lokale act kende voor het voorprogramma begon onze denktank reeds te bollen, en werden deze vragen vliegensvlug van ...
Ook de liefhebbers van mystieke, obscure, meditatieve en noisy geluiden kunnen weer een tijdje verder met de vierde labelcompilatie van het Duitse Mind Plug Records.
Oefen alvast uw beste lotushouding, en voorzie beter langdurig brandende wierook want deze 13 nummers tellende verzamelaar is goed voor een speelduur van bijna 2,5 uur en ...
Voor de vijfde keer op rij laat het Braziliaanse label Paranoia Musique ons middels een compilatie kennismaken met 12 underground acts die naar eigen zeggen de meest inventieve geluiden uit het alternatieve universum laten horen.
Met Navajas Cross, Les Animaux Sauvages, Bring Her, Phileas Fogg, The Lautreamonts, The Dream Never Ends, Sounds ...
Als je een liefde voelt voor elektronische muziek met Oriëntaalse invloeden, dan zou je de muziek van de twee zusjes Lia en Lena AKA LIANA zeker een keer moeten luisteren.
Zij schrijven en produceren niet alleen hun eigen muziek, maar regisseren en editen ook hun eigen (muziek) video's. Net zoals ook hun dromerige videoclip voor ...