DE: Hallo Sara, ik praatte al met je broer Fabio over zijn band, Lupi Gladius. Fabio is ook lid van Hidden Place, kunnen we deze band beschouwen als jouw groep?

Sara: Hidden Place is het project waarin ik zing en waarvoor ik de nummer schrijf, vandaar dat Hidden Place voor mij op de eerste plaats komt. Lupi Gladius is niet zomaar een tweede band, het is gewoon een ander project waarin ik samen werk, maar op een andere manier. Elk is op zijn manier dan ook belangrijk voor mij, en ik ben in beiden aanwezig.

DE: Zowel jij als je broer zijn actief bezig met muziek maken, ik vroeg me af of jullie uit een muzikaal nest komen en dus de liefde voor muziek met de paplepel meekregen, of dat deze passie eerder gaandeweg gegroeid is?

Sara: Mijn (en dus ook Fabio’s) grootvader was een muzikant, een hele goede trouwens! Ik herinner me nog dat toen ik jonger was we vaak betoverd werden door zijn muziek en zijn interpretatie ervan. Je moet weten dat de eerste track van het Lupi Gladius album Veritas door hem werd geschreven en opgenomen, vele jaren geleden. Dat waren echt geweldige jaren!

Vanaf dat moment betekende muziek alles voor ons, en sinds onze kindertijd kon je ons vaak aantreffen in muziekwinkels. Hidden Place is het begin en de verderzetting van een verleden vol muziek en passie.

DE: Hidden Place is niet zo bekend in België, kan je de band even aan onze Belgische/Nederlandse lezers voorstellen?

Sara: Hidden Place werd in 2014 opgericht met mijn broer Fabio, Antonio (Losenno) en Giampiero (Di Barbaro). We zijn altijd zeer goede vrienden geweest, die dezelfde passie deelden voor darkwave, new wave, post-punk, etc.

Ons project begon eigenlijk als een grap, ik heb nog steeds leuke herinneringen aan de beginperiode: niets was gepland, de ervaring was nog niet opgebouwd, het enige wat we gemeen hadden was de passie voor de muziek. Aanvankelijk werd het concept op basis van de electronica ‘kouder’ door de confrontatie aan te gaan met mijn stem; in de toekomst wilden we ons openstellen voor meer jaren 80 geluiden, in een poging om deze stijl in alle producties vast te houden. De passie is in ons gegroeid en duwt ons verder om meer en meer te doen: daar hebben we het over als we het over Hidden Place hebben.

DE: Naast zangeres en artieste, ben je ook DJ. Welke 5 platen zijn voor jou een absolute must om op een feestje te draaien?

Sara: Hmm, dat is een moeilijke vraag (lacht)... Ieder evenement heeft zijn eigen thema, dat aansluiting vindt bij een film of een artiest, dat zijn punten waar rekening mee dient gehouden te worden. Ik tracht steeds een andere gebeurtenis te creëren, zodat het publiek zich niet gaat vervelen. Er zijn veel bands waar je niet onderuit kan: New Order, Ultravox, Killing Joke, The Cure, The Sisters Of Mercy, Cocteau Twins, Clan Of Xymox, Dead Can Dance... en nog zoveel meer.

DE: Lupi Gladius speelt dark folk, terwijl Hidden Place meer in de darkwave/electro te plaatsen valt. Fabio vertelde me, dat wanneer jullie songs schrijven, het bij aanvang nog niet duidelijk of het een Lupi Gladius-, dan wel een Hidden Place nummer zal worden; het resultaat evolueert een beetje mee in het schrijfproces. Ben je zelf ook fan van de muziek van Lupi Gladius en het dark folk genre in het algemeen?

Sara: Bij Lupi Gladius ben ik het vrouwelijke, “harmonieuze” deel van het project. Bij Lupi Gladius, als zijnde een neofolk project, heb ik een zeer intieme band dat zeker vooral komt door het ‘gebonden zijn aan mijn roots in Zuid-Italië’, een warme omhelzing aan mijn land Lucania. Ik woon in Florence en om te schrijven en te componeren moet je vaak naar plaatsen gaan die bepaalde gevoelens oproepen. Zo heb ik afgelopen zomer mijn tijd in de bergen en aan zee doorgebracht in mijn prachtige land.

DE: Wanneer ik naar Hidden Place luister, hoor ik een duidelijke invloed van het vroegere werk van jullie landgenoten, Kirlian Camera. Deze legendarische band is van zeer grote invloed op de donkere muziekscene, niet enkel in Italië. Kennen jullie elkaar persoonlijk of is het gewoon een band waar jullie, zoals zovelen, naar opkijken?

Sara: Ik hou enorm van deze band, en ze hebben absoluut ons muzikale pad beïnvloedt, voornamelijk hun ouder werk.

DE: Zijn er naast Kirlian Camera nog andere, meer verrassende invloeden die mee de sound van Hidden Place bepaald hebben?

Sara: Ik geloof er in dat invloeden komen van alle groepen waar we naar luisteren: New Order, Kraftwerk, Ultravox en zovele anderen.

DE: Je hebt esthetica gestudeerd, wat doe je voor je boterham te verdienen? En van welke kunststroming en -werken hou je als kenner het meest?

Sara: Ik ben graficus en ik schrijf veel. Mijn standpunt betreffende kunst is nooit constant geweest, en zal ook altijd veranderen. Leven in Italië staat gelijk aan overweldigd worden door pracht, het klassieke en het eeuwige. Iedere Italiaanse stad is omgeven door werken die je doen dromen, telkens op verschillende manier, maar steeds intens.

Welke werken ik prefereer? Ik kan het moeilijk zeggen...

Jarenlang was ik verankerd in het futurisme, met Hidden Place hebben we een plaat gemaakt met dit gegeven als thema, gesitueerd in de 20ste eeuw, boordevol Italiaanse dichters en revolutionairen.

Verder heb ik ook altijd een sterke interesse gehad in het Russische constructivisme en zo werd ‘Alla Mostro Dei Costruttivisti’ geboren; tevens is in de video te zien hoe ik de band ontmoet in een prachtige 19de eeuwse villa op een tentoonstelling over het constructivisme: iets onwerkelijks. Ik loop op deze tentoonstelling, en een klassiek portret verandert in een schilderij van Malevich.

Ik, maar ook de band, is altijd op zoek naar een visueel contrast. Of verschillende artistieke toespelingen. De laatste tijd keerden we terug naar het aanbidden van Caravaggio en Bernini. Ik denk dat dit aangedreven werd door de emotionele toestand die mijn voorkeur voor kunst drijft. In het algemeen zijn we aangetrokken door de kunst als doelstelling, van straten en Renaissance kerken, en de schoonheid die nooit vergaat. Dat is waar ik voor leef.

DE: Je gebruikt als tussenvoegsel bij je naam het woord Lux, ben je een luxebeestje of is er een andere reden hiervoor?

Sara: Lux is het Latijnse woord voor “licht”. Waarschijnlijk is het een evocatie van de zon als het gaat over mijn afkomst, maar ook de liefde voor poëzie en klassieke talen. Ik denk dat het ook past voor mijn liefde voor new wave, en het heeft een meer ‘elektrische’ achtergrond. Hoe je het ook aanpast, het is altijd positief... en gemakkelijk om te onthouden (lacht).

Hidden Place