Nothing is what it seems?
12/11/2016, Gerry Croon![]() |
||||
Ongelooflijk gefeliciteerd met jullie nieuwe album. Er naar te mogen luisteren is een privilege en een verademing. Je leest overal niets anders dan positieve (en terechte) commentaren op ‘The Holographic Principle’, ik denk dat het je toch nog steeds iets doet als jullie nieuwe kindje zoveel mensen weet te bekoren?
Ik stond op de eerste rij tijdens jullie optreden op Metal Female Voices Fest (2003), alweer zoveel jaren terug. Jullie waren headliner, ‘The Phantom Agony’ was net uit. Ik zag een toch wel wat iets of wat nerveuze Simone op het podium. Maar het optreden zat er boenk op. Herinneren jullie zich dat concert nog? Epica boert goed, elk jaar meer en meer. Waar gaat dat eindigen ;-) ?
In het cd-boekje lees ik dat zowel teksten als muziek vaak door verschillende mensen geschreven worden. Het is echt een groepswerk. Het geeft dan ook een rijk en divers muzikaal landschap. Ik kan me voorstellen dat wanneer jullie dan samenkomen om te repeteren het explosie aan ideeën en muzikaliteit moet zijn? Hoe moet je dan kiezen?
De nieuwe cd staat letterlijk weer boordenvol. Moest een cd 100 minuten kunnen dragen, dan zou Epica dit volgens mij vlot kunnen volstouwen met fantastische muziek. Ik heb ergens gelezen dat er meer nummers gerijpt zijn, maar er ‘slechts’ twaalf op de cd gebrand werden? Wat doe je dan met die overige songs? Had een dubbele cd een oplossing kunnen bieden of zijn er andere plannen mee?
Voor de teksten heb ik er toch weer mijn woordenboek moeten bijhalen. Het wordt precies een sport om te spelen met (minder courante) woorden? Teksten, inhoud zijn zoals steeds een belangrijk onderdeel binnen Epica. Kan je de rode draad doorheen ‘The Holographic’ toelichten?
Zelf ben ik ook muzikant (solocornet in brassband, fanfare, … ) dus ik apprecieer ten zeerste als er ‘echte’ instrumenten gebruikt worden (en dan zeker ook de kopersectie ;-) . Als je dan een heus orkest mee in het bad trekt, kan ik alleen maar op mijn knieën vallen en dankbaar zijn. Wat een sound, wat een titanenwerk ook om voor elke pupitter de juiste partij te schrijven. Doen jullie dat dan allemaal zelf? Hoe ben je ben dit orkest/muzikanten terecht gekomen?
Als toemaatje: bands die met 'echte' orkesten werken, daar kan ik dus niet genoeg van krijgen. Denk maar aan Dimmu Borgir (‘Abracadabra’) of Lacrimosa (o.a. ‘Hoffnung’). Zijn dit toevallig bands of cd’s waar jullie ook wel eens naar luisteren? |
Volgende interviews:
BLACKHOUSE - Blackhouse is niet alleen de antithese van Whitehouse, het is ook de antithese van het Witte Huis!
Breaking Barriers: 40 jaar punk - Wie geen oprecht standpunt wil of kan innemen, moet niet denken iets met punk te maken te hebben.
Darkwell - De kwezelarij achter Moloch ...
MESSIER 39 - Het is een manier om een vat te krijgen op mijn soms bizarre realiteit...
DaGeist - We vinden onze motivatie in het delen van onze muziek met de mensen. Het is één en al geluk, want we komen enkel geweldige mensen tegen.
DARKHER -
DAEMONIA NYMPHE - Als je geboren bent in Athene is het haast onmogelijk om je niet te laten inspireren door zijn klassieke schoonheid.
HANTE - Muziek is mijn metgezel. Je kan de soundtrack van je leven kiezen! Het kan je emoties veranderen of als een vriend dienen.
HYSTERESIS - Het ritmische maakt dat je er op kan feesten dat de stukken eraf vliegen. Dat doen wij graag!
THE ARCH - ‘The Game of Thrones’, geïnspireerd op de warboel van de Rozenoorlogen, zeshonderd jaar geleden in Engeland, is eigenlijk nog steeds aan de gang.