|
Nothing is what it seems?
12/11/2016, Gerry Croon
|
||||
Ongelooflijk gefeliciteerd met jullie nieuwe album. Er naar te mogen luisteren is een privilege en een verademing. Je leest overal niets anders dan positieve (en terechte) commentaren op ‘The Holographic Principle’, ik denk dat het je toch nog steeds iets doet als jullie nieuwe kindje zoveel mensen weet te bekoren?
Ik stond op de eerste rij tijdens jullie optreden op Metal Female Voices Fest (2003), alweer zoveel jaren terug. Jullie waren headliner, ‘The Phantom Agony’ was net uit. Ik zag een toch wel wat iets of wat nerveuze Simone op het podium. Maar het optreden zat er boenk op. Herinneren jullie zich dat concert nog? Epica boert goed, elk jaar meer en meer. Waar gaat dat eindigen ;-) ?
In het cd-boekje lees ik dat zowel teksten als muziek vaak door verschillende mensen geschreven worden. Het is echt een groepswerk. Het geeft dan ook een rijk en divers muzikaal landschap. Ik kan me voorstellen dat wanneer jullie dan samenkomen om te repeteren het explosie aan ideeën en muzikaliteit moet zijn? Hoe moet je dan kiezen?
De nieuwe cd staat letterlijk weer boordenvol. Moest een cd 100 minuten kunnen dragen, dan zou Epica dit volgens mij vlot kunnen volstouwen met fantastische muziek. Ik heb ergens gelezen dat er meer nummers gerijpt zijn, maar er ‘slechts’ twaalf op de cd gebrand werden? Wat doe je dan met die overige songs? Had een dubbele cd een oplossing kunnen bieden of zijn er andere plannen mee?
Voor de teksten heb ik er toch weer mijn woordenboek moeten bijhalen. Het wordt precies een sport om te spelen met (minder courante) woorden? Teksten, inhoud zijn zoals steeds een belangrijk onderdeel binnen Epica. Kan je de rode draad doorheen ‘The Holographic’ toelichten?
Zelf ben ik ook muzikant (solocornet in brassband, fanfare, … ) dus ik apprecieer ten zeerste als er ‘echte’ instrumenten gebruikt worden (en dan zeker ook de kopersectie ;-) . Als je dan een heus orkest mee in het bad trekt, kan ik alleen maar op mijn knieën vallen en dankbaar zijn. Wat een sound, wat een titanenwerk ook om voor elke pupitter de juiste partij te schrijven. Doen jullie dat dan allemaal zelf? Hoe ben je ben dit orkest/muzikanten terecht gekomen?
Als toemaatje: bands die met 'echte' orkesten werken, daar kan ik dus niet genoeg van krijgen. Denk maar aan Dimmu Borgir (‘Abracadabra’) of Lacrimosa (o.a. ‘Hoffnung’). Zijn dit toevallig bands of cd’s waar jullie ook wel eens naar luisteren? |
Volgende interviews:
BLACKHOUSE - Blackhouse is niet alleen de antithese van Whitehouse, het is ook de antithese van het Witte Huis!
Breaking Barriers: 40 jaar punk - Wie geen oprecht standpunt wil of kan innemen, moet niet denken iets met punk te maken te hebben.
Darkwell - De kwezelarij achter Moloch ...
MESSIER 39 - Het is een manier om een vat te krijgen op mijn soms bizarre realiteit...
DaGeist - We vinden onze motivatie in het delen van onze muziek met de mensen. Het is één en al geluk, want we komen enkel geweldige mensen tegen.
DARKHER -
DAEMONIA NYMPHE - Als je geboren bent in Athene is het haast onmogelijk om je niet te laten inspireren door zijn klassieke schoonheid.
HANTE - Muziek is mijn metgezel. Je kan de soundtrack van je leven kiezen! Het kan je emoties veranderen of als een vriend dienen.
HYSTERESIS - Het ritmische maakt dat je er op kan feesten dat de stukken eraf vliegen. Dat doen wij graag!
THE ARCH - ‘The Game of Thrones’, geïnspireerd op de warboel van de Rozenoorlogen, zeshonderd jaar geleden in Engeland, is eigenlijk nog steeds aan de gang.
Klappen in de handjes, blij blij blij, want we hebben er weer een Hybryds reissue op Zoharum bij!
Voor de zevende keer alweer duikt Magthea in zijn archiefkast om met behulp van onze eigenste TraumaSutra het materiaal terug op te poetsen.
Mistrust Authority & Tectonic Overload zal voor al wie Hybryds kent van het rituele ambient ...
In een genre als het experimentele, waarin werkelijk alles mogelijk is, is het niet moeilijk om verrassend uit de hoek te komen. Of net wel?
Geluiden opnemen vanachter een kogelvrij glazen paneel bijvoorbeeld, scoort alvast hoge punten op de schaal van originaliteit.
Zoals de titel aangeeft is dit het vierde deel in de Decomposition ...
Palmbomen II is Kai Hugo en Kai Hugo is Palmbomen II. Het is dan ook gewoon Kai die op muzikale wijze zijn obsessie botviert op deze al dan niet denkbeeldige Cindy. Het meisje fleurt de verpakking op met vier foto’s. We kennen haar niet, maar de weemoed druipt van haar gelaat en dit gevoel weerspiegelt perfect in de muziek. We horen ...
Van 18 tot 21 mei 2018 gaat in het Duitse Leipzig de 27ste editie van het Wave-Gotik-Treffen door. Iedere goth die er de mogelijkheid toe heeft, moet minstens één keer in zijn leven op bedevaart naar Leipzig, dat is genoegzaam bekend, en de kans is groot dat u na één bezoek de smaak te pakken hebt en jaarlijks blijft ...
Het W-festival, het festival met de onwaarschijnlijke line-up - Kim Wilde, Project Pitchfork, Chameleons Vox, DAF, Front Line Assembly, Die Krupps, Vive La Fete, Suicide Commando, She Past Away, Paul Young, A Flock Of Seagulls, Parade Ground, Covenant, Clan Of Xymox en Lords Of Acid zijn maar een paar van de meer dan 60 groepen die de verplaatsing ...
Twee maanden geleden moesten we jullie het spijtig heengaan van Ward De Prins melden, een man die een belangrijke rol speelde in de Belgische goth-scene. Ward had zich ingezet voor Peek-a-boo-magazine, BodyBeats en Dark Entries, maar was ook de organisator van twee uitstekende edities van het Black Easter Festival in 2015 en 2016. Groepen ...
Zoals u hier eerder kon lezen is Anna Von Hauswolff, met haar laatste plaat Dead Magic, een zeer grote kanshebber in de categorie plaat van het haar.
Goed nieuws voor de fans (en dus ook voor ons), want op maandag 28 mei komt ze naar de Brusselse AB Club voor een concert.
Twee jaar terug was ze ook in Brussel waar ze het voorprogramma ...
Hoewel het genre na de gigantische boom halverwege de jaren 90 al snel een stille dood stierf, duikt zo nu en dan, vele jaren na datum, her en der nog een project op dat zijn inspiratie zoekt en vindt bij het (bij wijlen zeer donkere) genre dat zijn oorsprong kende in de Britse havenstad Bristol.
Het is niet echt uitgesproken, toch vermoeden ...
In 2012 brak Anna Von Hauswolff helemaal door met de plaat Ceremony. Tal van critici waren het er roerend over eens dat deze Zweedse verantwoordelijk was voor één van de topplaten van dat jaar.
Het was vooral het gebruik van het niet zo voor de hand liggende instrument dat ze bespeelde, namelijk het orgel, in combinatie met ...
Geleen Calling, het is het Nederlands-Limburgs festivalletje dat naar eigendunken bands op de affiche programmeert zonder rekening te houden met wat hot is en wat not. Het is een formule die ook weet aan te slaan, want voor de jubileum-editie van zaterdag 14 april 2018 mocht De Reunie rekenen op een zo goed als helemaal volgelopen venue. ...
Net op vandaag, zwarte katten dag, kan je hier de clip bekijken van de symfonische metal band Cathubodua! Het lied titelt ‘The Journey of Lysilde’ en werd gefilmd tijdens het Black-Out Bast Fest 2017! Dansende gitaarrifs, emotionele gekras op de viool en stemmingsvolle vocalen. Ga het eens bekijken, en steun deze Belgische band! ...
Als er één festival in de Lage Landen bestaat dat zijn naam oneer aandoet moet het wel Downhill zijn. Zonder neerwaartse spiraal reeds toe aan zijn twaalfde editie. De jaarlijkse hoogmis die ook dit jaar weer het kruim der ondergrondse en vooral internationale acts weet te verzamelen op 1 podium.
Editie 12 was van een dubbele ...