Hallo, probeer iets te doen wat ik niet kan: beschrijf Luminance!

Luminance is een poging om iets te vinden dat ik nergens anders kan vinden.

Je eerste releases waren op Wool-E Tapes. Hoe ben je op dit label terechtgekomen? En zelfs al lachen sommige mensen met het tapeformaat, denk ik toch dat deze samenwerking met Dimitri vele deuren voor je opent, niet?

Mijn herinneringen zijn een beetje wazig, maar ik denk dat Dimitri me contacteerde om Icons & Dead Fears uit te brengen als een onderlinge samenwerking. Hij heeft een goed netwerk, heeft een goede uitkijk op alles en is super gemotiveerd, dus denk ik dat deze samenwerking Luminance helpt om uit zijn gat te kruipen, ja.

Op die tapes, en in feite ook op Sans Visage, hoor je een heleboel invloeden uit de jaren 80. Hoe belangrijk is dit decennium voor jou op het vlak van muziek?

Net zo belangrijk als ieder ander decennium. Die vorm van uitbundigheid, die euforische chaos, de honger naar misbruik en overvloed uit de jaren 80 trok mij wel aan, ja, maar ik hou evenveel van de psychedelica uit de sixties of de kleurrijke soundscapes uit de 70s.

Hoe meer ik Sans Visage hoor, des te meer ik verslaafd raak, maar ook hoe meer ik het gevoel krijg dat de plaat een zeer sober - zelfs macaber - geluid heeft. Mee eens?

De duisternis, de nachtmerries en de waanzin kunnen zeer verslavend zijn. Op dit album wilde ik de verschillende gezichten van wanhoop tonen, verschillende zwarte gedachten schetsen totdat je erin verdwaalt. Dat komt ook doordat het gemaakt is in een vrij donkere periode, een slechte gezondheid en slechte gewoonten.

Oorspronkelijk kom je uit Frankrijk, maar je leeft in Brussel. Natuurlijk kan ik het mis hebben, maar in de jaren 80 was Brussel toch de stad bij uitstek voor progressieve muzikanten. Deze dagen heeft Brussel niet zo veel meer te bieden, denk ik. Wat is je mening daarover?

Brussel biedt een platform om te doen wat je wil. Er zijn daar geen vooroordelen, en hoe slechter je klinkt in Brussel, hoe beter. De gothic/bodyscène in België is er hopeloos aan toe, maar toch zorgde die scène ervoor dat je er nu een heleboel goede dingen vindt. Uit deze "gothwaveminimalbody" scène die zo goed als dood is, zijn er veel interessante dingen gegroeid. We hebben de uitstekende band Charnier die een zeer ruwe authenticiteit toont, AirLQD en Maoupa Mazzochetti maakt geweldige electro, :Codes hebben een van mijn favoriete minimal/industracks aller tijden gecomponeerd, Yersina Pestisand Excuse Excuse zijn briljant live, Dehuman en Emptiness doen fantastische dingen in de metalscène, MONGOLITO, je hebt keigoede dj’s zoals Phil Blackmarquis of Marc Xpulsiv die fantastische feestjes bouwen... je hoeft alleen maar te weten waar naartoe!

We kennen je ook van Soror Dolorosa, maar de stijl is compleet anders. Is het mogelijk dat je op een dag met een andere stijl komt die we niet van je verwachten?

Ik weet zelf niet wat ik van mezelf kan verwachten.

Een ander verschil met Soror Dolorosa is dat Luminance een soloproject is. Ik weet dat het arrogant klinkt, maar is dat niet het mooiste wat er is voor een musicus, je bent toch volledig vrij om te doen wat je wil?

Ik ben daar niet zeker van, neen, het beste is dat je één geheel vormt met je bandleden zodat er nooit sprake van een compromis moet zijn. Helaas is dat niet echt het geval bij Soror Dolorosa, maar ik hoop dat dit met Luminance wel zo zal zijn. Maar als ik alleen moet doorgaan, dan moet dat maar.

Op Left Out werkte je samen met Darin C Huss van Psyche. Hoe is dat gebeurd. Was het iets wat je via internet deed?

Phil stelde me aan hem voor en dan was het via de klassieke weg, ik stuurde Darrin een track, hij nam zijn zang op en stuurde die terug en het eindigde op het album. Alles wat Psyche deed voor 1988 is cult en geweldig. Ze waren ruw, donker, perfect, euforisch en dansbaar. Alles waarvan ik hou. De singleversie was wel zijn initiatief.

Ik hoop dat je het niet erg vind dat ik het je vraag, maar ik vind dat The Grey een beetje als La Fête Triste van Trisomie 21 klinkt. Bent je het daarmee eens?

Is dat zo?

In feite gebruik je veel stijlen, toch is Hymne Au Sang door zijn neo-folk volslagen anders. Is er een mogelijkheid dat je meer neo-folk zal doen in de toekomst?

Ja, het is mogelijk dat ik iets in de trant van Hymne au Sang zal doen, ik ben er eigenlijk zelfs nu mee bezig. Ik hou van martial, industrial, ambient, klassiek en soundtrack-achtige dingen. Ik wil zeker dat dit een deel van Luminance wordt. Het was de eerste keer voor mij dat ik muziek op woorden zette (en dan nog Franse woorden) en niet omgekeerd. De tekst kwam in één blok op een ochtend vanuit het platteland tot bij mij, ik wist meteen dat ik daarop muziek moest schrijven. Maar als ik dat opnieuw wil doen moet ik natuurlijk wel weer een openbaring uit dat land krijgen.

Wat is jouw favoriete plaat aller tijden en waarom?

Jij weet net zo goed als ik dat het onmogelijk is om één album te kiezen. Maar goed, het is Souvenir d'un Autre Monde van Alcest.

Met wie zou je het niet erg vinden om 8 uur alleen in een lift te zitten en wat zou je dan doen?

Mijn vriendin, en het is duidelijk wat we zouden doen. Thee drinken en Space Hulk spelen.

Je speelt weldra op Coalescaremonium in Brussel. Wat kunnen we verwachten?

Veel mist, veel lef, veel goesting.

De laatste woorden zijn de jouwe...

NEE!

Luminance speelt op zaterdag 2 april op Coalescaremonium

Dit interview verscheen oorspronkelijk op Peek-a-boo.

Foto's: Xavier Marquis