|
Ik schrijf de songs nooit met het verleden in gedachten, het is wat ik nu voel en nostalgie komt er eigenlijk niet aan te pas.
10/05/2018, Xavier Kruth
|
|||||
Je plaat kwam uit op Unknown Pleasures Records, toch wel een referentie in het genre. Hoe ben je bij hen terechtgekomen? Zij hebben mij eigenlijk gevonden. Sommige songs stonden op Soundcloud en kregen veel likes en wekte zo hun interesse. Zelf waren we heel enthousiast over het debuut van Ono Scream. Hoe werd er over het algemeen gereageerd en wat voel je daarbij? Het is ongelofelijk snel gegaan eigenlijk. Ik had de songs in een periode van inspiratie vrij vlot geschreven. Het bleef maar komen. Met de goeie reacties op Soundcloud werd ik nog meer aangemoedigd om te blijven schrijven. Dat geeft natuurlijk voldoening. Het uitgesproken doel van Ono Scream is om verleden en heden te verzoenen: enerzijds de mooie erfenis van de post-punk in ere houden, maar dat toch met een fris gevoel en nieuwe muzikale mogelijkheden verzoenen… Ik zie geen verschil tussen heden en verleden in dat opzicht. De muziek is blijven leven en evolueren. Zoals in elk genre is er een publiek dat zich hierin kan vinden en er een binding mee heeft. Ik schrijf de songs nooit met het verleden in gedachten, het is wat ik nu voel en nostalgie komt er eigenlijk niet aan te pas. Ik luister ook naar heel verschillende genres en dat blijft me ook inspireren. Hokjesdenken is niet zo mijn ding. Eigenlijk is Ono Scream een zijproject van je minimal wave-groep Apparaat, bedoeld om als uitlaatklep voor de nummers dat je daar niet kon gebruiken. Is het intussen je hoofdproject geworden? Hoe gaat het nog met Apparaat? Er is is niet echt een hoofdproject. Ik laat het een eigen leven leiden. We zien wel wat eruit voort komt. Apparaat is een goed geoliede machine aan het worden en dat merk je aan onze performances. Het staat er met veel zelfvertrouwen en dat voel je ook in het publiek veronderstel ik. Aan de reacties te merken toch. Met Ono Scream wil ik meer een sfeer opbouwen waarin je je kan onderdompelen. We hebben ook flink zitten sleutelen aan de livesound. Ik doe beide acts erg graag live, het is gewoon een ander concept en voor mij echt heel verschillend. Bij het beluisteren van de plaat merkte ik veel verschillende sferen op. Je hebt enerzijds traditionele post-punk, maar sommige nummers neigen meer naar krautrock of zelfs naar synthpop. Was je er bewust mee bezig om zoveel verscheidenheid te verwerken op één cd? Ik probeer er niet teveel bij stilstaan. Ik ben een songsschrijver, in de letterlijke zin. Ik wil graag songs horen die blijven plakken. Ik schrijf erg veel muziek en heb dan ook de vrijheid om een keuze te maken achteraf. Hierin ben ik vrij streng. Enkel songs die beklijven blijven erin. Of het allemaal perfect bij elkaar past, daar ben ik niet met bezig. Ik luister naar zoveel verschillende muziek en dat zal er wel insluipen vermoed ik. Het blijft voor mij dan ook interessant om die invloeden te gebruiken. ‘The Hollow Man’ is duidelijk een centraal nummer op de plaat. Je neemt het zelfs nog een tweede keer akoestisch op, met de hulp van Aarn Van Severen. Wat maakt het nummer voor jou zo belangrijk? Met Hollow man is het begonnen. Dat was de eerste song waar ik erg veel goeie reacties op kreeg. In no time leek het even heel de wereld rond te gaan. Reacties uit de verste uithoeken. Heel gek. Vooral omdat ik zo geobsedeerd in mijn ééntje hieraan bezig was en dan blijkt het veel mensen te raken. Mensen schrijven me dikwijls wat ze erin zien en dat het hun iets doet. Dat is een mooie beloning. Wat ik ook leuk vond, is dat het ook akoestisch overeind bleef. Dat is een goed teken in verband met songwriting. Het gros van de plaat heb je volledig alleen opgenomen, maar om het live te brengen heb je muzikanten moeten zoeken. Is dat gemakkelijk gegaan? Ja, de mensen waar ik met speel zijn niet de eerste de beste. En dat hoor je vind ik. We hebben veel tijd in het zoeken naar de juiste sound gestoken. Live spelen is het uiteindelijke doel voor mij. Makkelijk was het niet zou ik zeggen... Ik kan erg kritisch zijn, vrees ik. Je wordt vaak gepeeld op het radioprogramma De dag des oordeels, het programma dat aan de basis ligt van Judgement Fest. Ben je vertrouwd met het programma, en zo ja: wat vind je ervan? Ja tuurlijk ken ik het. Het kan mijn maandag alleen maar beter maken! Dankjewel om Ono te spelen! Wat mogen we van je optreden op Judgement Fest verwachten? Energie. Een roes. Een trip... Wij zijn er klaar voor! Wat zijn je toekomstplannen? Ben je al bezig met een volgende plaat? Time will tell. ;-) Ono Scream: bandcamp / facebook
|
Volgende interviews:
GROUND NERO - Het ontspoorde kapitalisme heeft van heel wat mensen luxe-loonslaven gemaakt, bij wie de honger naar luxe niet meer te bevredigen lijkt.
BySenses - 'People': we zijn gewoon mensen, geen superras...
TraumaSutra - Ik ervaar optredens op grote podia altijd als fascistisch.
ONRUST - Jonge mensen die actief dingen willen trekken, het blijft een must.
PSY'AVIAH - Voor mij was muziek belangrijk, omdat ik me daarin kan verliezen en daarin troost kan vinden
LACRIMOSA - Ik was bij het maken van Testimonium in een soort van trance.
Mørke - ... inspired by old classic gothic metal ...
MILDREDA - Het is verdorie zeer plezant was om duistere bombastische muziek op een publiek los te laten
Sotho Houle & Helena Patricio, hoofdman van EXOS Performance Project en kasteelvrouwe van Château H. . - ...Château H. ...a place to live & create...
Georgio 'the Dove'' Valentino - 'Everything I've learned I know from records... (though I often misheard the words)'
Evenals het zeer onlangs besproken Donder, Hel & Hagel hebben we hier nog een act uit de Leuvense antifa scene die al lang geen onbekende meer is voor Dark Entries! Gert maakt al meer dan 18 jaar kritische uptempo Nederlandstalige DIY ‘kleinpunk’.
In 2016 bespraken we voor Dark Entries het vijfde album “Ongepast Vrolijk”, ...
Altijd leuk een singel formaat met 4 nummers, aandoenlijk bijna anno 2022, zeker in zwart en grijze lay out en met de veelbelovende bandnaam L’ Appel Du vide en de al even veelbelovende titel “Abwärtsspirale”. Qua stijl en gemoed waan ik mezelf waar aan de vooravond van de jaren 80, een gevoel dat door de muziek van ...
U dacht natuurlijk aan Leipzig. Ook. Maar de stad Leeds kent een gothic rock verleden dat als historisch erfgoed moet gekoesterd (denk maar aan bands als The Sisters Of Mercy, The Rose Of Avalanche, March Violets, Salvation, Red Lorry Yellow Lorry,...) Mocht u tussen 7 en 10 juli nog vrij zijn en niks hebben gepland, ga dat horen en zien in ...
Tenminste grote bezieler en cult figuur bij onze Oosterburen Martin Sprissler besloot recent de stekker uit zijn geesteskind te trekken en biedt zijn titel aan voor overname. Een tweetal jaar geleden was er na een lange pauze sprake van een doorstart maar deze bleek niet helemaal te lopen zoals verwacht. Momenteel is Gothic Magazine 90 in ...
In 2019 bespraken we “Lang Genoeg Beleefd Geweest!!!”, het debuutalbum van het Leuvense zootje ongeregeld Donder, Hel & Hagel en heden stellen ze ons hun tweede album voor, “Kermis In De Hel” (11 songs, 43 minuten) met negen studio en twee live songs. Het langverwachte tweede album, uitgesteld door en aangevuld ...
De naam Enzo Kreft hoeft geen introductie meer, deze oude krijger werd met de albums “Control” (2019) en “Different World” (2021) weerom ‘wereldberoemd’ in onze scene en scoorde zelfs torenhoog in de eindejaarslijstjes van menig Dark Entries schrijver. Reden, aanstekelijk electro, zowat de overtreffende ...
De Duitse Dark Dimensions labelgroep ging het trio Chris, Tom en Jason halen in Amerika om hier bij ons hun debuut de ep “Wicked Hands” bij Scanner uit te brengen. Het geluid van deze debuut ep ligt ergens tussen een actuele Placebo Effect en een minder technoïde versie van hun landgenoten Velvet Acid Christ in hun eerste ...
In tussentijd is de tournee van Crime and the City Solution achter de rug en zitten ze alweer in uitvalsbasis Berlijn te broeden op een nieuw studioalbum… Ook de heruitgave van hun backcatalogue door Mute geeft ons iets extra om naar uit te kijken. Voorlopig houden we uw nieuwsgierigheid alvast warm met dit concertverslag van hun huiskamerconcert ...
Over de vrijdag en zaterdag kan ik hier dus helaas niets kwijt, maar ik twijfel er niet aan dat anderen dat zeker even literair in mijn plaats zullen doen. Laat deze korte review dan ook veeleer een impressie zijn dan een festivalverslag of nog de beleving van één dag. Gelukkig heb ik voor de wintereditie, onder het aloude motto; ...
Ja u leest dit goed, de 2022 editie is nog maar net afgelopen en de organisatie gooit nu al een reeks namen voor onze voeten voor volgend jaar en struikelen zult u. Op deze affiche heel wat exclusiviteiten voor 2023; Project Pitchfork, Modern English, When In Rome, Corpus Delicti, Tyske Ludder, Golden Apes, NNHMN, Dorsetshire, Solor Dolorosa, ...
Dansen. Niet mee niet minder. Al is het dan wel op het eigen graf. Centhron is geen onbekende in aggro tech en endzeit electro middens. De groep werd in 2011 geformeerd door Elmar Schmidt en is vandaag reeds aan zijn 10de album toe,”Fylgja”. Geweldenaars met synths en drummachines zeg maar, die tussen het hacken door even aan het ...
Voor de liefhebbers van dark electro of beter nog aggro tech met cyber aspiraties zou de naam Chain Reactor geen onbekende (mogen) zijn. In de maalstorm van vandaag zouden we haast vergeten dat ook dit subgenre, nog altijd alive and kicking, voor het zweet in de underground clubs zorgt. Conclusie; Dark Entries heeft dringend nood aan een kenner ...